Δήμος Τρικκαίων: Εκεί που σταματά η παραγωγή πολιτικού λόγου, αρχίζει η κατασυκοφάντηση | “Απαράδεκτη και καταδικαστέα τοξικότητα” καταλογίζει στη παράταξη Ηλιάδη

Σε μια σκληρή απάντηση, η δημοτική αρχή Τρικκαίων κατηγορεί την παράταξη «Τρίκαλα, Τόπος να Ζούμε» για την «απαράδεκτη και καταδικαστέα τοξικότητα» που, όπως ισχυρίζεται, επέλεξε ως κύριο τρόπο αντιπολίτευσης. «Εκεί που σταματά η παραγωγή πολιτικού λόγου, αρχίζει η κατασυκοφάντηση», δηλώνει η δημοτική αρχή, απευθυνόμενη στους δημότες και καταγγέλλοντας την παράταξη Ηλιάδη για έλλειψη ουσιαστικής αντιπολίτευσης και για επίθεση στον χαρακτήρα ατόμων και θεσμών. Στην ανακοίνωσή της, η δημοτική αρχή τονίζει την προσήλωσή της στη διαφάνεια και στην εξυπηρέτηση των πραγματικών αναγκών των δημοτών, επισημαίνοντας ότι ο δρόμος της «τοξικότητας και δολοφονίας χαρακτήρων» οδηγεί σε πολιτική απομόνωση.

Ειδικότερα η απάντηση έχει ως εξής:

Εκεί που σταματά η παραγωγή πολιτικού λόγου, αρχίζει η κατασυκοφάντηση

Ο Δήμος Τρικκαίων για την απαράδεκτη και καταδικαστέα τοξικότητα της παράταξης Ηλιάδη

Αγαπητοί/ες συμπολίτες/ισσες

Απευθυνόμαστε σε κάθε δημότη που ζει στην πόλη και τα χωριά του Δήμου μας, υπερασπιζόμενοι τη λειτουργία της Δημοκρατίας και της άσκησης Πολιτικής στον τόπο μας. Ενάντια στον κατήφορο και την τοξικότητα, στην επιτηδευμένη άγνοια και την κενότητα, υπενθυμίζουμε τον σεβασμό στον άνθρωπο, στους θεσμούς, στον πολίτη.

Επισημαίνουμε τα εξής:

Τους θυμίζουμε μερικά όπως η ανθεκτικότητα, η κλιματική κρίση, το περιβάλλον, η χωροταξία, η ενεργειακή αυτάρκεια, η καθαριότητα, η ύδρευση-αποχέτευση, οι υποδομές, το δημοτικό οδικό δίκτυο, η επάρκεια οδοφωτισμού, η έλλειψη προσωπικού … Ούτε όμως υπάρχει κάποια δική τους πρόταση για την αυτοδιοίκηση και τα πιο στρατηγικά της ζητήματα: την διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια, τη διοικητική και φορολογική αποκέντρωση, τη δημόσια υγεία, την εκπαίδευση, την ασφάλεια, τη στέγαση, τη φτώχεια, τη μετανάστευση. Τίποτε. Το απόλυτο και τεράστιο ΜΗΔΕΝ.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα: την ώρα που εξέθεταν τον εαυτό τους πατώντας στην πλάτη εργαζομένου, η δημοτική αρχή προετοίμαζε την πολύ σοβαρή μάχη για τα απορρίμματα στη δυτική Θεσσαλία και, ταυτόχρονα, ανέπτυσσε δράση για την πρόοδο του Μύλου των Ξωτικών. Αλλά είπαμε: το απόλυτο ΜΗΔΕΝ.

Εξαιρετική τακτική…. Γνωστή από καθεστώτα του παρελθόντος που ούτε να θυμόμαστε δεν θέλουμε και έκαναν πολιτική τους σημαία  το «πες πες… στο τέλος κάτι θα μείνει».

Αλήθεια, θα είχε ενδιαφέρον να απαντήσουν, αν υπήρξαν, άραγε, απ’ ευθείας αναθέσεις κατά τη διάρκεια της θητείας δημάρχων της δικής τους ιδεολογικής προέλευσης ;

 Αναλάβετε – επιτέλους – τον θεσμικό σας ρόλο. Γιατί ο θεσμικός ρόλος του αυτοδιοικητικού δεν περιορίζεται αποκλειστικά και μόνο στην τέχνη του «ανασκαφέα», στην οποία αποκλειστικά και μετά μανίας επιδίδεστε από την ίδρυση της παράταξής σας. Κυρίως και πρωτίστως, ο πραγματικός ρόλος και η προσφορά του αυτοδιοικητικού που συμμετέχει στα συλλογικά όργανα της τοπικής μας δημοκρατίας αναδεικνύεται από την τέχνη του «σκαπανέα» των πολιτικών θέσεων και των προτάσεων, οι οποίες συμβάλλουν στη βελτίωση της λειτουργίας του Δήμου μας, δίνοντας λύσεις στα πραγματικά προβλήματα των συνδημοτών. Αυτά που τους απασχολούν στην καθημερινότητά τους. Αυτά που ζητούν-απαιτούν από εμάς να τα επιλύσουμε.