Μια βραδιά αφιερωμένη στην ποίηση και στην αναζήτηση της ψυχικής ελευθερίας έζησαν όσοι βρέθηκαν το απόγευμα της Τετάρτης στο Μουσείο Τσιτσάνη, όπου παρουσιάστηκε η πρώτη ποιητική συλλογή της Φιόνας Ράρρα με τίτλο «Δυσνόητη Αρχή», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Όστρια.
Η ποιητική συλλογή αποτελεί αποτέλεσμα έξι χρόνων δημιουργίας, με αρκετές παύσεις, και φέρει τον συγκεκριμένο τίτλο λόγω της ποικιλομορφίας της. Περιλαμβάνει 25 ποιήματα κοινωνικού και ερωτικού χαρακτήρα, με έντονα βιωματικά στοιχεία, χωρίς να ακολουθεί αυστηρά κάποιο συγκεκριμένο ύφος γραφής. Όπως επισημάνθηκε στην παρουσίαση, η ποίηση της Φιόνας Ράρρα δεν εντάσσεται αυστηρά ούτε στην παραδοσιακή ούτε στη μοντέρνα ποίηση, αλλά αποτελεί έναν ιδιαίτερο συνδυασμό και των δύο, δημιουργώντας μια προσωπική γραφή που απευθύνεται απευθείας στον αναγνώστη.
Η ανάλυση της συλλογής
Για το βιβλίο μίλησε η φιλόλογος Βαρβάρα Ματζανά, η οποία ανέδειξε το βαθύτερο νόημα της ποιητικής δημιουργίας της Φιόνας Ράρρα. Στην τοποθέτησή της ανέφερε χαρακτηριστικά:
“Η ψυχή είναι ταξιδιάρα, θέλει να νιώθει, να μαθαίνει, να γεύεται, να βιώνει νέες εμπειρίες. Η ποιήτριά μας θέλει να επικοινωνήσει με τον αναγνώστη τις επιθυμίες και τις προσδοκίες της. Και το πετυχαίνει με την αμεσότητα που τη διακρίνει και τον καθαρό και μεστό της λόγο. Δεν την νοιάζει τόσο να φτάσει στον προορισμό της, όσο το μεγάλο ταξίδι και όλα όσα θα αποκομίσει η ψυχή της σ’ αυτή τη διαδρομή της ζωής της. Γιατί έτσι μεγαλώνει και η ψυχή, ξεδιπλώνεται, πλαταίνει, γεμίζει όλο το είναι μας, όλη την ύπαρξή μας. Δίνει νόημα και ουσία στη ζωή μας. Μας γεμίζει με νέες εμπειρίες, με νέες ιδέες και σκέψεις, καινούργιες αντιλήψεις, μας ξεδιπλώνει σιγά σιγά μπροστά μας την ουσία της ζωής μας, τον πραγματικό λόγο της ύπαρξής μας που δεν είναι άλλος από την αυτογνωσία και την ολοκλήρωσή μας, την τελείωσή μας. Το συνταίριασμα της ψυχής και του νου. Και αυτό ακριβώς είναι το σημείο που πραγματικά ο άνθρωπος νιώθει γαλήνη, ηρεμία και ισορροπία. Νιώθει και είναι πραγματικά ελεύθερος”.
Ένα ταξίδι στην ποίηση
Η εκδήλωση έκλεισε με διάλογο με το κοινό, όπου η ποιήτρια μοιράστηκε σκέψεις για τη συγγραφική της πορεία, τις εμπνεύσεις της και τις προκλήσεις που αντιμετώπισε κατά τη συγγραφή της συλλογής. Το κοινό συμμετείχε ενεργά, κάνοντας ερωτήσεις και εκφράζοντας τις δικές του ερμηνείες για τα ποιήματα της συλλογής.
Η «Δυσνόητη Αρχή» αποδεικνύει πως η ποίηση μπορεί να λειτουργήσει ως γέφυρα ανάμεσα στην εμπειρία και το συναίσθημα, δημιουργώντας έναν χώρο όπου η ψυχή και ο νους συναντιούνται.
