Το «ασφαλέστερο μέρος στον πλανήτη Γη» μπορεί να επισκεφθεί κανείς μόνο έξι φορές το χρόνο

Ίσως το πιο ακραίο και δυνητικά αναγκαίο μέτρο που υποστηρίζεται από την επιστήμη όμως είναι η δημιουργία ενός υπερ-ασφαλούς θησαυροφυλακίου σε μια βουνοπλαγιά στο Σπιτσμπέργκεν, το οποίο βρίσκεται στο αρχιπέλαγος Σβάλμπαρντ της Νορβηγίας.

Το ίδιο το θησαυροφυλάκιο βρίσκεται 130 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας και διαθέτει έξι γραμμές ασφαλείας, αλλά δεν είναι οι άνθρωποι που θα βρεθούν μέσα σε αυτό στο τέλος του κόσμου, αλλά οι σπόροι.

Υπάρχουν καλλιέργειες από τη Συρία, για παράδειγμα, που είναι ανθεκτικές στην ξηρασία, και αποθέματα σπόρων τροφίμων που θα μπορούσαν εύκολα να χαθούν σε ακραίες καιρικές συνθήκες, όπως πλημμύρες.

Ενώ ο Simon Jeppson, ο διαχειριστής του θησαυροφυλακίου σπόρων, εκτιμά σε συνέντευξή του στο BBC ότι το έργο αυτό θα μπορούσε να διατηρηθεί για 4.000 χρόνια, αυτό δεν έχει εμποδίσει κάποιους σπόρους να έχουν ήδη βγει.

Is this safest place in the world? BBC News

Οι κατεστραμμένες σοδειές στη Μέση Ανατολή έχουν σωθεί από τα εφεδρικά που παρέχονται εδώ, οπότε ήδη φαίνεται πόσο σημαντικό θα μπορούσε να είναι όταν όλος ο κόσμος υποφέρει από τα ίδια προβλήματα.

Δυστυχώς, όμως, αποδείχθηκε ότι δεν είναι αδιαπέραστο από τους κινδύνους της Γης, καθώς το 2017 αναφέρθηκε από το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ ότι η είσοδος του θησαυροφυλακίου υπέστη ζημιές μετά την απροσδόκητη τήξη του μόνιμου πάγου και την πλημμύρα της περιοχής.

Ευτυχώς το νερό περιορίστηκε στην αίθουσα εισόδου των 15 μέτρων και δεν είχε καμία επίπτωση στα σπίτια με τους σπόρους στο εσωτερικό, αλλά ίσως δείχνει ότι αυτό το «αδιαπέραστο» θησαυροφυλάκιο δεν είναι τόσο ασφαλές όσο νόμιζε κάποτε και ίσως χρειαστεί να γίνουν αναθεωρήσεις αν πρόκειται πραγματικά να χρησιμεύσει ως σωτήρας της ανθρωπότητας.

Τα σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης εγείρουν επίσης πιθανές ανησυχίες, καθώς ένας χρήστης αναρωτιέται τι θα συμβεί αν χαθεί το κλειδί, ενώ ένας άλλος προτείνει να υπάρχουν «τουλάχιστον δύο τέτοια θησαυροφυλάκια σπόρων σε επαρκή απόσταση το ένα από το άλλο» για να αποφευχθεί η εξάρτηση από ένα μόνο χώρο.

Ένας άλλος επισημαίνει την μάλλον καταθλιπτική ανάγκη για ένα τέτοιο θησαυροφυλάκιο, υποστηρίζοντας ότι «είναι πραγματικά αρκετά ανησυχητικό να σκέφτεσαι ότι αυτό το μέρος υπάρχει, και ότι η ανάγκη για αυτό μια μέρα μπορεί να είναι πραγματική».

Ας ελπίσουμε ότι δεν θα φτάσουμε στα άκρα που προορίζεται να υποστηρίξει το θησαυροφυλάκιο, αλλά είναι ένας φανταστικός πόρος που πρέπει να έχουμε ανεξάρτητα από αυτό, ώστε να διασφαλίσουμε ότι οι σπόροι δεν θα χαθούν ποτέ για πάντα.