Στην εποχή της κρίσης, στην εποχή της ανέχειας. Χειμώνας. Άνθρωποι κουλουριασμένοι μέσα στα παλτό τους. Σκυθρωποί. Στα πρόσωπά τους ζωγραφισμένη η κόπωση, από την ίδια τη ζωή. Τους συναντάς σε κάδους σκουπιδιών, στη λαϊκή μετά το πέρας με την αγωνία σχηματισμένη στα πρόσωπά τους. Ψάχνουν για τροφή. Τόσο απλά. Πεινάνε και θέλουν να φάνε. Δεν έχουν άλλη λύση. Αυτές οι εικόνες είναι που σου σφίγγουν το στομάχι. Εικόνες όλο και πιο συχνές στην πόλη των Τρικάλων.
Δεν σηκώνουν καν τα μάτια να σε κοιτάξουν. Έχουν αξιοπρέπεια. Αντιμετωπίζουν την πείνα και τη φτώχεια τους με αξιοπρέπεια. Δεν ζητούν ελεημοσύνη. Το μόνο που θέλουν είναι να περάσουν απαρατήρητοι. Δεν ενοχλούν και θέλουν την ησυχία τους κι ένα μερίδιο στην επιβίωση. Μία επιβίωση που εξαρτάται από ένα πιάτο φαγητό.
Εικόνες σαν κι αυτές ανθρώπων να ψάχνουν τροφή στα σκουπίδια γίνονται όλο και πιο συχνές τον τελευταίο καιρό στην πόλη των Τρικάλων και είναι γροθιά στο στομάχι…
