Ποιο είναι το πραγματικό πρόβλημα της εκπαίδευσης;

Γράφει ο Κώστας Μιχαλάκης, εκπαιδευτικός, Πρόεδρος του Συνδέσμου Φιλολόγων ν. Τρικάλων

Το τελευταίο διάστημα έχει ξεκινήσει μια μεγάλη συζήτηση σχετικά με τα αρχαία ελληνικά στο Γυμνάσιο, τη χρησιμότητά τους ή μη. Η συζήτηση μάλιστα έχει πάρει μεγάλη έκταση στο διαδίκτυο και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Για το ζήτημα αυτό, έχουμε να κάνουμε μερικές παρατηρήσεις:

• Είναι εντελώς άκαιρο, στο τέλος της σχολικής χρονιάς, εν μέσω εξετάσεων, να διαρρέει το Υπουργείο Παιδείας – και ο ίδιος ο Υπουργός – διάφορες πληροφορίες, ενώ εκκρεμούν υπηρεσιακές μεταβολές, σχεδιασμοί για τη νέα χρονιά, πιθανοί χωρισμοί τμημάτων ή μαθημάτων.
• Ο τρόπος διαρροής των πληροφοριών δεν τιμά το Υπουργείο Παιδείας: Αντικρουόμενες πληροφορίες, συνεντεύξεις με μισόλογα, καμιά επιστημονικά τεκμηριωμένη επίσημη ανακοίνωση, δημιουργίες εντυπώσεων και αισθήματος αγωνίας σε αρκετές εκατοντάδες εκπαιδευτικών.
• Αποτέλεσμα όλων αυτών, ίσως και παρενέργειά τους, η κήρυξη χαρτοπολέμου, ηλεκτρονικού και έντυπου, μεταξύ υπέρμαχων και ενάντιων της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών από το πρωτότυπο ή εν γένει των αρχαίων ελληνικών. Δυστυχώς, τις περισσότερες φορές δεν υπάρχουν επιστημονικά επιχειρήματα, αλλά ύβρεις εκατέρωθεν, ιδεοληψίες και αρκετές πολιτικές προεκτάσεις.
• Πολλά θα μπορούσαν να διορθωθούν στην ελληνική εκπαίδευση όσον αφορά τη διδασκαλία των αρχαίων και των νέων ελληνικών, τον τρόπο, τις ώρες και τον σκοπό που πρέπει να έχει αυτή η διδασκαλία. Πολλοί μάχιμοι εκπαιδευτικοί θα μπορούσαν να καταθέσουν ιδέες και προτάσεις, αλλά και συλλογικότητες, όπως οι σύνδεσμοι φιλολόγων, τμήματα πανεπιστημίου, ερευνητές και άλλοι. Όμως, όλα αυτά ακυρώνονται τόσο από τη βιασύνη του υπουργείου, όσο κι από τον χρόνο που αυτό επιλέγει να κάνει τις κινήσεις του.
• Ας δούμε όμως την κατάσταση στην εκπαίδευση πιο συνολικά, τουλάχιστον από την εποχή που η χώρα μας μπήκε στο μνημόνιο: Καταργήσεις ή συγχωνεύσεις σχολείων, μηδενικοί διορισμοί, κλείσιμο βιβλιοθηκών και εργαστηρίων, αύξηση ωραρίου κατά 2 ώρες, επιστράτευση, αναθέσεις μαθημάτων κατά το δοκούν, καταργήσεις ειδικοτήτων και διαθεσιμότητες. Έχουν αυτά και άλλα που βιώνουμε τόσα χρόνια στα σχολεία κάποιο επιστημονικό έρεισμα ή οφείλονται καθαρά στην κατάσταση που βρίσκεται η χώρα μας;
• Αν λοιπόν οποιοσδήποτε κάνει κάποια αλλαγή στην εκπαίδευση, θα πρέπει πρώτα να αποδείξει ότι δεν το κάνει μόνο και μόνο για να διαχειριστεί τη μιζέρια που έχουν προκαλέσει τα μνημόνια (και) στην εκπαίδευση, αλλά ότι έχει πολύ σημαντικούς εκπαιδευτικούς ή άλλους λόγους. Να το πούμε κι αλλιώς: Ακόμα κι αν οι όποιες αλλαγές έχουν επιστημονική και εκπαιδευτική βάση, θα πρέπει οι εκπαιδευτικοί και όσοι άλλοι επηρεάζονται να πειστούν γι’ αυτό. Αλλιώς, δεν θα πρόκειται στην συνείδηση του κόσμου της εκπαίδευσης παρά για άλλη μία άθλια επιλογή διαχείρισης, μιζέριας και υποβάθμισης της εκπαιδευτικής διαδικασίας, σε βάρος γονέων, μαθητών και εκπαιδευτικών.

Κώστας Μιχαλάκης, εκπαιδευτικός,

Πρόεδρος του Συνδέσμου Φιλολόγων ν. Τρικάλων

ΣΗΜ.: Για το ζήτημα αυτό, ο Σύνδεσμος Φιλολόγων θα παραχωρήσει συνέντευξη Τύπου στις 11 π.μ. της Δευτέρας 13 Ιουνίου 2016, στο ξενοδοχείο «Πανελλήνιο».