Λένα Μαντά: Η συγγραφή για εμένα είναι έρωτας, απόλυτος και σαρωτικός!-Συνομιλούμε με τη δημοφιλή συγγραφέα λίγο πριν επισκεφθεί την περιοχή μας

Η Λένα Μαντά δεν χρειάζεται συστάσεις. Αποτελεί «συγγραφικό φαινόμενο» και τα βιβλία της πουλάνε σαν τρελά (έχουν πουληθεί περισσότερα από 1,8 εκατομμύρια αντίτυπα στην Ελλάδα). Χρόνια τώρα διαβάζω ό,τι γράφει, και χρόνια τώρα ήθελα να κάνω μία κουβέντα μαζί της. Το τελευταίο της βιβλίο με τίτλο «Ζωή σε πόλεμο» στάθηκε η αφορμή για να συνομιλήσουμε. Όπως μου λέει η αγάπη του κόσμου αποτελεί ευλογία, δηλώνει «συγγραφέας χομπίστρια με ό,τι αυτό συνεπάγεται» κι εξηγεί πως η συγγραφή για εκείνη είναι έρωτας απόλυτος και σαρωτικός!

Συνέντευξη στη Βιβή ΜαργαρίτηΤη Λένα Μαντά θα έχουμε την ευκαιρία να τη συναντήσουμε στην Καλαμπάκα την Πέμπτη 14 Ιουνίου στις 19.00 κατά την παρουσίαση του νέου της βιβλίου. Ένα βιβλίο που αναφέρεται στην ιστορία της μητέρας της και τα δικά της παιδικά κι εφηβικά χρόνια. Ένα μυθιστόρημα κατάθεση ψυχής…

«Έπρεπε να επιλέξω ποιες από τις αναμνήσεις μου, άντεχα να μοιραστώ, αλλά και οι αναγνώστες να διαβάσουν. Έκλαψα παρά πολύ τους μήνες που το δούλευα…» θα μου εκμυστηρευτεί. Το σίγουρο είναι ότι πρόκειται για ένα βιβλίο που έγραψε εν θερμώ κι αποτελεί ένα οδυνηρό ταξίδι στο δικό της χθες, στην αφετηρία της.Την εκδήλωση διοργανώνουν η Βιβλιοθήκη Καλαμπάκας (Ρόδου 9, Καλαμπάκα, τηλ.: 24320 23041-3) και οι Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ στον χώρο της Βιβλιοθήκης. Η συγγραφέας θα συνομιλήσει με το κοινό και θα υπογράψει αντίτυπα του βιβλίου της.

-Ζωή σε πόλεμο… Ένα βιβλίο για… εκείνη, τη μητέρα σας, προερχόμενο από εκείνη;

-Μαζί με το αντίο μου, όπως μπορούσα να το εκφράσω…γράφοντας… επιτακτική ανάγκη λοιπόν…

-Ο ομφάλιος λώρος δεν κόβεται ποτέ;

-Έτσι λένε… εγώ νομίζω ότι κόβεται με τον θάνατο. Μόνο η αγάπη δεν σταματάει με την απώλεια. Συνεχίζεις ν’ αγαπάς, ακόμα κι αν ο άνθρωπος σου έχει πια φύγει.

-Αυτό το βιβλίο το γράψατε εν θερμώ;

-Απόλυτα! Σχεδόν έναν μήνα μετά που έφυγε, άρχισα να δουλεύω ανασύροντας επώδυνες αναμνήσεις!

-Πόσο δύσκολο σας ήταν να το ολοκληρώσετε;

-Το δύσκολο ήταν να ξεκινήσω. Έπρεπε να επιλέξω ποιες από τις αναμνήσεις μου, άντεχα να μοιραστώ, αλλά και οι αναγνώστες να διαβάσουν. Έκλαψα παρά πολύ τους μήνες που το δούλευα…

-Το βιβλίο σας εκτός από βιογραφία αποτελεί κι ένα οδυνηρό ταξίδι στο δικό σας χθες, στην αφετηρία σας;

-Ναι και όπως είπα έκλαψα παρά πολύ μέχρι να γράψω την λέξη Τέλος. Όταν όμως το κατάφερα, ένιωσα απόλυτα ελεύθερη! Μπορούσα να θυμάμαι χωρίς πικρία, χωρίς δάκρυα.

-Είχατε φανταστεί στο παρελθόν. Ως παιδί, ως έφηβη, ότι θα γράφατε ένα βιβλίο για τη ζωή σας;

-Όχι βέβαια! Ούτε ότι θα γινόμουν συγγραφέας μπορούσα να φανταστώ σαν παιδί! Μόνο που έγραφα ακατάπαυστα γιατί το απολάμβανα!

-Τελειώνοντας το βιβλίο αυτό, νιώσατε ότι «ξαλαφρώσατε», ότι επιτέλους βγάλατε από μέσα σας όλα αυτά που κρατούσατε χρόνια;

-Όταν το ολοκλήρωσα, όπως είπα ένιωσα γαλήνη. Κατόρθωσα μάλιστα να διαχωρίσω τις δυο πλευρές του ίδιου νομίσματος. Η μητέρα μου έκανε πολλά λάθη, κάποια από αυτά ήταν πολύ σοβαρά. Η άλλη όψη της όμως, αυτή της γυναίκας , με έκανε να αισθανθώ περήφανη που είμαι κόρη της και κουβαλάω τα δικά της γονίδια!

-Ήταν ένα είδος κάθαρσης;

-Ναι, μπορείτε να το πείτε κι έτσι!

-Οι λέξεις σας, οι σελίδες των βιβλίων σας συγκινούν και προκαλούν έντονα συναισθήματα… Είναι χάρισμα να μπορείς να εισβάλεις στην ψυχή των αναγνωστών;

–Το χάρισμα ξεκινάει από το γεγονός ότι όσα δημιουργεί η ζωηρή και γόνιμη φαντασία σου, μπορείς να τα καταθέτεις στο χαρτί!

-Πως είναι να δέχεσαι την αγάπη εκατομμυρίων αναγνωστών;

–Ευλογία! Δεν υπάρχει άλλη λέξη να χαρακτηρίσει τόσα συναισθήματα! Το αναγνωστικό κοινό εκτός από την δουλειά μου, περιέβαλλε κι εμένα την ίδια με την αγάπη του.

-Συγγραφέας κατ΄επάγγελμα ή συγγραφέας χομπίστρια;

-Αναμφίβολα χομπιστρια με ότι αυτό συνεπάγεται! Δεν θα μπορούσα να χαρακτηρίσω την συγγραφή ως επάγγελμα! Αν το έκανα, η’ αφαιρούσαν όλη την μαγεία!

-Νιώθετε πότε ένα βιβλίο σας θα γίνει επιτυχία;

Όχι! Κάθε φορά, όταν ξεκινώ κάτι καινούριο, είναι σαν το πρώτο! Δεν υπάρχει παρελθόν, παρά μόνο παρόν και στο παρόν με καλεί ένας μεγάλος έρωτας να τον ζήσω! Γιατί για μένα είναι έρωτας η συγγραφή! Απόλυτος και σαρωτικός!

-Διαβάζετε Λένα Μαντά;

Όχι! Έχω διαβάσει τόσες φορές το βιβλίο μέχρι να το παραδώσω και άλλες τόσες στην επιμέλεια, που δεν έχει νόημα! Εξάλλου μόλις ολοκληρώσω ένα μυθιστόρημα μου, με περιμένουν πολλά βιβλία ομότεχνων για να τα διαβάσω!

Οπισθόφυλλο βιβλίου

Φραντζέσκα, η ηρωίδα μου… Αθηνά, η μητέρα μου… Ζωή σε πόλεμο, η ζωή της…

Η ιστορία της, η διαδρομή της, οι επιλογές της, η σχέση μας και τα δεκαεννιά χρόνια που έμεινα μαζί της. Σε πόλεμο με όλους η μητέρα μου. Μ’ εμένα, με τους φίλους της, με τους δικούς της, με την ίδια τη ζωή τελικά…

Μαζί με την ιστορία της, και τα δικά μου παιδικά και εφηβικά χρόνια. Λόγια που δεν ειπώθηκαν, παραλείψεις που έφεραν πόνο, πράξεις που πλήγωσαν, χαμένες αγκαλιές και δάκρυα. Όλα μέσα σε τούτες τις σελίδες, που, εκτός από βιογραφία, έγιναν κι ένα οδυνηρό ταξίδι στο δικό μου χθες, στην αφετηρία μου…