Η συγκεκριμένη μορφή ενέργειας, χρησιμοποιείται από την ανθρωπότητα τα τελευταία χρόνια
Οι επιστήμονες ανατίναξαν την 4.600 ετών δομή με ηλεκτρομαγνητικά κύματα, μια μορφή ακτινοβολίας που ταξιδεύει στο σύμπαν, διαπιστώνοντας ότι εστίαζε και ενίσχυε την ενέργεια σε συγκεκριμένους θαλάμους και γύρω από τη βάση.
Τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα χρησιμοποιούνται σε τέτοιες έρευνες επειδή η ακτινοβολία αλληλεπιδρά με την ύλη με μοναδικούς τρόπους, επιτρέποντας στους ειδικούς να διερευνήσουν συγκεκριμένες λεπτομέρειες σχετικά με τη σύνθεση, τη διάταξη και τη δυναμική μιας δομής.
Τα κύματα συσσωρεύτηκαν ως ενέργεια στον θάλαμο του βασιλιά, στον θάλαμο της βασίλισσας και σε έναν ημιτελή θάλαμο κάτω από το οικοδόμημα. Οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η Πυραμίδα μπορεί να ήταν ένα γιγαντιαίο αντηχείο που είχε σχεδιαστεί για να παγιδεύει ηλεκτρομαγνητικά κύματα.
Ο συνταξιούχος αεροδιαστημικός μηχανικός Κρίστοφερ Νταν, ο οποίος έχει περάσει χρόνια αναλύοντας την πυραμίδα, μοιράστηκε πρόσφατα ότι έρευνες όπως αυτή υποδηλώνουν ότι υπήρχε ένας μεγαλύτερος σκοπός πίσω από την κατασκευή της δομής.
‘Αυτό είναι ένα μέρος της θεωρίας στο εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας της Γκίζας’, είπε. ‘Υπάρχουν δύο χημικές ουσίες που εισάγονται στον θάλαμο, και οι χημικές ουσίες αναμειγνύονται και βράζουν υδρογόνο [για να δημιουργήσουν ενέργεια]’.
«Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιο μέρος αυτής της πυραμίδας που δεν εξυπηρετούσε μια πρακτική λειτουργία», είπε ο Dunn στον Rogan.
Η μελέτη του 2018, που διεξήχθη από ερευνητές του Πανεπιστημίου ITMO στη Ρωσία, επικεντρώθηκε στην απόκριση της πυραμίδας σε κύματα με μήκη κύματος μεταξύ 656 και 1.968 ποδιών, ένα εύρος που συνήθως συνδέεται με ραδιοσυχνότητες.
Οι ερευνητές μοντελοποίησαν την πυραμίδα σαν να βρισκόταν σε ένα τεράστιο περιβάλλον – δηλαδή αγνόησαν εξωτερικούς παράγοντες όπως η ατμόσφαιρα της Γης ή το περιβάλλον – και στη συνέχεια εξέτασαν πώς η πυραμίδα αλληλεπιδρά με τα εισερχόμενα κύματα.
Διεξήγαγαν επίσης τα ηλεκτρομαγνητικά τους πειράματα υπό μια πιο ρεαλιστική συνθήκη στην οποία η πυραμίδα βρισκόταν πάνω σε μια ασβεστολιθική επιφάνεια – παρόμοια με την πραγματική της θέση στο οροπέδιο της Γκίζας.
Τα αποτελέσματα αποκάλυψαν ότι η εσωτερική δομή της πυραμίδας, συμπεριλαμβανομένων των τριών θαλάμων της, μπορεί να συγκεντρώσει και να εστιάσει την ηλεκτρομαγνητική ενέργεια που λαμβάνεται από αυτά τα κύματα.
Στα θεωρητικά τους μοντέλα, όταν τα κύματα σε αυτές τις συγκεκριμένες συχνότητες αλληλεπιδρούσαν με την πυραμίδα, διεγείρονταν αυτό που οι επιστήμονες ονομάζουν «πολυπολικοί συντονισμοί».
Πρόκειται για μοτίβα ηλεκτρομαγνητικής δραστηριότητας που εξαρτώνται από το σχήμα και το υλικό του αντικειμένου με το οποίο συγκρούονται.
Η μελέτη έδειξε ότι ο Θάλαμος του Βασιλιά, που βρίσκεται κοντά στο κέντρο της Μεγάλης Πυραμίδας, συγκέντρωνε την ηλεκτρομαγνητική ενέργεια πιο αποτελεσματικά από τους άλλους θαλάμους.
Στο πιο ρεαλιστικό σενάριο όπου η πυραμίδα βρίσκεται σε ασβεστολιθικό υπόστρωμα, η ηλεκτρομαγνητική ενέργεια συγκεντρώθηκε κάτω από τη δομή, γεγονός που υποδηλώνει ότι η βάση της πυραμίδας θα μπορούσε να έχει διαδραματίσει κρίσιμο ρόλο στη διανομή της ενέργειας.
Ο Dunn ισχυρίστηκε ότι ο θάλαμος της Βασίλισσας ήταν «ένας θάλαμος αντίδρασης… όπου παρήχθη το υδρογόνο».
‘Το υδρογόνο γέμισε τους εσωτερικούς χώρους της Μεγάλης Πυραμίδας, στους οποίους συμπεριλαμβανόταν και ο θάλαμος του Βασιλιά’, είπε στον Rogan.
Όσο για το τι μάζευε η Μεγάλη Πυραμίδα και για ποιο λόγο το μάζευε, ο Dunn σημείωσε ότι η Γη βομβαρδίζεται συνεχώς από μικροκύματα, πιθανώς από ατομικό υδρογόνο που χρονολογείται από την ίδια τη Μεγάλη Έκρηξη.
Το ενδιαφέρον είναι ότι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι δεν θα μπορούσαν να ρίξουν άτομα υδρογόνου στην πυραμίδα.
Έτσι, ο Dunn θεωρεί ότι θα χρησιμοποιούσαν δύο ξεχωριστές χημικές ουσίες, οι οποίες χύνονταν από τα φρεάτια στον θάλαμο της βασίλισσας, αναμειγνύονταν και στη συνέχεια έβραζαν σωματίδια υδρογόνου – ενεργοποιώντας τον ενεργειακό συντονισμό.
Όσο για το ποιες θα ήταν αυτές οι χημικές ουσίες και πώς οι αρχαίοι Αιγύπτιοι θα ήξεραν πώς να τα κάνουν όλα αυτά είναι ακόμη ασαφές.
Εν τω μεταξύ, οι Ρώσοι ερευνητές πιστεύουν ότι υπάρχουν κάποιες πραγματικές πρακτικές εφαρμογές που μπορεί να προκύψουν από την ανακάλυψή τους στη Γκίζα.
Χρησιμοποιώντας αυτά που έμαθαν από τη Μεγάλη Πυραμίδα, η ομάδα ITMO δήλωσε ότι ο επόμενος στόχος τους ήταν να σχεδιάσουν τα δικά τους νανοσωματίδια που θα μπορούσαν να αναδημιουργήσουν τα ίδια αποτελέσματα στην περιοχή των ραδιοσυχνοτήτων.
Αυτά τα μικροσκοπικά σωματίδια, θεωρητικά, θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην ανάπτυξη νέων αισθητήρων και ιδιαίτερα αποτελεσματικών ηλιακών κυψελών.
