Πάντα έχουμε ανάγκη να αγγίξουμε τον ουρανό…( ευσεβής πόθος των ανθρώπων όταν παρατηρούσαν τα πουλιά να πετούν). Αυτό απάντησα στην πρόσκληση του Ηλία Κατσιάμπα να κάνουμε μία πτήση με μονοκινητήριο αεροσκάφος για το οποίο έχει αποκτήσει εδώ και λίγα χρόνια δίπλωμα χειριστού. Είχαμε μιλήσει και στο παρελθόν για την εμπειρία του και είχα υποσχεθεί ότι με την πρώτη ευκαιρία θα κάναμε την πρώτη μου πτήση, με εκείνον σαν κυβερνήτη . Ο καιρός πέρασε, ο Ηλίας συμπλήρωσε αρκετές ώρες πτήσης και ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να αποκτήσω κι εγώ με τη σειρά μου την εμπειρία της δικής μου πρώτης πτήσης («πτήση εθισμού» μου την είπε ο Ηλίας). Η επαφή με την Αερολέσχη Λάρισας στην οποία είναι μέλος έγινε. Μας δόθηκε η άδεια, έγιναν τα διαδικαστικά και να ‘μαστε… Σάββατο πρωί βρισκόμαστε στο πεδίο προσγείωσης (αναγνωρισμένο από την Υ.Π.Α) της Αερολέσχης Λάρισας, στην Τερψιθέα, όπου μάλιστα συναντήσαμε και πολλούς αερομοντελιστές, μέλη του συλλόγου (σε άλλο αφιέρωμα). Εκεί, στο πεδίο προσγείωσης η έκφραση «πάμε να πετάξω» έγινε αληθινή…
Ρεπορτάζ: Βιβή Μαργαρίτη (fb Vivi Margariti)
Ο Ηλίας Κατσιάμπας, Τρικαλινός στην καταγωγή, είχε την πρώτη του επαφή ως εκπαιδευόμενος χειριστής το 2014. Από το 2016 και μετά πετάει πλέον σαν αδειούχος χειριστής. «Δεν έχω κάνει πολλές ώρες. Σποραδικά πετάω» μου λέει. Παρόλα αυτά έχει ήδη συμπληρώσει 50 ώρες πτήσης κι από ό,τι διαπίστωσα και η ίδια, έχει αποκτήσει μεγάλη εμπειρία κι άνεση στο χειρισμό του μονοκινητήριου υπερελαφρού αεροσκάφους με το οποίο απογειωθήκαμε.
Κάθομαι στο πιλοτήριο, στη θέση του συγκυβερνήτη δίπλα στον Ηλία, ο οποίος αφειδώς μου δίνει οδηγίες και πληροφορίες βασικών γνώσεων και με μυεί στα (αρχικά) μυστικά της απογείωσης, της πτήσης και της προσγείωσης!
Κλείνουμε την πόρτα, παίρνουμε βαθιά ανάσα, κάνουμε τους απαραίτητους ελέγχους κι ο κινητήρας αρχίζει να κινείται, το αεροσκάφος αποκολλάται από το έδαφος. Το ταξίδι ξεκινά με συνταξιδιώτες την επιθυμία να πετάξουμε, να βρεθούμε στον αέρα…
Με το μονοκινητήριο έχεις την αίσθηση ότι ξεκολλάς από τη γη και βρίσκεσαι ψηλά. Ενθουσιασμός, αίσθηση πραγματικής ελευθερίας αλλά και λογικής ότι είσαι ελεύθερος να κάνεις οτιδήποτε στο μέτρο της ασφάλειας, είναι ορισμένα από τα συναισθήματα που νιώθεις καθώς βλέπεις τον κόσμο από ψηλά, από άλλη διάσταση κι αλλάζει η κλίμακα των πραγμάτων. Το ανάγλυφο της γης, η ψευδαίσθηση ότι έχεις απαλλαγεί από τη βαρύτητα σε κάνει να αποβάλεις ό,τι σε βαραίνει… Κοιτάς χαμηλά και αντικρύζεις ένα κινούμενο κάρτ ποστάλ. Χρώματα, εικόνες, εναλλαγές τοπίου…. μοιάζει η γη με ζωγραφιά (οι στίχοι του τραγουδιού του Κώστα Χατζή «Όταν κοιτάς από ψηλά μοιάζει η γη με ζωγραφιά (…) Μοιάζουν τα σπίτια με σπιρτόκουτα, μοιάζουν μυρμήγκια οι ανθρώποι, το μεγαλύτερο ανάκτορο, μοιάζει μ’ ένα μικρούλι τόπι» δεν σταματούν να έρχονται στο μυαλό σου).
Ελευθερία
«Αυτό που με γοητεύει είναι η ελευθερία όταν πετάς. Το μυαλό σου αδειάζει. Δεν σκέφτεσαι τίποτα. Είσαι απόλυτα συγκεντρωμένος σε αυτό που κάνεις και στον έλεγχο του αεροσκάφους. Είναι αυτό που λέμε αν σου τύχει κάτι στον αέρα δεν μπορείς να παρκάρεις. Ό,τι συμβεί πρέπει να το διαχειριστείς, οπότε πρέπει να είσαι εκεί» μου αναφέρει κατά τη διάρκεια της πτήσης ο Ηλίας.
«Το να πετάς είναι μία πρωτόγνωρη αίσθηση, το να τα βλέπεις όλα από ψηλά είναι έκρηξη αδρεναλίνης, η πτήση αυτή καθ’ αυτή δεν είναι εφησυχασμός γιατί πρέπει να κάνεις πολλά πράγματα μαζί. Πρέπει να κάνεις ναυτιλία, να χειρίζεσαι το αεροσκάφος, να (εκτελείς) έχεις επικοινωνία με άλλα αεροσκάφη και με τα αεροδρόμια και ταυτοχρόνως να επικοινωνείς με τον επιβάτη ή επιβάτες σου » μου εξηγεί μετά την προσγείωση κι ο εκπαιδευτής της Αερολέσχης Λάρισας Στέλιος Κοντόπουλος ο οποίος μας περίμενε στο πεδίο προσγείωσης.
«Το «αεροποριλίκι» είναι τρόπος ζωής»
Όπως με πληροφορεί ο κ. Κοντόπουλος, η Αερολέσχη ιδρύθηκε το 1975 από αυτούς που αγαπούν την πτήση, τον αεραθλητισμό και την αεροπορική ιδέα! Σήμερα αριθμεί 80 ενεργά μέλη και 200 εγγεγραμμένα από τη Θεσσαλία αλλά κι όλη την Ελλάδα. Μάλιστα, αξίζει να αναφέρουμε ότι η πρώτη γυναίκα μέλος και χειρίστρια αεροσκαφών είναι γεγονός.
Εκείνο που μου ξεκαθάρισε ευθύς εξ αρχής είναι ότι δεν πρόκειται για χόμπυ. «Το «αεροποριλίκι» είναι τρόπος ζωής. Εδώ υπάρχουν κανόνες που πρέπει να ακολουθήσεις γιατί αν δεν τους ακολουθήσεις δεν θα εκτελέσεις σωστά την πτήση σου και πολύ πιθανόν να προκαλέσεις ατύχημα. Δεν μπορεί δηλαδή να βγει κάποιος την προηγούμενη μέρα με την παρέα του, να ξενυχτήσει ή να καταναλώσει αλκοόλ και την επόμενη μέρα να πάρει το αεροσκάφος και να πάει στην Σκιάθο. Θέλει προγραμματισμό και οργάνωση όλο αυτό. Την προηγούμενη μέρα πρέπει να κοιμηθείς νωρίς και να έχεις ένα ελαφρύ γεύμα. Χρειάζεται επίσης να κάνεις έναν σχεδιασμό του ταξιδιού σου, ώστε την επόμενη μέρα να μπορέσεις να ολοκληρώσεις το ταξίδι σου με επιτυχία. Κι επιτυχία είναι όταν προσγειωθείς πάλι ασφαλής στο αεροδρόμιο» υπογραμμίζει.
Ποιος μπορεί να πετάξει
Μπορεί ο καθένας να πετάξει ένα αεροσκάφος; Είναι η επόμενη ερώτησή μου. «Ο καθένας που τον ενδιαφέρει μπορεί να γίνει εν δυνάμει χειριστής αφού ολοκληρώσει τη Σχολή Χειριστών της Αερολέσχης με κάποιες απαιτήσεις που έχει, θεωρητικής και πτητικής κατάρτισης» μου απαντά.
Για να αποκτήσει κάποιος δίπλωμα χειριστή θα πρέπει να ολοκληρώσει 50 ώρες θεωρίας στο έδαφος, να συνεχίσει με τα πτητικά που είναι το ελάχιστο 25 ώρες πτήσης για να μπορεί να δώσει εξετάσεις και να πάρει το πτυχίο. Το μάξιμουμ της εκπαίδευσης ανέρχεται σε 2 έτη για κάποιον που θέλει να ολοκληρώσει την σχολή με βάσει τον χρόνο που έχει διαθέσιμο . Η εκπαίδευση βέβαια ,όπως λέμε εδώ, δεν σταματάει ποτέ ούτε με την απόκτηση του πτυχίου ούτε με την μεγάλη εμπειρία . Υπάρχει μια συνεχής ενημέρωση , ανταλλαγή γνώσεων και μελέτη .
Από 16 χρονών και πάνω
Ο καθένας από 16 χρονών (με τη συναίνεση γονέα) και πάνω μπορεί να ξεκινήσει την εκπαίδευσή του. «Ο μεγαλύτερος μαθητής που έχουμε αυτή τη στιγμή είναι 74 ετών. Εάν κριθείς κατάλληλος για Ιπτάμενος (από αεροπορικούς γιατρούς σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Παλαμά ) , μπορείς να φοιτήσεις στην σχολή και να γίνεις χειριστής » μου επισημαίνει ο κ. Κοντόπουλος.
Ο μικρότερος χειριστής
Ο μικρότερος χειριστής της Αερολέσχης Λάρισας είναι 16 ετών. Έχει κάνει τις πρώτες πτήσεις του. Τον συνοδεύει ο πατέρας του και σκοπεύει να γίνει επαγγελματίας χειριστής. Πάρα πολλοί χειριστές που έχουν ξεκινήσει από εδώ έχουν εξελιχθεί επαγγελματικά και είναι χειριστές σε μεγάλες εταιρείες. Όπως τονίζει ο κ. Κοντόπουλος «Εδώ γίνεται το πρώτο ασφαλές βήμα για να δούμε αν το κατέχουμε, εάν δηλαδή μπορούμε να πετάξουμε, κι εάν αυτό που κάνουμε μας ικανοποιεί ώστε να το κάνουμε κι επαγγελματικά. Μας δίνει τα εχέγγυα για να συνεχίσουμε και να πάμε σε μία μεγαλύτερη επαγγελματική σχολή».
Βόλτα για καφέ στη Σκιάθο με… ιδιόκτητο αεροπλάνο
Στο πεδίο προσγείωσης της Αερολέσχης Λάρισας γνώρισα πολλούς λάτρεις του είδους οι οποίοι μου μίλησαν με θέρμη για τις πτήσεις και μου μετέδωσαν τον ενθουσιασμό τους. Κάποιοι μάλιστα έχουν το δικό τους ιδιόκτητο αεροσκάφος το οποίο μάλιστα χρησιμοποιούν για να κάνουν ταξίδια άλλοτε κοντινά κι άλλοτε πιο μακρινά.
Ο Γιώργος Παπαστουγιαννούδης είναι ένας εκ των ιδιοκτητών. Μάλιστα η πρώτη επαφή μου με τα μονοκινητήρια αεροσκάφη είναι με το δικό του ιδιόκτητο αεροσκάφος. Με γοητεύει το γεγονός ότι όπως κάποιος χρησιμοποιεί το αυτοκίνητό του, υπάρχουν άνθρωποι που έχουν τη δυνατότητα να πάρουν το αεροπλάνο τους, από τη Λάρισα και σε 45 λεπτά να πίνουν τον καφέ τους στη… Σκιάθο.
«Σε όλο τον κόσμο μπορείς να πας. Έχουν όλα τα απαραίτητα για να εκτελέσουν μεγάλες και απαιτητικές πτήσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι ένας χειρίστης μέλος της αερολέσχης έφτασε στην Νορβηγία πετώντας υπερελαφρό αεροσκάφος. «Καταθέτεις σχέδιο πτήσεως με την διαδρομή που θα ακολουθήσεις και απογειώνεσαι» μου εξηγεί ο κ. Παπαστουγιαννούδης . Για να έχουμε μία εικόνα της ταχύτητας θα σας πω ότι από την Τερψιθέα με λογικές ταχύτητες (περίπου 200 χλμ την ώρα) φτάνεις στα Κύθηρα σε 2 ώρες. (Φυσικά εξαρτάται από τις καιρικές και όχι μόνο συνθήκες, όπως μου τονίζει).
Κόστος
Η απόκτηση ενός υπερελαφρού μονοκινητήριου διθέσιου αεροσκάφους ξεκινά από 15.000 ευρώ και φτάνει τις 300.000 ευρώ. Το κόστος συντήρησης μπορεί να συγκριθεί με το κόστος συντήρησης ενός αυτοκινήτου μεσαίας κατηγορίας με τους περιοδικούς ελέγχους του. Καταναλώνει απλή βενζίνη κι όχι κηροζίνη. Παρόλο αυτά η εκτέλεση συντηρήσεως από μηχανικούς είναι απαιτητική και χωρίς εκπτώσεις στην ασφάλεια των πτήσεων . Ακολουθείται ένα πρόγραμμα και ανά τακτά διαστήματα κλιμάκια της υπηρεσίας πολίτικης αεροπορίας εκτελούν ελέγχους.
Ασφάλεια Πτήσεων
Ένας σημαντικός παράγοντας είναι η ασφάλεια πτήσεων , όπως μας αναφέρει ο κ. Βασίλειος Ραϊλης, μέλος και ένας από τους παλαιοτέρους χειριστές της αερολέσχης. Τα αεροσκάφη αυτά παρέχουν 99% ασφάλεια λόγο του αλεξιπτώτου που διαθέτουν , όπου σε περίπτωση ανάγκης μπορεί να χρησιμοποιηθεί και να προσγειωθεί το αεροπλάνο όπως τα φορτία με αλεξίπτωτο. Επισημαίνει με μεγάλη ικανοποίηση ότι σε ατυχήματα που έγινε η χρήση αλεξιπτώτου οι επιβάτες έφυγαν περπατώντας. Συνηθίζεται στον αεροπορικό κύκλο να λένε γενικά ότι η πιο επικίνδυνη φάση μιας πτήσης είναι από το σπίτι στο αεροδρόμιο (ενδεικτικό του μικρού ποσοστού ατυχημάτων που έχουν τα αεροπλάνα με βάσει την συχνότητα πτήσεων, κοντά στο 2% όταν τα αυτοκινητιστικά ατυχήματα ξεπερνούν το 14%. )
Η Αερολέσχη σε όλα τα χρόνια πτητικής δραστηριότητας έχει να επιδείξει μηδενικό δείκτη ατυχημάτων ενώ η εκπαίδευση που παρέχεται θεωρείται υψηλών προδιαγραφών με έμπειρους επαγγελματίες εκπαιδευτές.
Στην είσοδο του αεροδρομίου υπάρχει το άγαλμα ενός αετού με μια πινακίδα προτροπή «Άνοιξε τα φτερά σου ζήσε το όνειρό σου» θέλοντας να μας δείξει ότι όλοι μας έχουμε δυνατότητες αλλά και κρυφά όνειρα . Στο χέρι μας λοιπόν είναι να τα υλοποιήσουμε!!!
Επισημάνσεις
- Η Αερολέσχη Λάρισας είναι μέλος της Ελληνικής Αεραθλητικής Ομοσπονδίας (ΕΛ.Α.Ο.) και εγκεκριμένο σωματείο από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού (Γ.Γ.Α.). Στα πλαίσια δραστηριοτήτων της αερολέσχης εντάσσεται ο Εκπαιδευτικός Φορέας της Αερολέσχης μας (Αριθμός Καταχώρησης GR-UL-001) όπου παρέχεται εκπαίδευση για απόκτηση Πτυχίου Χειριστή Υπερελαφρών Αεροσκαφών.
- Η πτητική έδρα δραστηριοτήτων της Αερολέσχης Λάρισας είναι το Αεροδρόμιο Τερψιθέας (Λάρισα).
- Για όλες αυτές τις δραστηριότητές της η Αερολέσχη Λάρισας βραβεύθηκε επανειλημμένα με αποκορύφωμα την ανώτατη διεθνή αεροπορική διάκριση “Diplome d’ honneur” με την οποία τιμήθηκε το 2011 από τη Διεθνή Αεροναυτική Ομοσπονδία (F.A.I.).
- Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να αντλήσετε από τη σελίδα της Αερολέσχης Λάρισας στη διεύθυνση aeroclublarissas.gr.
Ευχαριστίες
Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά για την πτήση και την όλη οργάνωση για τη διεξαγωγή του ρεπορτάζ, την Αερολέσχη Λάρισας, τον Ηλία Κατσιάμπα, τον Στέλιο Κοντόπουλο, τον Γιώργο Παπαστογιαννούδη και τον Ραϊλη Βασίλειο .
