Η πόλη της Λάρισας λέγεται ότι είναι μία από τις ελάχιστες σύγχρονες ελληνικές πόλεις η οποία κατοικείται από τα προϊστορικά χρόνια ευρισκόμενη στην ίδια θέση και έχοντας το ίδιο όνομα. Το όνομά της, σύμφωνα με την πιο επίσημη εκδοχή, προέρχεται από την πελασγική λέξη «Λάας» που σημαίνει «βράχος». Υπάρχουν άλλες δύο εκδοχές, η πρώτη αναφέρει ότι η νύμφη Λάρισα πνίγηκε στα νερά του Πηνειού κι έτσι πήρε το όνομά της η πόλη, ενώ η δεύτερη ότι χτίστηκε από τον Λάρισο, γιο του Πελασγού, στα προϊστορικά χρόνια. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η καταγωγή της πόλης είναι άρρηκτα δεμένη με την ιστορία των Πελασγών, γι’ αυτό και ήταν πρωτεύουσα του κράτους της Πελασγιώτιδας.
Η Λάρισα έχει συνεχή ιστορική διαδρομή, η οποία ξεκινά από τη μυθολογία και φτάνει φυσικά μέχρι τις ημέρες μας. Στην αρχαία Ελλάδα ήταν γνωστή από το Κοινό των Θεσσαλών, μια συμμαχία με ηγέτιδα πόλη-κράτος τη Λάρισα. Στη Ρωμαϊκή Εποχή αποτέλεσε το κέντρο της περιοχής και στη Βυζαντινή Περίοδο παίζει επίσης πολύ σημαντικό ρόλο. Στα νεότερα χρόνια, η πόλη της Λάρισας θα γίνει μια καθαρά οθωμανική πόλη και θα ονομαστεί «Γενί Σεχίρ», που στα τουρκικά σημαίνει «Νέα Πόλη».
Το 17ο και το 18ο αιώνα η περιοχή και η πόλη γνωρίζουν οικονομική άνθηση. Ο μεγάλος δάσκαλος του Γένους Κωνσταντίνος Κούμας, στον οποίο είναι αφιερωμένος και ένας δρόμος της πόλης, διδάσκει ελληνικά και μαθηματικά στο ελληνικό σχολείο της Λάρισας. Η περίοδος της Επανάστασης επιφυλάσσει έναν περίεργο ρόλο για την πόλη. Ως κατεξοχήν οθωμανική πόλη στην ελληνική επικράτεια θα αποτελέσει το σημαντικότερο στρατιωτικό κέντρο και τη βάση του ανεφοδιασμού των τουρκικών στρατευμάτων που θέλουν να καταπνίξουν την επανάσταση στη Ρούμελη και στο Μοριά.
Η γεωγραφική της θέση ευνοεί αυτό το ρόλο, αφού οι δυνάμεις των Τούρκων μπορούν να εκστρατεύουν και προς την Ήπειρο και προς τη Δυτική Μακεδονία αλλά και προς τα νότια, όπως αναφέραμε. Παρ’ όλα αυτά και στην Επανάσταση αλλά και καθ’ όλη τη διάρκεια του 19ου αιώνα θα αναπτυχθεί ένα επαναστατικό κίνημα εναντίον των Τούρκων που θα ευοδωθεί με την Επανάσταση του 1778. Παρότι η επανάσταση απέτυχε, τρία χρόνια αργότερα η Λάρισα, όπως και ολόκληρη η Θεσσαλία, εκτός από την περιοχή της Ελασσόνας, θα αποτελέσει μέρος της ελληνικής επικράτειας.
Οι αγώνες των κολίγων και των αγροτών εναντίον των τσιφλικάδων θα σημαδέψουν την οικονομική και κοινωνική ιστορία της Ελλάδας σε μια περίοδο όπου δεν υπάρχει εργατικό κίνημα. Αποκορύφωμα όλων αυτών των αγώνων ήταν η εξέγερση στο Κιλελέρ το 1910, όπου έχασαν τη ζωή τους αγρότες της περιοχής που ήθελαν να συμμετάσχουν σε συλλαλητήριο στη Λάρισα.
Η πόλη θα ακολουθήσει μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο τις αλλαγές που συμβαίνουν στην ελληνική επικράτεια και μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο θα απωλέσει μεγάλο μέρος του πληθυσμού της που μεταναστεύει στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και το εξωτερικό. Από τη δεκαετία του 1980 κι έπειτα η Λάρισα αναπτύσσεται οικονομικά, κοινωνικά και πληθυσμιακά.
Σήμερα η πόλη της Λάρισας φιλοξενεί 200.000 κατοίκους και αποτελεί τη διοικητική και οικονομική πρωτεύουσα όλης της Θεσσαλίας, μια σύγχρονη πόλη που προσπαθεί να ακολουθήσει, και το καταφέρνει, τους σύγχρονους ρυθμούς. Η πόλη δεν στηρίζεται μόνο στους αγρότες και στα παράπλευρα επαγγέλματα που έχουν σχέση με την αγροτική παραγωγή, αλλά έχει αναπτύξει βιομηχανία και βιοτεχνία.
