Η ανατριχιαστική κατάθεση της Ιωάννας: “Έλιωνα, φώναζα Θεέ μου βοήθησε με γιατί μόνο εσύ μπορείς”

Η δίκη για την επίθεση με βιτριόλι ξεκίνησε με την κατάθεση της Ιωάννας Παλιοσπύρου και τα όσα περιέγραψε για τις στιγμές εκείνες τον Μάιο του 2020 στην Καλλιθέα είναι ανατριχιαστικά. Κόβουν την ανάσα.

Η ανατριχιαστική κατάθεση της Ιωάννας

«Σηκώθηκα για να πάω στη δουλειά μου και ήμουν στην είσοδο της πολυκατοικίας των γραφείων. Πάτησα το κουμπί του ασανσέρ και περίμενα να κατέβει. Κοιτούσα προς το κάτω περιμένοντας. Άκουσα κάποιους θορύβους. Δεν έδωσα σημασία. Σκέφτηκα ότι μπορεί να είναι η καθαρίστρια ή κάποιος άστεγος. Καθώς περίμενα το ασανσέρ εμφανίστηκε μπροστά μου μια γυναίκα, σήκωσα το βλέμμα και με κοίταξε στα μάτια. Μου έριξε το βιτριόλι που εκείνη τη στίγμα δεν κατάλαβα τι ήταν και έφυγε τρέχοντας», είπε στην αρχή.

Τα δραματικά 24ωρα μετά την επίθεση

Στη συνέχεια η Ιωάννα αναφέρθηκε στα δραματικά εικοσιτετράωρα που ακολούθησαν της επίθεσης.

«Θυμάμαι απλά να με βρέχουν, να ουρλιάζω, να πονάω, να ξανακοιμάμαι, να ξανά ξυπνάω, μου έκαναν τομές στο μάτι και στο αυτί. Αυτά δεν θυμάμαι παραπάνω… Προσπαθούσα απλά να αντέχω για να μην πονάω» αναφέρει και συγκλονίζει τους πάντες.

«Την επόμενη μέρα με ενημέρωσαν ότι θα διακομιστώ στο Θριάσιο. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τη διακομιδή μου, επειδή δεν μπορούσα να δω, μπορούσα μόνο να ακούω. Θυμάμαι την ώρα που περνούσαν τα φορεία στους διαδρόμους. Μια κυρία αναφώνησε «θεέ μου» και κατάλαβα ότι το είπε για μένα, κατάλαβα ότι η κατάσταση δεν είναι καλή. Κατάλαβα ότι έχω σοβαρά εγκαύματα και απλά παρακαλούσα να επιβιώσω. Μέσα στο νοσοκομείο ήταν η πιο δύσκολη περίοδος της ζωής μου, έκανα επτά χειρουργεία. Θυμάμαι ότι δεν άντεχα το φως στα μάτια μου ήταν τραυματισμένα. Ακόμα και το φως του δωματίου ήταν επίπονο», συμπλήρωσε.