Πάνε χρόνια από τότε που σου είπα σε αγαπώ… Μεγαλώνοντας οι άνθρωποι μαθαίνουν να κρύβουν ή ντρέπονται να εκφράζουν τα συναισθήματά τους… Μετά μεγαλώνουν και γίνονται γονείς. Κι από παιδιά μητέρες.
Της Βιβής Μαργαρίτη
Και η αγάπη για τη μαμά, τη μάνα, τη μητέρα, περνά στο παρασκήνιο (όχι δεν «μικραίνει» ούτε «λιγοστεύει»), απλά έρχεται πρώτη η αγάπη των δικών σου παιδιών για να την εκφράζεις μέχρι κι αυτά να μεγαλώσουν.
Και είναι αυτή η μέρα, η γιορτή της μητέρας, που μπορεί να τη θεωρείς μια γιορτή εμπορική, αλλά όλο και σε παρακινεί να σηκώσεις το ακουστικό και να πάρεις τηλέφωνο να πεις ένα «χρόνια πολλά μαμά». Ένα χρόνια πολλά στη γυναίκα εκείνη που ξέρεις πόσο μόχθησε για να σε μεγαλώσει και να σε κάνει έναν καλύτερο άνθρωπο. Που σου πρόσφερε με όλη της την καρδιά όσα μπορούσε. Που το μόνο που την ένοιαζε ήταν η ευτυχία των παιδιών της. Ένα χρόνια πολλά είναι λίγο για όσα σου έχει δώσει.
Χρόνια πολλά μαμά μου…
