Για την ουσιαστική αγάπη μας μιλά η Βάλια Μπαμπέτσα με το βιβλίο της με τίτλο «Αν ακούς απόψε κράτα με από το χέρι…» (εκδόσεις ΩΚΕΑΝΟΣ). Ένα βιβλίο με έναν τίτλο σπαρακτικό, μία κραυγή, ένα ιδιαίτερο κάλεσμα μέσω μιας ανώτερης δύναμης, αυτής της ουσιαστικής αγάπης. «Μ’ αυτό το βιβλίο ήθελα να δείξω πως οι αγαπημένοι άνθρωποι της ζωής μας που φεύγουν, με έναν μοναδικό τρόπο βρίσκονται πάντα δίπλα μας, ακούνε τις θλίψεις μας και μας προστατεύουν. Επιπλέον είναι ένα τρυφερό κάλεσμα απέναντι στον αληθινό άνθρωπό μας να μείνει πλάι μας και να μας κρατήσει σφιχτά από το χέρι, ώστε να μην εγκαταλείψουμε τις δυσκολίες της ζωής» θα μου πει η ίδια. Όπως μου εξομολογείται η συγγραφή του προέκυψε ως μία βαθιά ανάγκη της ψυχής να μιλήσει για τον φόβο της απώλειας. Ως μια δική της τεράστια ανάγκη να ρίξει μια ματιά στο τελεσίδικο της ζωής, στον ξεριζωμό της ρίζας ενός ανθρώπου που δεν είναι άλλος από τον ίδιο του το γονιό.
Συνέντευξη στη Βιβή Μαργαρίτη-Βάλλια, μπορείς να μας περιγράψεις εν συντομία την υπόθεση του βιβλίου σου;
-Πρόκειται για την ζωή δυο αδερφών, της Αρετής και της Λίνας, οι οποίες ζούνε μια ευτυχισμένη ζωή μέχρι που έρχονται στο φως γεγονότα από το παρελθόν της οικογένειας. Τότε αρχίζει η ζωή τους να παίρνει άλλη τροχιά και στην πορεία σημαδεύονται από ένα τραγικό γεγονός, την απώλεια του πατέρα. Από εκείνη την στιγμή ξεκινάει ο Γολγοθάς τους. Καλούνται να σταθούν στα πόδια τους και να αναγεννηθούν από τις στάχτες. Η Αρετή, ένα αερικό βρίσκει διέξοδο στα βιβλία της και καταφέρνει να γίνει μεγάλη συγγραφέας . Τότε μπαίνει στην ζωή της ένας άντρας που γίνεται ζητιάνος της αγάπης της και προσπαθεί να ανοίξει ρωγμές στην μοναχικότητα της . Η Λίνα από την άλλη πιο ώριμη πια αναμετρά τα λάθη και τις πληγές που άνοιξε στον άνθρωπο που αγάπησε βαθιά με την ελπίδα να βρει κάποια στιγμή το φως της αγάπης. Είναι ένα σπουδαίο ταξίδι αυτογνωσίας και για τις δυο.
-Αν ακούς απόψε κράτα με από το χέρι… Ένας τίτλος σπαρακτικός, μία κραυγή… Τον αντιλαμβάνομαι λάθος;
-Έτσι ακριβώς! Τον αντιλαμβάνεσαι πολύ σωστά. Είναι ένα σπαρακτικό κάλεσμα δυο παιδιών απέναντι στον άγγελο τους, τον πατέρα τους! Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο κάλεσμα μέσω μιας ανώτερης δύναμης, αυτής της ουσιαστικής αγάπης. Μ’ αυτό το βιβλίο άλλωστε ήθελα να δείξω πως οι αγαπημένοι άνθρωποι της ζωής μας που φεύγουν, με έναν μοναδικό τρόπο βρίσκονται πάντα δίπλα μας, ακούνε τις θλίψεις μας και μας προστατεύουν. Επιπλέον είναι ένα τρυφερό κάλεσμα απέναντι στον αληθινό άνθρωπο μας να μείνει πλάι μας και να μας κρατήσει σφιχτά από το χέρι, ώστε να μην εγκαταλείψουμε τις δυσκολίες της ζωής.
-Πως προέκυψε το βιβλίο;
-Το βιβλίο προέκυψε ως μια βαθιά ανάγκη της ψυχής να μιλήσει για τον φόβο της απώλειας. Έτσι ξεκίνησε. Δεν υπήρχε κάποια ιδέα να δημιουργηθεί μια ιστορία για την ζωή δυο αδερφών αλλά ως μια δική μου τεράστια ανάγκη να ρίξω μια ματιά στο τελεσίδικο της ζωής, στον ξεριζωμό της ρίζας ενός ανθρώπου που δεν είναι άλλος από τον ίδιο του το γονιό. Ήταν ένα γεγονός που με απασχολούσε μέρα νύχτα εκείνη την περίοδο αφού θα το βίωνα κι εγώ η ίδια σύντομα. Έτσι άρχισε αυτό το ταξίδι και τελικά πήραν το δρόμο τους οι ζωές της Αρετής και της Λίνας.
-Θεωρείς ευλογία το χάρισμα να μπορείς να μετατρέπεις τα συναισθήματά σου σε λέξεις πάνω στο λευκό χαρτί; Είναι λύτρωση;
-Είναι τεράστια ευλογία. Ο κάθε άνθρωπος έχει τον δικό του προσωπικό τρόπο να επικοινωνεί τα συναισθήματα του. Υπάρχουν όμως και άνθρωποι που δυσκολεύονται αφόρητα να το κάνουν πράξη. Το γράψιμο είναι η πιο λυτρωτική διέξοδος. Είναι ο εξομολόγος μας, ο προσωπικός μας ψυχαναλυτής. Επιπλέον μας ανοίγει έναν τεράστιο δρόμο αυτογνωσίας. Μπορούμε να κατανοήσουμε το μέσα μας, να το επεξεργαστούμε και να λειάνουμε τις σκληρές μας γωνίες.
-Η αγάπη υπερτερεί του έρωτα;
–Στο τέλος ναι υπερτερεί. Ο έρωτας έχει κάτι άγριο μέσα του. Εμπεριέχει το πάθος ,την έντονη σεξουαλική έλξη και είναι απαραίτητο συστατικό για να ξεκινήσει μια όμορφη σχέση. Στην πορεία όμως που ο έρωτας καταλαγιάζει, αν δεν υπάρχει αγάπη, δεν υπάρχει και ουσιαστική σχέση. Αν δεν έχεις την ανάγκη να κάνεις μια μεγάλη αγκαλιά τον άλλον, να σταθείς πλάι του στα εύκολα και στα δύσκολα, τότε δεν υπήρξε ποτέ ουσιαστικό συναίσθημα σ’ αυτό που αισθάνθηκες.
-Είναι κατάρα να βιώνεις τα συναισθήματα εσωτερικά;
–Είναι μεγάλη κατάρα γιατί σου παίρνει χρόνο να τα εξομολογηθείς, γιατί υποφέρεις μέσα σου και αισθάνεσαι ανίκανος να τα εκφράσεις. Αυτό βεβαία δημιουργεί πρόβλημα στην σχέση σου με τον άλλον γιατί λαμβάνει λάθος μηνύματα αν δεν έχει την υπομονή να σε κατανοήσει. Και δυστυχώς πλέον οι άνθρωποι δεν έχουν καμία τέτοια διάθεση. Δεν τους αρέσουν τα δύσκολα. Ξεχνάνε όμως ότι για να κατακτήσεις τις πιο σπουδαίες κορυφές της ζωής πρέπει να παλέψεις σκληρά. Και τότε η ανταμοιβή έχει μεγαλύτερη χαρά και ευτυχία.
-Ξεκίνησες γράφοντας ποιήματα τα οποία μάλιστα έχουν διακριθεί από την Ένωση Συγγραφέων-Λογοτεχνών Ευρώπης. Εάν σου ζητούσα να επιλέξεις συγγραφή ή ποίηση, τι θα προτιμούσες;
-Είναι δύσκολη επιλογή, δεν θα ήθελα να μπω σ’ αυτό το δίλλημα. Ωστόσο, επειδή η ποίηση είναι ένα ιδιαίτερο είδος και συμβαίνει σε συγκεκριμένες- συγκλονιστικές στιγμές της ζωής του ανθρώπου, ίσως επέλεγα την συγγραφή.
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου
Η Λίνα και η Αρετή Ιωάννου, κόρες ενός πάμπλουτου εργοστασιάρχη της Θεσσαλονίκης, ζούσαν μια ευτυχισμένη ζωή, ώσπου βρέθηκαν μπλεγμένες στο σκοτεινό παρελθόν της οικογένειας, το οποίο, χωρίς να το γνωρίζουν, καθόρισε τις ζωές τους.
Η Λίνα, επιλέγοντας να ζει μέσα στην άγνοια, μπλέχτηκε σ’ ένα γαϊτανάκι έρωτα και αγάπης ανάμεσα σε δυο άνδρες από το οποίο βγήκε λαβωμένη. Ο Δημήτρης, ο πρώτος της έρωτας, προδόθηκε και έφυγε μακριά της και ο ʼρης, ο μυστηριώδης εραστής, ήρθε για να ταράξει τα λιμνάζοντα νερά της οικογένειας και να φέρει στην επιφάνεια μία συνταρακτική αλήθεια!
Η Αρετή, ένα μοναχικό πλάσμα, ένα αερικό που γεννήθηκε για να γίνει μεγάλη συγγραφέας, κατάφερε να λάμψει. Χωμένη μέσα σε προσωπικούς εφιάλτες, παλεύοντας με την υπερευαισθησία της, είχε μόνη συντροφιά τους ήρωες και τη σιωπή της. Μέχρι που ήρθε ένα τρομερό γεγονός και σημάδεψε τη ζωή των δύο αδελφών. Η απώλεια…
Τότε μπήκε στη ζωή της Αρετής ένας άνδρας που τη λάτρεψε. Έγινε ζητιάνος της αγάπης της, μα ο μεγαλύτερος αντίπαλός του ήταν η μοναχικότητά της…
Θα τον άκουγε όταν θα της ούρλιαζε να του κρατήσει το χέρι ή θα τον άφηνε στο κενό, τη στιγμή που όλα θα στροβιλίζονταν;
Η συγγραφέας
Η Βάλια Μπαμπέτσα γεννήθηκε και μεγάλω-σε στη Βέροια. Σπούδασε Φιλοσοφική με ειδίκευση στο Τμήμα Νεοελληνικής και Μεσαιωνικής Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και Δημο-σιογραφία στο ΙΕΚ ΑΚΜΗ. Το 2011 δύο ποιήματά της, το Είσαι Εσύ και η Ευτυχία διακρίθηκαν από την Ένωση Συγγραφέων-Λογοτεχνών Ευρώπης και εκδόθηκαν σε Ανθολογία της Ένωσης. Το 2013 εκδόθηκε η πρώτη ποιητική της συλλογή με τίτλο Είναι η Αγάπη… από τις εκδόσεις Πένα και το 2016 εκδόθηκε η δεύτερη συλλογή ποιημάτων με τίτλο Μονοπάτια Λήθης από τις Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή (iWrite). Το 2014 το ποίημά της με τίτλο Είναι η Αγάπη…μελοποιήθηκε, χορογραφήθηκε και συμμετείχε στα φεστιβάλ Τερψιχόρη και Lets Dance στη Θεσσαλονίκη. Αποτελεί μέλος της Ένωσης Συγγραφέων και Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος.
