Είναι γνωστό ότι η χρήση του διαδικτύου στις μικρές ηλικίες έχει επικριθεί επανειλημμένα από ερευνητές ως παράγων εθισμού και κινδύνων.
Ωστόσο, σύμφωνα με ενδείξεις πρόσφατης στατιστικής έρευνας που έγινε σε 903 μαθητές της περιοχής των Τρικάλων από την Επίκoυρη Καθηγήτρια, κα Αλεξάνδρα Μπεκιάρη ([email protected]), και την υποψήφια διδάκτορα, κα Στεργιανή Δεληλίγκα, του ΤΕΦΑΑ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, αναδείχθηκε ένας σημαντικός θετικός κοινωνικός ρόλος του διαδικτύου: ιδίως στο δημοτικό, το «σερφάρισμα» για διασκέδαση και πολύ περισσότερο για μελέτη στα μαθήματα προστατεύει τους μαθητές έναντι της λεκτικής επιθετικότητας των συμμαθητών τους.
Ομοίως ευεργετική επίδραση του «σερφαρίσματος» εμφανίζεται αρκετά ισχυρά και στο λύκειο, εκτός των περιπτώσεων που διενεργείται υπερβολικά ως τρόπος απόδρασης από μια δυσάρεστη πραγματικότητα.
Αυτό μπορεί να αποδοθεί στο ότι οι μαθητές που χρησιμοποιούν διαδίκτυο (πολύ περισσότερο δε, όταν το χρησιμοποιούν για σκοπούς εκπαιδευτικούς), καταφέρνουν να διευρύνουν τους ορίζοντές τους σε τέτοιο βαθμό ώστε να κερδίζουν το σεβασμό των υπολοίπων.
Σε κάθε περίπτωση φυσικά, σε τέτοιες ηλικίες η χρήση του διαδικτύου πρέπει τόσο να ενθαρρύνεται όσο και να ελέγχεται, αλλά και τα αποτελέσματα όλων των κοινωνικών ερευνών να επανεξετάζονται με νέες έρευνες και να ανακοινώνονται εκ νέου συνεχώς, καθώς όλα εξελίσσονται, και μάλιστα, πολλές φορές ραγδαία.
Γενικότερα, είτε με ενθάρρυνση της στοχευμένης χρήσης του διαδικτύου είτε με άλλους τρόπους, η ανάγκη της καταπολέμησης της σχολικής λεκτικής επιθετικότητας είναι ιδιαίτερα επιτακτική, αφού η εν λόγω έρευνα, μέσω των άλλων, έδειξε ότι ανακύπτει λεκτική επιθετικότητα βάσει διακρίσεων ακαδημαϊκής και κοινωνικο-οικονομικής φύσης (πχ μαθητές με χαμηλή βαθμολογία ή με γονείς χαμηλού εκπαιδευτικού ή οικονομικού επιπέδου φαίνονται να στοχοποιούνται, ενώ, αντίστοιχα, μαθητές από οικογένειες υψηλότερου εκπαιδευτικού ή οικονομικού επιπέδου τείνουν να είναι πιο επιθετικοί). Τέτοια επιθετικότητα ανακύπτει ακόμη βάσει χωρικών διακρίσεων (διαπιστώθηκε τάση επιθετικότητας και στοχοποίησης μεταξύ μαθητών αστικής και αγροτικής προέλευσης). Παράλληλα, ένα ιδιαιτέρως δυσάρεστο φαινόμενο που εμφανίζεται περισσότερο στο λύκειο είναι η σύνδεση της λεκτικής επιθετικότητας με σωματικά χαρακτηριστικά (το μεγάλο ύψος και βάρος τείνει να κάνει κάποιον στόχο, καθώς και επιθετικό).
Επισημαίνεται ωστόσο και το ελπιδοφόρο εύρημα ότι τείνουν να μην στοχοποιούνται και να τυγχάνουν σεβασμού από συμμαθητές τους, εκείνοι οι μαθητές που καλλιεργούν φιλοδοξίες για διάκριση σε σπουδές, επάγγελμα ή επιστήμη. Αυτό συνιστά ένδειξη ύπαρξης μιας πρώιμης λανθάνουσας ή φανερής ακαδημαϊκής και κοινωνικής κουλτούρας στο σχολικό περιβάλλον.
