«Για άλλη μια χρονιά η εργατική τάξη της χώρας μας πληρώνει βαρύ φόρο αίματος στους χώρους δουλειάς, που έχουν μετατραπεί σε “αρένες θανάτου”. Καθημερινά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με αμέτρητες “κοιλάδες των Τεμπών” στην εργασία, αλλά και στους χώρους εκπαίδευσης, άθλησης, αναψυχής, κατοικίας.
Σχεδόν κάθε δύο μέρες ένας/μία εργαζόμενος/η χάνει τη ζωή του από εργατικά “ατυχήματα”, ενώ πολλαπλάσιοι είναι οι θάνατοι από επαγγελματικές ασθένειες (π.χ. από επαγγελματικό καρκίνο), που μένουν όμως αδιάγνωστες και εμφανίζονται από το κράτος ως “κοινή νόσος”. Χιλιάδες είναι οι εργαζόμενοι που τραυματίζονται ή υποφέρουν από μυοσκελετικές, ψυχικές και άλλες παθήσεις που οφείλονται στην εργασία. Θάνατοι από καρδιολογικά προβλήματα, εγκεφαλικά κ.ά., που χαρακτηρίζονται στις εκθέσεις της Επιθεώρησης Εργασίας “παθολογικά ατυχήματα”, στην πραγματικότητα οφείλονται στις συνθήκες εργασίας.
Οι εργοδότες και το κράτος τους προσπαθούν να ρίξουν την ευθύνη για τον επαγγελματικό κίνδυνο στους ίδιους τους εργαζόμενους, που τάχα δεν προσέχουν ή δεν έχουν “κουλτούρα”. Προσπαθούν να μας πείσουν ότι η προστασία της υγείας και ασφάλειας αποτελεί ένα πεδίο όπου “μπορούν να τα βρουν” εργοδότες και εργαζόμενοι με “κοινά αποδεκτές λύσεις”. Όμως η πραγματικότητα είναι ότι η απουσία μέτρων προστασίας αποτελεί άλλη μια πλευρά της ταξικής εκμετάλλευσης.
Με βάση την πρόοδο της επιστήμης και της τεχνικής, υπάρχουν δυνατότητες πρόληψης του επαγγελματικού κινδύνου. Όμως στο σημερινό σύστημα, το αν και ποια μέτρα θα ληφθούν, με ποιον τρόπο θα ενταχθούν και θα αξιοποιηθούν στην εργασία οι τεχνολογικές εξελίξεις, δεν καθορίζεται με κριτήριο την προστασία της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων. Η υγεία μας, η ανθρώπινη ζωή μπαίνουν στο ζύγι του κόστους – οφέλους υπέρ του κεφαλαίου.
Οι εργοδότες δεν λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα γιατί κοστίζουν. Απουσιάζουν μέτρα όπως ο έλεγχος και η συντήρηση μηχανημάτων και εξοπλισμού, τεχνικά μέτρα προστασίας, διαδικασίες ασφαλούς εργασίας, συστηματικές μετρήσεις χημικών ουσιών – ακτινοβολίας, στοχευμένος ιατρικός έλεγχος των εργαζομένων από γιατρούς Εργασίας κ.λπ. H εντατικοποίηση της εργασίας, τα ελαστικά και ατέλειωτα ωράρια, πολλές φορές χωρίς διάλειμμα, οι ελλείψεις προσωπικού και εκπαίδευσης των εργαζομένων, η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης και η εργασία ακόμα και συνταξιούχων, που προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με το κόστος ζωής, πολλαπλασιάζουν τον κίνδυνο εργατικών ατυχημάτων και επαγγελματικών ασθενειών.
Καθημερινά αποδεικνύεται ότι ο κρατικός έλεγχος είναι ανεπαρκής. Υπάρχουν ελάχιστοι επιθεωρητές Υγείας και Ασφάλειας. Για να ελεγχθούν έστω μια φορά όλοι οι χώροι εργασίας θα απαιτούνταν χρόνια! Συχνά, μετά από εργατικό ατύχημα, ο έλεγχος δεν προσανατολίζεται στην εργοδοτική ευθύνη, αλλά στον εργαζόμενο που έπαθε το “ατύχημα”, στον τεχνικό Ασφάλειας κ.ά.
Για αυτή την κατάσταση ευθύνονται όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ που υλοποίησαν και συνεχίζουν να υλοποιούν τις κατευθύνσεις της ΕΕ, την πολιτική που βάζει στο ζύγι του κόστους οφέλους την υγεία και τη ζωή μας προς όφελος των επιχειρηματικών ομίλων.
Συνεχίζουμε σταθερά στον δρόμο του αγώνα για την προστασία της ζωής και της υγείας μας!
Προσπερνάμε τον θλιβερό εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, των ηγεσιών της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, που στηρίζουν την πολιτική του κεφαλαίου και τις αυταπάτες για τη θεραπεία “των παθογενειών του κράτους”.
Στα πλαίσια της Παγκόσμιας Ημέρας για την Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία και ενόψει του εορτασμού της Εργατικής Πρωτομαγιάς, το Εργατικό Κέντρο Τρικάλων διοργανώνει εκδήλωση την ΤΡΙΤΗ 29 ΑΠΡΙΛΗ 07:30 μμ στην αίθουσα συνελεύσεων με θέμα: Εργατικά Ατυχήματα – Μέτρα Υγιεινής & Ασφάλειας στους χώρους δουλειάς.
