Όταν ο κόσμος της πραγματικότητας γίνεται ένα με τον κόσμο των ονείρων τότε δοκιμάζονται τα όρια τα συναισθήματα. Όταν το αναπάντεχο προσδιορίζει τη ζωή σου και αλλάζει όλο σου το είναι… Ο Γρηγόρης Τριγλίδης, ένας νέο συγγραφέας με το βιβλίο του με τίτλο «Όνειρα ξεχασμένα» με αφορμή μία δική του βιωματική εμπειρία που δοκίμασε τα δικά του όρια και τις αντοχές μας παρουσιάζει μία φανταστική ιστορία που όμως πυροδοτεί την αισιοδοξία και την αγάπη για τη ζωή… Είχα τη χαρά να τον συναντήσω στα Τρίκαλα και να μιλήσουμε για το βιβλίο του αλλά και για τα μικρά καθημερινά θαύματα που συμβαίνουν στη ζωή μας… «Ποιο είναι το μήνυμα που θέλεις να περάσεις;» τον ρωτώ. «Να δώσω κουράγιο σε όσους έχουν χρόνια νοσήματα και στους συγγενείς τους» είναι η απάντησή του και όσοι διαβάσουν το βιβλίο σίγουρα θα το διαπιστώσουν.
Συνέντευξη στη Βιβή Μαργαρίτη
-Όνειρα ξεχασμένα… Γρηγόρη, μπορείς να μου μιλήσεις για την υπόθεση του βιβλίου σου;
-Για την υπόθεση του βιβλίου μου. Ναι, φυσικά και μπορώ! Η ιστορία της νουβέλας που έγραψα, μιλάει για ένα παιδί και μια μάνα στην εντατική. Ο Δημήτρης έξι χρόνια διασωληνωμένος και η μητέρα του να στέκεται στο πλευρό του παραμερίζοντας τις όποιες δυσκολίες για χάρη του παιδιού της. Μόνη της, ο σύζυγος νεκρός, συγγενείς και φίλοι άφαντοι.
Μια απόφαση των γιατρών ήρθε να ταράξει την καθημερινότητά της. «Ο γιος σας πρέπει να αποσυνδεθεί, οπότε θα επέλθει το μοιραίο». Η μάνα έμεινε ψύχραιμη μέχρι την στιγμή που…. ο γιος της ξεψυχούσε στα μάτια της μπροστά! Φώναζε, έκλεγε με αναφιλητά, τον παρακαλούσε να σηκωθεί. Δέκα δευτερόλεπτα ακόμη ζωής και ο γιος της θα πέθαινε. Μέχρι που έγινε κάτι και άλλαξαν όλα. Δεν θέλω να πω άλλα φτάνει.
-Ένα βιβλίο που δοκιμάζει τα όρια και τα συναισθήματα;
-Ήθελα να δώσω στην ιστορία όσο το δυνατόν πιο έντονα συναισθήματα γινόταν, βλέπεις η κάθε μέρα μας έχει γεμίσει με αριθμούς και την καρδιά μας την έχουμε κάνει πέρα. Τα όρια ίσως των πιστεύω μας να δοκιμάζονται στο συγκεκριμένο σύγγραμμα.
-Πως προέκυψε η συγγραφή του συγκεκριμένου βιβλίου;
-Ορμώμενος από δύο γεγονότα. Το ένα ήταν κάτι βιωματικό, μια ασθένεια που με άφησε παράλυτο σε τέσσερις ημέρες και το άλλο μια παράγραφος από κάποιο μπλοκ πριν πάρα πολλά χρόνια που μου έκανε εντύπωση. Ήταν κάτι παραπλήσιο με την απάντηση που έδωσα στην πρώτη ερώτηση.
-Ο κεντρικός σου ήρωας ο Δημήτρης θα μπορούσε να είναι… εσύ;
-Κατά κάποιο τρόπο όλοι οι ήρωες έχουν ένα κομμάτι του εαυτού μου, οπότε, ναι.
-Στις μέρες μας γίνονται θαύματα;
-Είμαι απόλυτα πεπεισμένος πως ναι. Ζω ένα θαύμα ακόμη και τώρα που γράφω αυτές τις λέξεις.
-Μητέρα-γιος, μητέρα παιδί, ένας δεσμός πιο δυνατός ακόμη κι από το ίδιο το θάνατο;
–Από τον ίδιο το θάνατο με τη βοήθεια μιας ανώτερης δύναμης ναι. Ο κάθε ένας την ερμηνεύει φυσικά όπως θέλει, προσωπικά για εμένα είναι ο Θεός.
Όνειρα ξεχασμένα, ασχολίαστα….
Ξυπνώ με άδειο το μυαλό , λες και ποτέ
μου δεν σας είδα!
Πηγαίες εκφράσεις του απόκοσμου,
Καθοδηγείτε την ζωή μου…
-Τα όνειρα διαδραματίζουν σημαντικό «ρόλο» στην εξέλιξη της ιστορίας, θεωρείς ότι αποτελούν… πηγαίες εκφράσεις του απόκοσμου που καθοδηγούν τη ζωή μας;
-Έως ένα σημείο ναι, έως ένα άλλο μπορεί να είναι απλώς τυχαίες εικόνες. Όμως μπορεί απλώς να μας παραπλανούν για να νομίζουμε πως είναι τυχαίες εικόνες. Δεν μπορώ να απαντήσω με σιγουριά.
-Σε ποια κατηγορία κατατάσσεις το βιβλίο σου;
-Κοινωνικό – μυστηρίου.
-Ποιο μήνυμα θέλεις να περάσεις;
-Πολλά μηνύματα θέλω να περάσω. Θα πω όμως το πιο σημαντικό. Να δώσω κουράγιο σε όσους έχουν χρόνια νοσήματα και στους συγγενείς τους.
-Που μπορεί να βρει κάποιος το βιβλίο «ξεχασμένα όνειρα»;
-Από τη σελίδα του εκδοτικού μου στη διεύθυνση: http://www.itanosbooks.gr
Στις παρουσιάσεις μου και στα βιβλιοπωλεία κατόπιν παραγγελίας στη περίπτωση που δεν υπάρχει.
Βιογραφικό
Ο Γρηγόρης Τριγλίδης γεννήθηκε το 1977 στη Θεσσαλονίκη, όπου και έμεινε μέχρι τα δεκαοχτώ του. Έπειτα κατατάχτηκε στον στρατό, ακολουθώντας μια πορεία 15 ετών. Παράλληλα, ασχολήθηκε με τους υπολογιστές, παρακολουθώντας διαδικτυακά μαθήματα του τμήματος Οικονομικών Επιστημών απ΄ το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, απ΄ όπου απέκτησε την αντίστοιχη πιστοποίηση.
Συνταξιοδοτήθηκε από τον στρατό λόγω τετραπληγίας, η οποία βελτιώθηκε σε τετραπάρεση, χάρη στην αγάπη του για τους δυο γιους του. Τον Ιανουάριο του 2016 έγινε μέλος της Ένωσης Ελλήνων Συγγραφέων Πιερίας.
Το ταλέντο του στη γραφή φάνηκε από μικρή ήδη ηλικία, καθώς άφηνε παντού στο σπίτι χαρτάκια με τις σημειώσεις του. Το «Όνειρα ξεχασμένα» είναι η πρώτη του συγγραφική προσπάθεια.
