Την ανέφερε συχνά ένας αείμνηστος αρχηγός κόμματος στις δεκαετίες 1980-1990 που τώρα αναπαύεται (μόνος κι έρημος , κατά την επιθυμία του) σε μια Ραχούλα του χωριού Παλιοζωγλόπι Καρδίτσας , πάνω στα αγαπημένα του Άγραφα…Μόνος του , έξω από τα νεκροταφεία-κοιμητήρια των κοινών θνητών και μέσα στην παρθένα φύση .
Η παροιμία εκστομίζονταν εναντίον εκείνων που δεν καταλάβαιναν πως κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα πάνω στον τόπο μας , έχει και ανάλογα αποτελέσματα τα οποία , κάποια στιγμή της ζωής μας , θα τα βρούμε μπροστά μας . Ήταν μια από τις παρακαταθήκες του .
Η πρώτη φωτογραφία δείχνει ανθρώπινη δραστηριότητα σε όχθη του Αγιαμονιώτη ποταμού , λίγα μέτρα από την κατοικία μου , από παρόχθια κάτοικο εκείνου του σημείου η οποία είχε επεκτείνει τον φράχτη της ιδιοκτησίας της μέχρι και την κοίτη του ποταμού . Δηλαδή είχε ιδιοποιηθεί την όχθη του ποταμού (όντας δημόσιο κτήμα) την οποία μετέτρεψε σε προσωπικό κοπρώνα και δίπλα του είχε και βόθρο…
Ούτε και η ίδια ζει πλέον (όπως και ο αρχηγός του κόμματος) αλλά άφησε πίσω το δικό της οικολογικό αποτύπωμα από την δραστηριότητά της πάνω στην κοινή γη , ως «παρακαταθήκη» στις επόμενες γενιές .
Οι επανειλημμένες συστάσεις των γειτόνων της αλλά και οι υποδείξεις της δημοτικής αρχής αντιμετωπίζονταν , από την συγχωρεμένη , με ύβρεις – απειλές…Συχνά δε άνοιγε και την αυλόπορτα της κατοικίας της και ορμούσαν πάνω στους επισκέπτες καμιά δεκαριά μαντρόσκυλα…
Η δεύτερη φωτογραφία δείχνει πως εξαφανίστηκε ο κοπρώνας της πρώτης μετά τις εργασίες καθαρισμού του ίδιου σημείου της όχθης για την οποία επικρίθηκε η δημοτική αρχή , όχι από Τρικαλινούς πολίτες που βίωναν το πρόβλημα , αλλά από Αθηναίους .
Οι πληροφορίες λένε πως μέχρι στιγμής συλλέχθηκαν από τον καθαρισμό (Ληθαίου και Αγιαμονιώτη) πάνω από δυο χιλιάδες κυβικά κάθε είδους σκουπίδια , τα οποία κατά την υπόδειξη-απαίτηση των οικολογούντων δεν θα έπρεπε να συλλεχθούν με μηχανήματα αλλά από «χέρια ενεργών πολιτών» .
Οι φωτογραφίες έχουν διαφορά ενός μηνός . Η πρώτη τραβήχτηκε στις 24/3/2021 και η δεύτερη στις 25/4/2021 . Ένας μήνας ήταν αρκετός να αναγεννηθεί η παρόχθια αυτοφυής βλάστηση όπως μπορεί να διακρίνει, στο κάτω αριστερό άκρο , ο καθείς .
Νίκος Γ. Παδιώτης
(Παρόχθιος του Αγιαμονιώτη)