Είναι από τις συγκλονιστικότερες φωτογραφίες με αφορμή τον εορτασμό των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Μία φωτογραφία εμπνευσμένη από τον Εθνικό Ύμνο της Ελλάδας.
Ο φωτοφράφος Γιώργος Γκότσης, που αποτύπωσε με το φακό του αυτή τη συγκλονιστική στιγμή αναφέρει σχετικά: Η φωτογραφία αφιερωμένη σε αυτούς που κατανόησαν τον θάνατο. Που τον κοίταξαν κατάματα και χαμογέλασαν απαξιώνοντας τον. Που πήγαν μαζί του ή τον ξεγέλασαν. Αφιερωμένη σε αυτούς που δεν φοβήθηκαν μην πεθάνουν αλλά σιχαίνονταν μία ζωή χωρίς νόημα. Που κατάλαβαν ότι το νόημα της Ζωής είναι να τη Ζείς. Αφιερωμένη σε όλους αυτούς που κατάλαβαν ζήτησαν και έκαναν το αυτονόητο. Ελευθερία ή Θάνατος! Απ τα κόκκαλα βγαλμένη Ελευθερία. Γιατί έτσι ήρθε. Μέσα από ποταμούς αίματος, μπαρούτι, φωτιά και τσεκούρι. Κανένας δεν τη χάρισε. Αφιερωμένη σε αυτούς που κατάλαβαν ότι η λέξη ελευθερία σημαίνει να οδεύεις εκεί που η ψυχή σου ερωτεύεται, να πάς εκεί που η ψυχή σου αγαπά.
Αφιερωμένη σε όλους αυτούς που το “έτσι είναι τώρα τα πράγματα δεν αλλάζουν” επέλεξαν να το αλλάξουν, ενάντια στα στατιστικά και τις πιθανότητες καταλαβαίνοντας το μεγαλείο τους και ρισκάροντας με περίσσευμα τρέλας για τις μελλοντικές γενιές.
Σε γνωρίζω από την κόψη Ελευθερία, του σπαθιού την τρομερή. Γιατί όταν τα δεσμά σε τυλίγουν ότι χρώμα και να έχουν, ότι όνομα ή πρόφαση, επιβάλλεται να τα δεις και να τα κόψεις. Γιατί έτσι μόνο τη διεκδικείς. Μόνο έτσι μπορεί να είναι η ελευθερία. Κανένας δεν θα σου τη χαρίσει με χαδάκια, με χαρτζιλίκι, με αγκαλίτσες και γαρύφαλλα.
Αφιερωμένη στον Θοδωρή, στον Οδυσσέα, στον Μάρκο και σε όλους αυτούς που επέλεξαν τον δύσκολο δρόμο, δεν έσκυψαν το κεφάλι και δεν προσκύνησαν. Σε κάθε ανώνυμο και επώνυμο που το ανάστημά του φαίνεται γιγάντιο στα μάτια των ραγιάδων. Αφιερωμένη στην Δέσπω, την Μαντώ την Ασήμω και στις γυναίκες που είδαν τα παιδιά τους να φεύγουν. Στις γυναίκες που έχουν μεγαλώσει με αξίες τα παιδιά τους, που δεν έχουν σβήσει την σπίθα που κουβαλάνε μέσα τους και θα ξεχωρίζουν από τα υπόλοιπα ανθρωπάκια. Αφιερωμένη στα παιδιά που χωρίς μάνες πολεμήσαν. Αφιερωμένη σε όλους αυτούς που σήκωσαν το ξίφος τους ενάντια σε κάθε λογής προστάτες και προδότες και το κατέβασαν με δύναμη δείχνοντας ποιος είναι άξιος να τους κάνει κουμάντο. Αφιερωμένη σε όλους αυτούς που γνώρισαν την Ελευθερία έστω και μετά Θάνατον.
Χαίρε ώ χαίρε Ελευθερία, είθε να συναντηθούμε!
