Αυτή η παραθαλάσσια περιοχή της Λάρισας διαθέτει ίσως τις τρεις ομορφότερες παραλίες του νομού (ΕΙΚΟΝΕΣ)

Η φύση στάθηκε γενναιόδωρη εδώ! Πολύ γενναιόδωρη: πλούσια βλάστηση που φτάνει μέχρι τον αιγιαλό. Πού φιλά, σχεδόν, τη θάλασσα!

Είναι οι παραλίες του Ρακοπόταμου, με το λεπτό βοτσαλάκι σε δυσεύρετους χρωματισμούς. Τα καθαρά, κρυστάλλινα νερά, απείραχτα – ακόμη – από αστόχαστες και επιπόλαιες δραστηριότητες των ανθρώπων. Η μοναδικότητα της Φύσης και η γοητεία του Ρακοπόταμου είναι δεδομένες. Όποιος έχει μάτια και νου βλέπει.

Το ζήτημα δεν είναι να προβάλλουμε και να αναδείξουμε τον όμορφο Τόπο. Το ζήτημα είναι άλλο : πώς διαφυλάττουμε αυτόν τον Τόπο, που μας κληροδότησε η Φύση, η ” Μάνα Γη”, και που ευτυχήσαμε να απολαμβάνουμε, χρόνια τώρα.

Οι επισκέπτες στις τρεις παραλίες του Ρακοπόταμου έγιναν πολλοί. Και ο αριθμός τους αυξάνεται. Δικαιολογημένα. Το πρόβλημα είναι πως δεν υπάρχει ένας χώρος για να σταθμεύουν τα αυτοκίνητά τους ! Όλα τα Καλοκαίρια η εικόνα ήταν απογοητευτική και, συνάμα, επικίνδυνη! Αυτοκίνητα παντού : πάνω στη γέφυρα, στις στροφές, και στις δύο πλευρές του δρόμου ! Βατιώνες, άγρια χορτάρια… Άνθρωποι, οικογένειες με μικρά παιδιά και τα απαραίτητα πράγματα να προσπαθούν να φτάσουν με ασφάλεια στην ποθητή ακτή. Ένα μείγμα αταίριαστο για τον Τόπο, και απαξιωτικό για τον Δήμο (ή την Περιφέρεια Θεσσαλίας).

Είναι καιρός ο Δήμος της Αγιάς – και ο αγαπητός δήμαρχος Αντώνης Γκουντάρας – να κοιτάξουν μελετημένα και με τη δέουσα προσοχή το ζήτημα αυτό. Να δημιουργήσουν έναν χώρο για τα αυτοκίνητα στον Ρακοπόταμο. (να επισημάνουμε εδώ πως, υπάρχει ένας χώρος, όπου πλησίον είναι εργοτάξιο της εταιρείας ΑΙΑΣ). Ο Δήμος – ή η Περιφέρεια – έχει υποχρέωση να δημιουργήσει στον χώρο αυτό (μια πλαγιά είναι στα δεξιά του δρόμου προς το Σκλήθρο) ένα λειτουργικό και άνετο πάρκινγκ, με βατή είσοδο και έξοδο των οχημάτων. Τώρα. Έγκαιρα, να μην ξαναζήσουμε  άλλο ένα καλοκαίρι …εγκατάλειψης, και ταλαιπωρίας!

Γνώμη μας είναι, πώς με ήπια παρέμβαση ο Δήμος οφείλει να διαμορφώσει τον χώρο και παράλληλα να διαφυλάξει την αυθεντικότητα του τοπίου. Οι παρεμβάσεις, απαρέγκλιτα , και με « ευλάβεια», πρέπει να υλοποιούνται πάνω σε “αρχές”. Τα έργα των ανθρώπων οφείλουν να συμφωνούν με τη φύση. Να εμπνέονται από τη Φύση.

 Η Φύση είναι ο πλούτος μας! Τα έργα των ανθρώπων να μην την ασχημίζουν. Και το πολύ χειρότερο να μη την καταστρέφουν. Όχι άλλη καθυστέρηση. Έχει σχέδιο ο Δήμος; Υπάρχει Πρόγραμμα ; Η αδιαφορία (!) και η αδράνεια είναι “εγκλήματα”, και δείχνουν ανικανότητα. Οι υπεύθυνοι ας δείξουν, και ας αποδείξουν, πώς τέτοιοι χαρακτηρισμοί δεν τους χαρακτηρίζουν και τους αδικούν.

Απόστολος Σιέρρας, Φιλόλογος – Μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Συνταξιούχων  Εκπαιδευτικών Λάρισας