Οι ειδικοί του Κολλεγίου Χοροπόδων της Κοινότητας της Βαλένθια αναφέρουν ότι τα άτομα με το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού μικρότερο από το διπλανό μπορεί να πάσχουν από τη νόσο του Freiberg.
Τα δάχτυλα των ποδιών δεν είναι πάντα αισθητικά ευχάριστα. Μερικοί άνθρωποι έχουν πολύ μεγάλα, πολύ μακριά, πολύ πλατιά ή πολύ μικρά δάχτυλα. Αυτό είναι φυσιολογικό, αλλά υπάρχουν επίσης άνθρωποι των οποίων το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού είναι μικρότερο από το δεύτερο δάχτυλο του ποδιού, ή μάλλον, το δεύτερο δάχτυλο του ποδιού τους είναι μεγαλύτερο από τα άλλα δάχτυλα του ποδιού. Είναι αυτό κακό;
Αυτή η παθολογία είναι «μια αβλαβής νέκρωση του δεύτερου μεταταρσίου, το οποίο συνήθως πλαταίνει, χάνει το σωστό σχήμα του και εμποδίζει την παροχή αίματος στην περιοχή», αναφέρουν. Αυτό μπορεί να προκαλέσει «ραχιαίο οίδημα και πόνο στο πρόσθιο πέλμα κατά το περπάτημα». Στα άτομα με την πάθηση, ο πόνος μπορεί να είναι χειρότερος με την επιβάρυνση του βάρους, ειδικά όταν περπατούν ή φορούν ψηλοτάκουνα παπούτσια. Η άρθρωση μπορεί να είναι πρησμένη και δύσκαμπτη.
Πιο συχνή στις γυναίκες
Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι πρόκειται για μια πιο συχνή παθολογία στις γυναίκες, ιδίως κατά τη διάρκεια της αναπτυξιακής έξαρσης της εφηβείας και όταν παρατηρείται μείωση των διδύμων και ακροδάχτυλο.
«Για τη διάγνωση, εκτός από την εξέταση, χρειάζεται συνήθως να πάρουμε ακτινογραφίες. Μόλις επιβεβαιωθεί ότι έχουμε τη νόσο του Freiberg, η ποδιατρική θεραπεία συνίσταται σε μια εμβιομηχανική μελέτη, μια μελέτη των πελματιαίων πιέσεων και την κατασκευή πελματιαίων στηριγμάτων για την αποφόρτιση της προσβεβλημένης περιοχής του μεταταρσίου», επισημαίνει ο Escoto.
«Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να απαιτηθεί αναλγητική αγωγή ή διήθηση με κορτικοστεροειδή και τοπικό αναισθητικό. Μπορεί επίσης να απαιτείται ακινητοποίηση σε γύψο ή μπότα, πατερίτσες και πλήρης αποφόρτιση. Επιπλέον, εάν η συντηρητική θεραπεία αποτύχει, μπορεί να εξεταστεί το ενδεχόμενο χειρουργικής θεραπείας, αλλά αυτή δεν είναι η πιο συνηθισμένη θεραπεία», συνεχίζει ο Escoto.
Η σχολή επισημαίνει ότι οι πιο συνηθισμένες συνέπειες του να έχει υποστεί κάποιος τη νόσο του Freiberg μπορεί να είναι:
- Άρθρωση της μεταταρσοφαλαγγικής άρθρωσης.
- Χρόνια μεταταρσαλγία
- Ρήξη της πελματιαίας πλάκας
- Παραμόρφωση του δακτύλου του ποδιού (δάκτυλο με νύχι ή σφυρί)
- Αρθρίτιδα.
ΠΗΓΗ: www.healthstat.gr