Άννα Γαλανού: «Ο ήλιος πάντα λάμπει, ακόμα και πίσω από τα σύννεφα»

Είναι περίεργο αλήθεια πόσο καλά νομίζεις ότι ξέρεις κάποιον ακόμη κι αν δεν τον έχεις γνωρίσει ποτέ σου. Είναι περίεργο αλήθεια πόσο πολύ μπορεί να σε επηρεάσει μόνο και μόνο μέσα από αυτά που γράφει σε κάποια σελίδα ενός βιβλίου του. Η συγγραφέας Άννα Γαλανού είναι για μένα μία από αυτές τις περιπτώσεις. Δεν έχουμε γνωριστεί ποτέ από κοντά, δεν έχουμε ανταλλάξει εμπειρίες, δεν έχουμε συζητήσει μεταξύ μας για πράγματα που μας απασχολούν. Κι όμως είναι σαν να την ξέρω χρόνια. Μέσα από τα βιβλία της έχω προσπαθήσει να σκιαγραφήσω τις ανθρώπινες αδυναμίες και πτυχές της. Οι ήρωές της με συναρπάζουν και οι ιστορίες τους με αγγίζουν. Ήθελα καιρό τώρα να τα πούμε και η ευκαιρία μου δόθηκε με αφορμή την κυκλοφορία του νέου της βιβλίου με τίτλο «Όταν φεύγουν τα σύννεφα» από τις εκδόσεις «διόπτρα».

Συνέντευξη στη Βιβή Μαργαρίτη

-Όταν φεύγουν τα σύννεφα… κ. Γαλανού μπορείτε να μου περιγράψετε εν συντομία την υπόθεση του νέου σας βιβλίου;

-Είναι ένα ψυχογράφημα που δεν αρκείται μόνο την περιγραφή των πέντε κεντρικών ηρώων του, αλλά χώνεται βαθιά μέσα στην ζωή τους, στις απόκρυφες σκέψεις και στις πραγματικές επιθυμίες και επιδιώξεις τους. Αναφέρεται στις σχέσεις ανάμεσα σ’ ένα σύγχρονο ζευγάρι, ανάμεσα σε μητέρα και κόρη και στην αγάπη που εισβάλει σαν σίφουνας στην ζωή της τελευταίας ανατρέποντας τα πάντα. Αναλύει το απόλυτο κενό όπου κατρακυλούν εκείνοι που νομίζουν πως ορίζουν πεπρωμένα, όταν άξαφνα σβήνουν οριστικά οι προβολείς της ψεύτικης ζωής τους. Περιγράφει την μοναξιά ενός επιτυχημένου άντρα που για χρόνια αναζητά πραγματικά αισθήματα και αληθινή αγάπη, αλλά και την απόγνωση μιας γυναίκας που ξαφνικά διαπιστώνει, πως όλα της τα χρόνια πήγαν χαμένα κυνηγώντας χίμαιρες.

-Ένας τίτλος συμβολικός και αλληγορικός;

-Έτσι, όπως ακριβώς το λέτε, και αυτό αποτελεί ανέκαθεν επιδίωξη μου. Προσπαθώ ο τίτλος κάθε βιβλίου μου να αντιπροσωπεύει την ιστορία του κι ας μην είναι και τόσο ‘’πιασάρικος’’.

-Ένα βιβλίο πολυπρόσωπο;

-Ένα βιβλίο που κυριολεκτικά μου ζήτησε να το ‘’εκπροσωπήσουν’’ αυτοί οι πέντε συγκεκριμένοι ήρωες + την Σωφρονία φυσικά… (αγαπημένη μου). Όλα μου τα βιβλία είναι πολυπρόσωπα, πως άλλωστε θα μπορούσαν να μην είναι, αφού πρωτίστως με ενδιαφέρει να περιγράψω τους χαρακτήρες και τις ιδιαιτερότητες τους. Άλλωστε η ζωή από μόνη της έχει πολλά, μα πάρα πολλά πρόσωπα. Και τα δικά μου βιβλία, την ζωή ακολουθούν πάντα.

-Πέντε άνθρωποι διαφορετικοί ανόμοιοι με διαφορετικούς χαρακτήρες, διαφορετικές ανάγκες διαφορετικές φιλοδοξίες και προτεραιότητες πλέκουν ένα γοητευτικό γαϊτανάκι;

-Στο συγκεκριμένο βιβλίο, είναι αδύνατον να ξεφύγουν από την μοίρα τους. Μια κυκλική επαναφορά, από το παρελθόν στο παρόν, αλλά και στο μέλλον, που πλέον το ορίζει η γνώση που αποκτούν βήμα με βήμα.

–Διαβάζω «…Έτσι είναι όμως η ζωή, ένας κύκλος. Όλα ξεκινούν από εκεί που άρχισαν, τίποτα δεν γίνεται στην τύχη…». Πιστεύετε ότι όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο;

-Το πιστεύω απόλυτα και το υποστηρίζω εδώ και πολλά χρόνια. Η ζωή είναι ένας κύκλος, χωρίς γωνίες και γραμμές. Αυτές τις βάζουμε εμείς, οι ανασφάλειες που κουβαλάμε, ο φόβος να σταθούμε απέναντι στον καθρέπτη της ψυχής μας και να απαντήσουμε ειλικρινά στις ερωτήσεις της.

-Πόσο μακριά μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος όταν διεκδικεί την αληθινή αγάπη;

-Ο άνθρωπος που αναζητά την αληθινή αγάπη δεν βάζει ποτέ όρια μέχρι να την βρει. Αν είναι τυχερός και την συναντήσει, θα χρησιμοποιήσει κάθε τρόπο για να την κρατήσει. Ξέρει πως αν δεν το κάνει είναι χαμένος. Θα μοιάζει με τον διψασμένο που κάποτε φτάνει σε μια πηγή και αφήνει το νερό να τρέχει μέσα από την ανοικτή του παλάμη.

–Τελικά όταν φεύγουν τα σύννεφα… ο ήλιος λάμπει;

-Ο ήλιος πάντα λάμπει, ακόμα και πίσω από τα σύννεφα. Θα μιλήσω αλληγορικά. Τα ‘’ανθρώπινα’’ σύννεφα είναι οι φόβοι και οι ανεπάρκειές μας. Είναι οι λάθος επιδιώξεις μας, η ματαιοδοξία και ο άμετρος εγωισμός μας. Ανθρώπινες αδυναμίες που λίγο πολύ όλοι μας έχουμε. Κάποιοι τις παλεύουν και καταφέρνουν να ελευθερωθούν, κάποιοι άλλοι όμως τις ποτίζουν συνεχώς…

Βιογραφία

Η Άννα Γαλανού γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Πεζά του Ηρακλείου Κρήτης. Σπούδασε Οικονομικά και ασχολήθηκε με τη Διαφήμιση και το σχεδιασμό εντύπων.
Από πολύ μικρή ηλικία ξεκίνησε να γράφει στην αρχή μικρά έμμετρα ποιήματα και αργότερα διηγήματα και άλλα είδη πεζού λόγου.
Στην Α’ Λυκείου απέσπασε το πρώτο Παγκρήτιο βραβείο για τη συγγραφή κειμένου της για το βιβλίο Αναφορά στο Γκρέκο του Νίκου Καζαντζάκη και 2 χρόνια αργότερα, στην Γ’ Λυκείου κέρδισε το πρώτο Πανελλήνιο βραβείο αποφοίτων Λυκείου, με τη μελέτη που έκανε συνολικά πάνω στο έργο του Καζαντζάκη.
Στη συνέχεια ασχολήθηκε με την ποίηση και δυο χρόνια αργότερα το ποίημα της ‘’Άδειος κόσμος’’ πήρε πρώτο Πανελλήνιο βραβείο και βραβείο ΕΡΤ και συμπεριλαμβάνεται σε πάνω από είκοσι ποιητικές συλλογές και ανθολόγια.
Στα επόμενα χρόνια απέσπασε πολλές διακρίσεις με τη συμμετοχή της στα λογοτεχνικά δρώμενα της χώρας και απέσπασε το πρώτο Πανελλήνιο βραβείο με το διήγημα της ‘’ Με Αντίπαλο Τη Ζωή’’. Δυο χρόνια αργότερα πήρε το δεύτερο βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου θεατρικού συγγραφέα με το θεατρικό της έργο ‘’Το Τέλος Μιας Κωμωδίας’’, σε Πανελλήνιο διαγωνισμό της ΕΡΤ. Το έργο της αυτό μεταγλωττίστηκε στα Ισπανικά και Πορτογαλικά. Έχει γράψει πολλά πεζογραφήματα, ποιήματα καθώς και τα παραμύθια: Ένας φτωχός πλούσιος, το παραμύθι του καθρέπτη, ο Νικήτας και φιλία και διαφορετικότητα.
Από τις εκδόσεις Ωκεανίδα κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά της:
Αντιμέτωποι με το Χθες
Το Παράπονο μου Μια Κραυγή
Οι Τρεις Φωτιές
Από τις εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ κυκλοφορούν τα βιβλία της:
Τότε που τραγουδούσαν οι Θεοί (2014),
Σμαράγδι στη Βροχή (2015) και
Όταν Φεύγουν τα Σύννεφα (2016), καθώς και η παιδική σειρά Ο Λόκο στο σχολείο
Ο Λόκο στο χιόνι
Ο Λόκο και οι γάτες του