Όταν ο Τρικαλινός Χάρης “συνάντησε” 4 σπουδαίους και βραβευμένους με Όσκαρ καλλιτέχνες

Βραβείο Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών ή πιο απλά Όσκαρ. Ίσως το πιο σημαντικό βραβείο στον χώρο της 7^ης τέχνης αλλά σίγουρα το πιο προβεβλημένο και αναγνωρίσιμο ακόμη και από αυτούς που δεν είναι φανατικοί του κινηματογράφου. Η τελετή που γίνεται κάθε χρόνο για την ανάδειξη των νικητών είναι ένα υπέρλαμπρο γεγονός που συγκεντρώνει την αφρόκρεμα της κινηματογραφικής βιομηχανίας αλλά και το ενδιαφέρον εκατομμυρίων θεατών.

Άρθρο του Χάρη Μαντέλλου (ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ)

Για πρώτη φορά σε εφημερίδα των Τρικάλων μιλούν αποκλειστικά στον «διάλογο» 4 σπουδαίοι και βραβευμένοι με Όσκαρ καλλιτέχνες που κλήθηκαν να απαντήσουν σε ένα κοινό ερωτηματολόγιο με τις εξής ερωτήσεις:

• «Και ο νικητής είναι…» και αμέσως μετά ακούσατε το όνομά σας. Ποια ήταν τα συναισθήματά σας και οι σκέψεις σας εκείνη την ξεχωριστή στιγμή που ετοιμαζόσασταν να ανεβείτε στη σκηνή και να παραλάβετε το υψηλού κύρους βραβείο;
• Τι σημαίνει το Όσκαρ για έναν καλλιτέχνη; Είναι μια αναγνώριση του ταλέντου του; Κάνει πιο εύκολο το να βρει κεφάλαια για το επόμενο καλλιτεχνικό του σχέδιο;
• Τι σας εντυπωσίασε περισσότερο στην τελετή των Όσκαρ;

Ντάνιελ Γκριβς:

Όσκαρ κινουμένων σχεδίων για το «Manipulation» (1991)

• Θυμάμαι ότι αισθανόμουν πολύ νευρικός πριν ανακοινωθεί το όνομά μου, αμέσως μετά την ανακοίνωση αισθάνθηκα διάφορα πράγματα όπως ανακούφιση, μούδιασμα και ενθουσιασμό και η ένταση που είχα ελαττώθηκε περιμένοντας να ανέβω στη σκηνή. Η φασαρία και η προσοχή γύρω από το πρόσωπό μου για πολλές μέρες μετά τη νίκη μου ήταν για μένα μια τεράστια έκπληξη, πολύ απροσδόκητη και αρκετά ασυνήθιστη.
• Η κατηγορία των κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους ψηφίζεται από όλα τα μέλη αυτού του χώρου οπότε είναι σίγουρα τιμητικό το ότι προτάθηκα, πόσω μάλλον το ότι νίκησα. Το συγκινητικό είναι ότι το φιλμ για το οποίο πήρα το Όσκαρ έγινε κατανοητό από τους ψηφοφόρους και τους ψυχαγώγησε, κάτι που είναι μια μεγάλη ανταμοιβή. Δεν μπορώ να πω ότι με το Όσκαρ μπορείς να βρεις ευκολότερα χρηματοδότηση διότι στην περίπτωσή μου κάθε νέο σχέδιο είναι διαφορετικό από το προηγούμενο οπότε αξιολογείται και εξετάζεται βάσει της αξίας του και όχι από την επιτυχία του προηγούμενου φιλμ.
• Αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο ήταν ο επαγγελματισμός και η επιδέξια οργάνωση του σόου που έφερνε σε μια ισορροπία το επίσημο και σοβαρό ύφος με την αίσθηση του υπερθεάματος που συνδύαζε χιούμορ, τραγούδι και χορό. Ήταν επίσης μια εξαιρετική ευκαιρία να είσαι μάρτυρας της παρουσίας μεγάλων αστέρων του κιν/φου που ήταν εκεί για να ενισχύσουν την λάμψη και το θέαμα και όλοι εμείς οι υπόλοιποι θέλαμε να το αποτυπώσουμε όλο αυτό στη μνήμη μας γνωρίζοντας πως ίσως αυτή θα ήταν η μοναδική φορά που θα έχουμε μια τέτοια εμπειρία. Ήταν μια αρκετά μεθυστική εμπειρία αλλά ήταν επίσης ωραίο το ότι την επόμενη μέρα προσγειώθηκα και γύρισα στην κανονική μου ζωή.

Μάρσαλ Κάρι:

Όσκαρ ταινίας μικρού μήκους για το «The Neighbor’s Window» (2019), 2 υποψηφιότητες για Όσκαρ Ντοκιμαντέρ για τα «Street Fight» (2005) και «If a Tree Falls: A story of the Earth Liberation Front» (2011), Υποψήφιος για Όσκαρ Ντοκιμαντέρ μικρού μήκους για το «A Night at the Garden» (2017)

• Πραγματικά έμεινα έκπληκτος και για να μιλήσω έντιμα αρκετά νευρικός. Οι υπόλοιπες ταινίες που ήταν υποψήφιες στην ίδια κατηγορία ήταν εκπληκτικές και το να κερδίσει κάποιος ένα Όσκαρ δεν είναι κάτι που πραγματικά περιμένει ότι θα του συμβεί. Έχοντας υπάρξει υποψήφιος στο παρελθόν για ντοκιμαντέρ και ποτέ δεν είχα κερδίσει είχα συνηθίσει στο να ακούγεται κάποιο άλλο όνομα ως νικητής. Ήταν πάντως πραγματικά διασκεδαστικό. Η σύζυγός μου ήταν μαζί μου και μετά την απονομή πήγαμε στα παρασκήνια και ήπιαμε λίγη σαμπάνια. Εύχομαι μόνο να γινόταν να βρίσκονται μαζί μου στη σκηνή και τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας που βοήθησαν στη δημιουργία του φιλμ.
• Ένα Όσκαρ βοηθά σίγουρα στο να τραβήξει την προσοχή στο έργο σου και κάνει πιο εύκολο το να χρηματοδοτηθούν νέα σχέδια. Το να κάνεις ταινίες δεν είναι ποτέ εύκολο και ειδικά το να κάνεις ανεξάρτητες ταινίες είναι μεγάλος αγώνας. Νομίζω ότι η κόρη μου ενθουσιάστηκε περισσότερο από όλους μας, κρατά το Όσκαρ στο δωμάτιό της.
• Είναι διασκεδαστικό το να ντύνεσαι επίσημα και να παίρνεις μέρος στο σόου αλλά νομίζω ότι η πιο σημαντική στιγμή στις τελετές που παρέστην ήταν όταν συνάντησα έναν από τους ήρωές μου, τον σπουδαίο Τζον Λιούις που δυστυχώς έφυγε φέτος από τη ζωή και ήταν βουλευτής και πρωτοπόρος του κινήματος πολιτικών δικαιωμάτων.

Σκοτ Κόνραντ:

Όσκαρ Μοντάζ για το «Ρόκυ, τα χρυσά γάντια» (1976) με τον Σιλβέστερ Σταλόνε

• Η βραδιά των Όσκαρ δεν θα μπορούσε να είναι περισσότερο εντυπωσιακή. Το να κερδίσω το βραβείο ήταν πραγματικά ένα όνειρο που έγινε αληθινό όπως είπα και στην ομιλία μου. Όταν ο Γουίλιαμ Χόλντεν είπε αρχικά «Ο νικητής είναι…» η καρδιά μου –όπως και του Ρίτσαρντ Χάλσεϊ με τον οποίο ήμουν συνυποψήφιος- βυθίστηκε διότι ο ενικός σήμαινε ότι δεν νικήσαμε. Όταν όμως ο Χόλντεν το διόρθωσε λέγοντας «Οι νικητές είναι…» τότε ξέραμε ότι ίσως είχαμε μια ευκαιρία. Υπήρχαν άλλες δυο ομάδες μοντέρ που ήταν υποψήφιοι για τις ταινίες «Αυτή η γη είναι η δική μου γη» και «Ένας δολοφόνος στο πλήθος» αλλά εμείς τον προηγούμενο μήνα είχαμε κερδίσει το επίσης σημαντικό βραβείο της Αμερικανικής Ένωσης Μοντέρ και πιστεύαμε ότι είχαμε τις προϋποθέσεις και για το Όσκαρ. Μετά ήρθε η ανακοίνωση «Οι νικητές είναι ο Ρίτσαρντ Χάλσεϊ και ο Σκοτ Κόνραντ για το Ρόκυ». Αν προσέξεις πολύ καλά το βίντεο εκείνης της στιγμής θα ακούσεις την κοπέλα μου να κραυγάζει. Αυτό κατά κάποιο τρόπο μου έδιωξε την ένταση καθώς ανεβαίναμε στη σκηνή. Ευχαριστώ τον καλό Θεό που με βοήθησε να βρω μια δουλειά και μια καριέρα τόσο νωρίς στη ζωή μου, κάτι που ακόμη αγαπώ και απολαμβάνω, και που μου έδωσε αυτό το ταλέντο να κάνω αρκετά καλά τη δουλειά μου.
• Στην κινηματογραφική βιομηχανία το να πάρεις ένα Όσκαρ κατά κάποιο τρόπο σε τοποθετεί στην κορυφή και σου δίνει την πολυτέλεια να επιλέγεις πού θέλεις να δουλέψεις. Δυστυχώς ήμουν πολύ νέος και είχα ακόμη να μάθω πολλά και γι’ αυτό έκανα μετά κάποιες άστοχες επιλογές. Είχα την εντύπωση ότι οι μάνατζερ όχι μόνο σου κλείνουν συμφωνίες αλλά σε βοηθούν και στο να πάρεις σοφές αποφάσεις. Σύντομα κατάλαβα ότι δεν ήταν έτσι τα πράγματα. Είσαι μόνος σου στο να αποφασίσεις πού θα εργαστείς αλλά όπως μου είπε ο καλός μου φίλος Τζον Χάουαρντ –που είχε κάνει το μοντάζ στο φιλμ «Οι δύο λησταί» με τον Πολ Νιούμαν και τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ- «Το Όσκαρ είναι ένα πολύ καλό ασφαλιστικό συμβόλαιο». Και ήταν σωστός. Το Όσκαρ ακόμη μου ανοίγει πόρτες και μου δίνει ευκαιρίες.
• Βασικά είσαι σε τέτοια ένταση και νευρικότητα που ένα μεγάλο μέρος της τελετής το θυμάσαι μετά κάπως θολά. Όπως και πριν σου είπα ήμουν αρκετά νέος τότε –μου είπαν μάλιστα ότι εκείνη την εποχή ήμουν ο νεότερος σε ηλικία μοντέρ που κέρδισε το Όσκαρ- οπότε όλα ήταν εντυπωσιακά αλλά και θολά μαζί. Οφείλω να πω ότι εντυπωσιάστηκα πολύ από τον Γουίλιαμ Χόλντεν. Ήταν ένας πραγματικός επαγγελματίας και δεν θα μπορούσε να είναι περισσότερο γενναιόδωρος. Το πάρτυ μετά την τελετή ήταν φανταστικό. Όλοι οι νικητές, ηθοποιοί, σκηνοθέτες και παραγωγοί ήταν εκεί. Ήταν μια βραδιά που αξίζει να θυμάμαι. Και τώρα που ο Ρίτσαρντ κι εγώ έχουμε τα Όσκαρ στα τραπέζια μας είναι ευκολότερο να ηρεμείς και να αισθάνεσαι ευχάριστα. Η Ακαδημία μου έδωσε και ένα dvd με το απόσπασμα της βράβευσής μου και όποτε κάποιος με ρωτά σχετικά του το δείχνω. Ακόμη με συγκινεί.

Μάθιου Μανγκλ:

Όσκαρ Μακιγιάζ για το «Δράκουλας» (1992) του Φράνσις Φορντ Κόπολα με Γκάρι Όλντμαν, Άντονι Χόπκινς, Κιάνου Ριβς και 3 υποψηφιότητες για Όσκαρ Μακιγιάζ για τις ταινίες «Η λίστα του Σίντλερ» (1993) του Στίβεν Σπίλμπεργκ, «Φαντάσματα από το παρελθόν» (1996) με τον Άλεκ Μπάλντουιν και «Άλμπερτ Νομπς» (2011) με την Γκλεν Κλόουζ

• Ειλικρινά αισθάνθηκα ότι θα σπάσει η καρδιά μου. Το μόνο που άκουγα καθώς ανέβαινα στη σκηνή με τους άλλους δύο συνυποψήφιους που κερδίσαμε το Όσκαρ ήταν η μουσική από το φιλμ που προβαλλόταν στην οθόνη. ΠΟΤΕ δεν σκέφτηκα ξεκινώντας την καριέρα μου ότι «Θέλω να κερδίσω ένα Όσκαρ» αλλά ο στόχος μου ήταν να υπάρξω δημιουργικός, επιτυχημένος και να απολαμβάνω αυτό που κάνω. Η νύχτα των Όσκαρ ήταν μαγική αλλά πέρασε γρήγορα.
• Ένα Όσκαρ μπορεί να είναι ευχή ή κατάρα. Δεν είναι και λίγοι οι καλλιτέχνες που απέτυχαν μετά τη νίκη τους επειδή άφησαν την δόξα να τους πάρει τα μυαλά. Νόμιζαν ότι ήταν αήττητοι και ότι μπορούσαν να ζητάνε υπερβολικά ποσά επειδή είχαν Όσκαρ αλλά όπως φαίνεται κάτι τέτοιο μπορεί να λειτουργήσει και αντίστροφα. Έμαθα να μην λειτουργώ με αυτόν τον τρόπο αλλά να δουλεύω με το κεφάλι κάτω, να αναλαμβάνω όποια μικρή ή μεγάλη δουλειά μου ανέθεταν, να μην είμαι πολύ επιλεκτικός και να αυξάνω ελαφρώς τα λεφτά που ζητούσα. Αυτό λειτούργησε πολύ καλά για μένα. Το Όσκαρ πάντως σίγουρα φέρνει κύρος και δίνει μια επιπλέον αξία σε μια κινηματογραφική δουλειά.
• Θεωρώ ότι η τελετή των Όσκαρ επιβεβαιώνει με τον πιο λαμπρό τρόπο αυτό που λέγεται Χόλιγουντ. Είναι μια νύχτα κατά την οποία λάμπει η χολιγουντιανή «βασιλεία». Όλα γίνονται με μια μεγαλοπρέπεια. Η παραγωγή και παρουσίαση της εκδήλωσης γίνεται με τον πλέον άψογο τρόπο. Το να συμμετέχεις σε αυτό το μεγάλο γεγονός και να συναντάς και να συζητάς με συναδέλφους και καλλιτέχνες με τους οποίους δούλεψες στο παρελθόν είναι πραγματικά ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ.