Η τελευταία μεγάλη πυρκαγιά στην Αττική που κατέληξε στον αστικό ιστό του Χαλανδρίου ανέδειξε τις ελλείψεις της κρατικής μηχανής για την αντιμετώπιση τέτοιων κρίσεων! Οι υπεράνθρωπες προσπάθειες των πυροσβεστών, των πιλότων των ενάεριων μέσων πυρόσβεσης και των πολιτών ήταν καταλυτικές για ν’ αποφευχθούν τα χειρότερα και για το λόγο αυτό αξίζουν την αναγνώριση όλων μας!
Ωστόσο «ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι» όπως λέει κι ο θυμόσοφος λαός μας και για αυτό είναι αναγκαία η κατάρτιση ενός εθνικού σχεδιασμού αντιμετώπισης των πυρκαγιών και φυσικών καταστροφών, το συντομότερο δυνατόν, που αφού καταγράψει τις ελλείψεις θα προχωρήσει στην εκπόνηση ενός σχεδίου που θα περιλαμβάνει όλα τα αναγκαία μέτρα.
Μέσα σ’ αυτά σίγουρα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην κάλυψη των κενών θέσεων πυροσβεστών και στη μονιμοποίηση των εποχικών πυροσβεστών, στην ολοκλήρωση των αντιπυρικών ζωνών, στη δημιουργία ανεξάρτητης αρχής πολιτικής προστασίας, στην ενίσχυση της δασοπυρόσβεσης με νέα οχήματα, στην αγορά εναέριων μέσων αλλά και στην ψήφιση ενός νομοθετικού πλαισίου για την πρόληψη κι αντιμετώπιση των πυρκαγιών με τη σύμφωνη γνώμη όλων των κομμάτων!
