Η ΑΡΜΟΝΙΑ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ
Κάθε αρχή και ψέμα, κάθε τέλος και
αλήθεια
και των ονείρων το δίκαιο και η αρετή,
ψευδαίσθηση υπότροπη, ιδέα δηλωτική,
αρμονική η σύζευξη και η εκπλήρωση
αναμονή.
Συναρπαστικό και ερεβώδες μυστήριο η
ζωή,
η σύμπτωση, η πρόκληση, η γνωριμιά και η
μαρτυρία,
σπάταλη γραφή στους ορισμούς και τις
εκζητήσεις,
ερώτημα μέγα οι λογισμοί και
βεβαιότητα η απορία.
Οι υποθέσεις,αμφίδρομοι συνειρμοί κι
εκτίμηση,
οι πιθανότητες, επινόηση μέτρου
συναλλαγής,
η φαντασία γλυκότροπη και αξία
προστακτική
και η πραγματικότητα αδέκαστη
αποτίμηση και παραδοχή.
Η αίσθηση του χρόνου, κρυφή ενοχή και
φόβος,
η εντρυφή του μακάρια υπέρβαση κι
επώδυνη αυτογνωσία,
ανύπαρκτο το αιώνιο, ψηλάφισμα το
συμπαντικό
κι απόλυτη κορύφωση, η αρμονία και η
αποδοχή του τέλους.
Κι εμείς, μετουσιώσαμε την ύπαρξη σε
λόγο και ανάγκη,
κοινωνήσαμε τη θέωση ως λύτρωση και
μεγαλοσύνη,
κοινή σπονδή και λειτουργία η
πεμπτουσία της ζωής
κι ο έρωτας συνείδηση,μεγαλείο κι
αφορισμός του τέλους .