Ένα βουνό που κρατά χαμηλό προφίλ και που δύσκολα μπαίνει στις συζητήσεις μας είναι ο Κίσσαβος, αν και κρύβει μια μαγευτική φύση που αξίζει πολύ να ανακαλύψετε.
Το βουνό έχει μια συγκλονιστική φύση, γεγονός που χάρισε στο βορειοανατολικό του τμήμα μια θέση ανάμεσα στα 19 Αισθητικά Δάση της χώρας, συγκεκριμένα αναφέρεται ως «Δασικό σύμπλεγμα Όσσας -Λάρισας», ενώ ταυτόχρονα ανήκει στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Προστασίας «NATURA 2000». Έλατα, καστανιές, βελανιδιές, σφένδαμοι, οξιές, κουτσουπιές, φράξοι, πεύκα, φλαμουριές, κουμαριές, κρανιές αλλά και κυκλάμινα, κισσοί, ρίγανες και θυμάρια απλώνονται πλούσια στις πλαγιές του. Μέσα σε αυτήν την ποικίλη φύση κρύβονται αγριογούρουνα, λαγοί, ζαρκάδια, πέρδικες, αλεπούδες, τσακάλια, κουνάβια κ.ά.
Η μορφολογία του χαρακτηρίζεται από πολλές εντυπωσιακές χαράδρες και φαράγγια ενώ στις πλαγιές του τρέχουν άφθονα νερά. Στα ανατολικά του μάλιστα υπάρχει και ο πανέμορφος καταρράκτης της Καλυψούς, πάνω από το χωριό Κόκκινο Νερό. Ένα σημείο όπου απότομα βράχια, ορμητικά νερά και συγκλονιστική πυκνή φύση συνυπάρχουν αρμονικά και δημιουργούν ένα τοπίο μοναδικής ομορφιάς. Ένα ακόμα στοιχείο, εκτός από την ομορφιά του, που κάνει το βουνό ακόμα πιο ελκυστικό, είναι το γεγονός πως έχει ένα εκτεταμένο οδικό δασικό δίκτυο (χωματόδρομοι), λόγω της υλοτόμησης, που βοηθά να το γυρίσετε σχεδόν όλο με το αυτοκίνητό σας.
Από τα πιο γνωστά χωριά του Κισσάβου είναι τα Αμπελάκια, στους βορειοδυτικούς πρόποδες του βουνού, πάνω από τον Πηνειό, στα 400 μ. υψόμετρο. Είναι από τα πιο γραφικά χωριά καθώς χαρακτηρίζεται από μικρά φιδογυριστά στενά στα οποία δεσπόζουν πέτρινα αρχοντικά και παλιές πετρόκτιστες βρύσες. Το χωριό υπήρξε εύπορο χάρη στην επεξεργασία και τη βαφή νημάτων με κόκκινο χρώμα που παρήγαγαν από το φυτό ριζάρι. Από τα πιο γνωστά αρχοντικά του χωριού είναι αυτό του Γεωργίου Σβαρτς ή αλλιώς Γεωργίου Μαύρου που χτίστηκε στα τέλη του 18ου αιώνα. Ο Σβαρτς ήταν έμπορος των κόκκινων βαμβακερών νημάτων που έφτιαχναν στα Αμπελάκια αλλά και πρόεδρος της «Κοινής Συντροφιάς των Αμπελακίων», του πρώτου αγροτικού συνεταιρισμού στην Ευρώπη. Μερικά ακόμα υπέροχα αρχοντικά είναι αυτά των Ευθυμιάδη του 1740, Σολωμού του 1744 και Κρασούλη του 1797.
Εκτός από στάση στην πλατεία του χωριού για φαγητό και καφέ σημειώστε ακόμα δύο-τρία σημεία στα οποία αξίζει να σταθείτε, αυτά είναι ο Ναός του Αγίου Γεωργίου που χτίστηκε μεταξύ 1480 και 1520, ο οποίος διαθέτει μια εικόνα στην οποία απεικονίζεται ο Άη Γιώργης σε θρόνο, η Αγία Παρασκευή του 1885 με το εντυπωσιακά λευκό εσωτερικό της καθώς και το Λαογραφικό Μουσείο όπου μπορείτε να δείτε τη ζωή του χωριού αρκετά χρόνια πριν.
Στα νότια του βουνού η Ανατολή ή Σελίτσανη, όπως ήταν γνωστό παλιότερα, είναι και αυτό ένα όμορφο με μπόλικη φύση χωριό στα 960 μ. υψόμετρο. Είναι δε, χτισμένο αμφιθεατρικά γεγονός που του χαρίζει όμορφη θέα.
Σημειώστε πως από το χωριό ξεκινά χωματόδρομος που διασχίζει το δάσος στην ανατολική πλευρά του βουνού και φτάνει μέχρι την Καρίτσα, μια διαδρομή που μπορείτε να κάνετε πεζοπορώντας ή, από την άνοιξη και μετά, με αυτοκίνητο, αρκεί να είναι κάπως πιο ψηλό από τα συμβατικά. Υπάρχει δε και μονοπάτι που φθάνει στην κορυφή του βουνού, υπολογίστε 3 ώρες περίπου, ενώ σε σημείο του υπάρχει διακλάδωση με μονοπάτι που φθάνει στο χωριό Σπηλιά.
Όμορφο και το χωριό Σπηλιά, στα δυτικά. Αμφιθεατρικά χτισμένο και αυτό, στα 800 μ. υψόμετρο, είναι γραφικό και έχει μια όμορφη πλατεία με πλατάνια. Ωστόσο, το κύριο αξιοθέατο είναι το μικρό εκκλησάκι της Παναγίας, που έχει για τοίχο και ταβάνι έναν βράχο. Από την άλλη πλευρά του βουνού, στα ανατολικά, η Καρίτσα στα 300 μ. υψόμετρο μπορεί να στερείται της γοητείας και της ομορφιάς των παραπάνω χωριών, έχει όμως καλή θέα στη θάλασσα. Άλλα ενδιαφέροντα σημεία στην περιοχή είναι τα ιαματικά λουτρά του Κόκκινου Νερού αλλά και το πέτρινο βυζαντινό γεφύρι της Παπαρίζαινας λίγο πιο πάνω.
Όμορφο χωριό και το Μεταξοχώρι, στα 300 μ. υψόμετρο, με παλιά πέτρινα αρχοντικά που έχουν χτιστεί χάρη στο μετάξι που παρήγαγε το χωριό πίσω στον 18ο και 19ο αιώνα. Η φύση και εδώ είναι πλούσια και παίρνει δύναμη από τη ρεματιά που χωρίζει το χωριό στα δυο. Από εδώ περνά και το Εθνικό Μονοπάτι Ο2, που συνδέει τον Όλυμπο με το Πήλιο, τμήμα του οποίου μπορείτε να κάνετε και εσείς αν είστε πεζοπόροι, όπως για παράδειγμα από το χωριό μέχρι την Ανατολή ή και ακόμα μέχρι το καταφύγιο.
Πιο βορειοανατολικά τώρα το Μεγαλόβρυσο ή Νιβόλιανη, είναι και αυτό άξιο της προσοχής σας. Σκαρφαλωμένο στα 600 μ. το διασχίζει επίσης μια καταπράσινη ρεματιά και έχει γραφικά ανηφορικά στενά και όμορφες γειτονιές με παλιά πέτρινα σπίτια. Για όσους θέλουν μια σύντομη σχετικά πεζοπορία υπάρχει το εύκολο μονοπάτι που συνδέει το χωριό με την Αγιά, το οποίο περνά από όμορφη φύση.
Αν δεν θέλετε πολλές ανέσεις αξίζει να ζήσετε την εμπειρία διαμονής στο καταφύγιο του ΕΟΣ Λάρισας στη θέση «Κάναλος» στα 1.605 μέτρα. Το καταφύγιο λειτουργεί Σαββατοκύριακα, κατόπιν συνεννόησης με τον κύριο Γιάννη Ζάχο (Τηλ. 6979988954). Αν είστε από 20 άτομα και επάνω η διανυκτέρευση κοστίζει 15 €/άτομο ενώ εάν είστε λιγότεροι θα πρέπει να μοιραστείτε το μίνιμουμ ποσό λειτουργίας του καταφυγίου το οποίο είναι 300€. Θα χρειαστεί να έχετε μαζί σας σεντόνια και μαξιλαροθήκες ή υπνόσακο, κουβέρτες θα σας δώσει ο κ. Γιάννης. Αν θέλετε να φάτε στο καταφύγιο θα πρέπει να το συνεννοηθείτε με τον υπεύθυνο ή να παραγγείλετε delivery από την ταβέρνα του χωριού Σπηλιά με τη βοήθεια του κ. Γιάννη.
Υπάρχουν φυσικά και πολλές ενδιαφέρουσες πεζοπορικές διαδρομές που μπορείτε να κάνετε με βάση το καταφύγιο, όπως το να ανεβείτε στην κορυφή του Κισσάβου, μια σχετικά εύκολη διαδρομή διάρκειας περίπου 1,5 ώρας. Τα τελευταία 50 μ. είναι κάπως πιο δύσκολα αλλά με υπομονή θα τα βγάλετε. Υπολογίστε άλλη τόση ώρα περίπου για το κατέβασμα. Στην κορυφή θα βρείτε και το μικρό εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία, που πολλές φορές έχει φιλοξενήσει αναβάτες όταν πιάνει κακοκαιρία.
Άλλη μια υπέροχη διαδρομή που περνά από ένα δάσος κυρίως με οξιές είναι αυτή που φθάνει στο χωριό Στόμιο, μέτριας δυσκολίας και διάρκειας περίπου 4 ωρών. Το ίδιο μονοπάτι έχει και διακλάδωση που βγάζει στην Καρίτσα. Για μια δύσκολη διαδρομή σημειώστε αυτή που ξεκινά από το καταφύγιο, διασχίζει ένα μεγάλο μέρος του βουνού, περνά από το φαράγγι της Καλυψούς με τον ομώνυμο 70 μ. καταρράκτη και καταλήγει στο χωριό Κόκκινο Νερό.
ΠΗΓΗ: travel.gr
