Παράδοση και πίστη αντάμωσαν στο Ανήλιο Μετσόβου τη Μεγάλη Παρασκευή-Μοναδικές εικόνες από την περιφορά του Επιταφίου

Στο Ανήλιο Μετσόβου, εκεί όπου η πέτρα, το βουνό κι ο ουρανός γίνονται ένα, η Μεγάλη Παρασκευή δεν είναι απλώς ημέρα θρησκευτικής κατάνυξης. Είναι μια ζωντανή εμπειρία, μια τελετή που περνά από γενιά σε γενιά, αγγίζοντας την ψυχή κάθε ανθρώπου που την βιώνει.

Μια μοναδική κατανυκτική ατμόσφαιρα επικράτησε και φέτος το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής στο γραφικό χωριό της Ηπείρου, όπου τελέστηκε η περιφορά του Επιταφίου με έντονο το στοιχείο της παράδοσης, της πίστης και της ευλάβειας.

Ξεχωριστή και ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η συμμετοχή των νέων του χωριού, οι οποίοι ντύθηκαν με παραδοσιακές φορεσιές, κρατώντας στα χέρια τους την ευθύνη και την τιμή της μεταφοράς του ξυλόγλυπτου Επιταφίου. Με σεβασμό, απλότητα και περηφάνια, διέσχισαν τα καλντερίμια του Ανηλίου, κουβαλώντας όχι μόνο το Ιερό Σύμβολο της ημέρας, αλλά και ένα ολόκληρο κομμάτι παράδοσης.

Η πομπή ξεκίνησε από τον παλιό πέτρινο ναό, με το φως των κεριών να τρεμοπαίζει στη νύχτα και τα πρόσωπα των ανθρώπων να φωτίζονται από σιωπηλή συγκίνηση. Οι ψαλμωδίες αντηχούσαν στα σοκάκια, ενώ το άρωμα των λουλουδιών του Επιταφίου μπλεκόταν με την ανάσα του βουνού.

Ο ξυλόγλυπτος Επιτάφιος, στολισμένος από τους ίδιους τους νέους του χωριού με μεράκι, λουλούδια και αγάπη, περνούσε αργά από τα στενά του χωριού, και μαζί του περνούσε κι ένα κομμάτι της ιστορίας του τόπου.

Πλήθος κόσμου, από το Ανήλιο, αλλά κι επισκέπτες, συνόδευσε την πομπή υπό το φως των κεριών, βιώνοντας με κατάνυξη τη θλίψη της Σταύρωσης και την προσμονή της Ανάστασης. Οι πέτρινοι τοίχοι του ναού, τα σοκάκια και οι καρδιές των ανθρώπων αποτέλεσαν το ιδανικό σκηνικό για μια τελετή που ξεπερνά τον χρόνο και μιλά κατευθείαν στην ψυχή.

Οι κάτοικοι, από τους πιο ηλικιωμένους μέχρι τα μικρά παιδιά, συμμετείχαν με δέος. Για άλλη μία χρονιά όλα έγιναν όπως γίνονται χρόνια τώρα – με αγάπη, με βαθύ σεβασμό και με περηφάνια για τον τόπο και τις ρίζες του.