Τα τιρκουάζ νερά του σε μαγεύουν και είναι λες και οι νύμφες σε καλούν να το επισκεφθείς. Ο λόγος για το λιμνοσπήλαιο της Μελισάννης στην Κεφαλονιά, σε απόσταση 2 χιλ. βορειοδυτικά της Σάμης, στον Καραβόμυλο.
Της Βιβής Μαργαρίτη
Ένα σπάνιο γεωλογικό φαινόμενο παγκοσμίως, ένα μοναδικό αξιοθέατο που αξίζει να επισκεφθεί κάποιος τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του. Ο φωτογραφικός φακός και η κινηματογραφική λήψη αδυνατεί να αποτυπώσει την ομορφιά του τοπίου. Μία εμπειρία μοναδική 20 μ. κάτω από την επιφάνεια του εδάφους. Κατεβαίνοντας τα σκαλοπάτια στην υπόγεια σήραγγα δεν μπορείς να φανταστείς τι θα αντικρύσεις. Μόλις ξεπροβάλλουν τα γαλάζια νερά τότε αντιλαμβάνεσαι τη μαγεία του χώρου.
Και να μαστε… Επιβιβαστήκαμε σε μία από τις γαλάζιες βάρκες για να κάνουμε τον περίπλου της μικρής λίμνης όπου οι ευγενικοί «βαρκάρηδες» με πολύ διάθεση και χιούμορ (δεν λείπουν τα πειράγματα μεταξύ τους όταν οι βάρκες συναντιόνται) μας δίνουν όλες τις πληροφορίες που πρέπει να γνωρίζουμε. Όσο εμείς δεν χορταίνουμε να τραβάμε φωτογραφίες και να θαυμάζουμε το σπήλαιο ο δικός μας βαρκάρης μας ενημερώνει ότι το Λιμνοσπήλαιο Μελισσάνης ανακαλύφθηκε το 1951 από τον σπηλαιολόγο Γιάννη Πετρόχειλο. Έχει μήκος 160 μ. περίπου και το νερό έχει βάθος 10 μ. έως 40 μ. Οι σταλακτίτες με τα περίεργα σχήματα που στολίζουν το μεγαλύτερο τμήμα του σπηλαίου είναι ηλικίας 20.000 χρόνων.
Οι ηλιαχτίδες εισβάλουν στο χώρο από ένα φυσικό άνοιγμα στην οροφή ύψους 36 μέτρων δημιουργώντας μοναδικούς χρωματισμούς, μία απόκοσμη μπλε απόχρωση, ειδικά το μεσημέρι. Το θέαμα είναι εντυπωσιακό καθώς το φυσικό φως, τα πετρώματα και το τυρκουάζ χρώμα του βυθού δημιουργούν ένα μοναδικό αποτέλεσμα. Αυτή είναι και η φυσική είσοδος του σπηλαίου είναι κατακόρυφη (ύψους 36 μέτρων) η οποία δημιουργήθηκε από την πτώση ενός τμήματος της οροφής, πιθανότατα από κάποιο σεισμό.
Προχωρώντας προς το κέντρο της λίμνης συναντάμε ένα νησάκι, πάνω στο οποίο ανακαλύφθηκαν ευρήματα που απεικόνιζαν το θεό Πάνα και πολλές νύμφες, πιστοποιώντας τη χρήση του σπηλαίου ως τόπο λατρείας κατά τους προϊστορικούς χρόνους. Σύμφωνα με τον μύθο, σε αυτό το σημείο η Μελισσάνθη, μια από τις νύμφες, πνίγηκε αφού την απέρριψε ο μυθικός θεός, ενώ η παράδοση θέλει την βοσκοπούλα Μελισσάνθη να σκοτώθηκε πέφτοντας στην λίμνη, ενώ κυνηγούσε ένα από τα πρόβατά της. Έτσι πήρε το όνομα σπηλιά Μελισσάνη ή Σπήλαιο των Νυμφών.
Το νερό της σπηλιάς είναι υφάλμυρο καθώς πολλές πηγές τροφοδοτούν το λιμνοσπήλαιο. Μία από αυτές είναι η πηγή «Καταβόθρες» η οποία βρίσκεται στην άλλη πλευρά του νησιού κοντά στο Αργοστόλι. Το 1963 Αυστριακοί γεωλόγοι επιστήμονες επιβεβαίωσαν πως το νερό του σπηλαίο αναμειγνύεται υπογείως με το θαλασσινό νερό από τις Καταβόθρες του Αργοστολίου αλλά και όμβρια ύδατα.
Από την 1η Οκτωβρίου, το Λιμνοσπήλαιο Μελισσάνης είναι επισκέψιμο καθημερινά 09:00-17:00.
Σε περιόδους αιχμής θα συναντήσετε πολύ κόσμο και θα πρέπει να είσαστε προετοιμασμένοι για αναμονή. Εμείς παρόλο που βρήκαμε μεγάλη ουρά δεν μπορούμε να πούμε ότι ταλαιπωρηθήκαμε πολύ γιατί υπήρχε καλή ροή.
