Τρικαλινοί που… δωρίζουν ζωή – 4 οι συμβατοί δότες μυελού των οστών στον Νομό Τρικάλων

Η Μονάδα Πρόληψης Μεσογειακής Αναιμίας του Γ. Ν. Τρικάλων από το 1999 προσπαθεί για την διάδοση της ιδέας της Εθελοντικής Δωρεάς Μυελού των Οστών. Στο πλαίσιο αυτό έχει ξεκινήσει μια συνεργασία με το ‘’Σύλλογο Όραμα Ελπίδας’’ ώστε η ιδέα αυτή να εδραιωθεί στη συνείδηση των πολιτών καθώς η Μεταμόσχευση Μυελού των Οστών είναι η μόνη λύση σε ένα σύνολο ασθενειών που δεν μπορούν να θεραπευθούν με άλλο τρόπο. Στόχος είναι η δημιουργία στα Τρίκαλα της μεγαλύτερης τοπικής Τράπεζας Εθελοντών Δωρητών. Η Μονάδα έχει γίνει πολλές φορές δέκτης αναζητήσεων δωρεάς μυελού των οστών αλλά τα στοιχεία για ευνόητους λόγους δεν δημοσιοποιούνται. Αρκετοί είναι οι ασθενείς, κυρίως νέοι άνθρωποι, που έχουν την ανάγκη μεταμόσχευσης. Η είδηση λοιπόν ότι 4 δότες στο Νομό Τρικάλων είναι συμβατοί είναι από τις πιο ευχάριστες.

Της Βιβής Μαργαρίτη

Ο τέταρτος δότης της περιοχής κλήθηκε πριν λίγες μέρες για τον δεύτερο αιματολογικό έλεγχο καθώς βρέθηκε στον πρώτο συμβατός με ασθενή ο οποίος δεν  έχει ενημερωθεί εάν είναι Έλληνας ή άλλης χώρας, όπως μας πληροφορεί η υπεύθυνη και ψυχή της όλης προσπάθειας Βέρα Μπαλαμίτσα.

«Σε επικοινωνία που είχα με τον υπεύθυνο καθηγητή μεταμοσχεύσεων του ΟΡΑΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ κ.Γραφάκο μου είπε πως οι προσπάθειες όλων έχουν αρχίσει να αποδίδουν και  βρίσκονται συνεχώς όλο και περισσότεροι συμβατοί δότες. Αυτό πρέπει να συνεχιστεί και να γίνει συνείδηση η εγγραφή στο μητρώο εθελοντών δοτών μετα την ηλικία των 18 ώστε εάν χρειαστεί και να βοηθήσουμε και να βοηθηθούμε…» επισημαίνει.

«Ποθούμε όλοι οι συμπολίτες 18-45 να γίνουν και να γίνονται εθελοντές δότες…Υπάρχει τεράστιο πρόβλημα με ασθενείς και όσο δεν υπάρχει άλλη λύση ο αγώνας είναι αέναος….να σκέφτεται δηλαδή κάποιος που γίνεται 18 ότι έχει και αυτή την «υποχρέωση». Περισσότερο να σώσει τον εαυτό του σε περίπτωση ασθένειας. Ακόμη κι ένα επιπλέον δείγμα να πάρουμε ίσως κάποιος να σταθεί τυχερός» υπογραμμίζει η κ. Μπαλαμίτσα.

Μεταμόσχευση Μυελού των Οστών

Η Μεταμόσχευση Μυελού των Οστών (ΜΜΟ) είναι απαραίτητη σε ασθενείς με σοβαρά αιματολογικά νοσήματα. Απαιτείται λοιπόν κάποιος δότης ΣΥΜΒΑΤΟΣ με τον ασθενή, που να προσφέρει μια ποσότητα του ιστού που ονομάζεται Μυελός των Οστών (ΜΟ), παράγεται στο εσωτερικό των οστών και της σπονδυλικής στήλης και οπτικά είναι ένα κιτρινωπό πηχτό υγρό που συλλέγεται σε ασκούς αιμοδοσίας.

Η διαδικασία λήψης γίνεται με ολική αναισθησία (για ψυχολογικούς κυρίως λόγους) ενώ είναι ανάλογη μιας οποιασδήποτε παρακέντησης (γίνεται στα οστά της λεκάνης). Με τις νέες μεθόδους βέβαια σε πολλές περιπτώσεις η λήψη γίνεται με τη συλλογή αίματος όπως στην αιμοδοσία αφού προηγουμένως χορηγηθεί ένα φάρμακο που λέγεται «αυξητικός παράγοντας.

Η ‘’εισαγωγή’’ του μοσχεύματος στον ασθενή γίνεται όπως και η μετάγγιση αίματος, μέσω καθετήρα και όχι με χειρουργική επέμβαση όπως πολλοί νομίζουν. Παρ’ όλα αυτά έχει όλες τις δυσκολίες και παρενέργειες των μεταμοσχεύσεων.

Ποιος μπορεί να γίνει

Εθελοντής Δωρητής ΜΟ μπορεί να γίνει οποιοσδήποτε υγιής πολίτης 18-45 ετών. Αρκεί η έλευσή του σε επίσημο αρμόδιο φορέα όπου δηλώνει εγγράφως την επιθυμία του, καταχωρεί τα στοιχεία του και υφίσταται ‘’σε πρώτη φάση’’ μια απλή αιμοληψία ή πλέον την απλή  λήψη σιέλου.. Μετά τον έλεγχο αντιγόνων του δείγματός του σε κάποιο από τα επίσημα αναγνωρισμένα κέντρα Ιστοσυμβατότητας  που λειτουργούν σε ένα αριθμό κρατικών νοσοκομείων, τα ιστολογικά του αποτυπώματα καταγράφονται στο Εθνικό Μητρώο Δοτών του ΕΟΜ και προωθούνται στη Λίστα της Παγκόσμιας Τράπεζας Δοτών. Η ανωνυμία θεωρείται δεδομένη σε όλες τις φάσεις.

Όταν και όποτε  βρεθεί ασθενής που να ‘’ταιριάζει’’ με τον εθελοντή  δότη, τότε ο δεύτερος καλείται  (αν ακόμη το επιθυμεί)  να υποβληθεί σε νέες εξετάσεις για να διαπιστωθεί η πλήρης συμβατότητα  και η καλή κατάσταση της υγείας του.

Η εύρεση ενός πιθανού δότη έχει μεγαλύτερες πιθανότητες μέσα στον ίδιο γενεαλογικά, φυλετικά και  γεωγραφικά πληθυσμό, γι’ αυτό και ο αρχικός έλεγχος ξεκινάει από το οικογενειακό-συγγενικό περιβάλλον.

Πρέπει επίσης να σημειώσουμε ότι μπορεί κάποιος να γίνει αρκετές φορές δότης καθώς η ποσότητα ΜΟ που αφαιρείται αντικαθίσταται σύντομα στον οργανισμό του δότη και δεν υπάρχει καμία επίπτωση.