Μερικές φορές πραγματικά αισθάνεσαι σεβασμό μπροστά σε αυτόν τον περίεργο λαό. Σε εκπλήσσει πολλές φορές. Αγγίζει την ψυχή του η ανάγκη η πραγματική του συνανθρώπου του. Κι εκεί βγάζει απλόχερα από τη σχεδόν αδειανή τσέπη και δίνει, σαν να΄ναι αυτό το τελείως αυτονόητο, αυτό που οι περισσότεροι τείνουν σήμερα να το ξεχάσουν, η ανθρωπιά, η πραγματική αρχοντιά. Με κάνει περήφανη ο Έλληνας, αυτός ο Έλληνας! Εύγε και στη δική σας προσπάθεια που μείνατε και αγωνιστήκατε στο πλευρό αυτής της μάνας. Δεν ήταν μόνη σε αυτό τον πόλεμο. Μπράβο!