Δημήτρης Σωτάκης: «Τα όνειρα συνήθως δεν κατακτιούνται»

«Τα όνειρα συνήθως δεν κατακτιούνται, αφού πιστεύω ότι δεν θέλουμε ακριβώς αυτό που νομίζουμε ότι θέλουμε, αλλά μια εντύπωσή για ένα φανταχτερό, ευνοϊκό για μας μέλλον. Ωστόσο, αν οι αισθήσεις μας λειτουργούν σωστά, κατά τη διαδικασία αυτού του «κυνηγιού ευτυχίας», τότε όλα είναι εντάξει» λέει ο συγγραφέας  Δημήτρης Σωτάκης μιλώντας μας για το νέο του βιβλίο με τίτλο «Η ιστορία ενός σούπερ μάρκετ».

Συνέντευξη στη Βιβή Μαργαρίτη

Ο Δημήτρης Σωτάκης στο νέο του βιβλίο «Η ιστορία ενός σούπερ μάρκετ» (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΕΔΡΟΣ) μας διηγείται την  ιστορία ενός δημοσιογράφου, ο οποίος μετά από ένα αναπάντεχο ναυάγιο στον Ειρηνικό Ωκεανό, καταλήγει μόνος σε ένα άγνωστο ερημονήσι. «Εκεί, αντί- όπως θα περίμενε-κανείς να απελπιστεί και να χάσει κάθε ελπίδα για το μέλλον, αποφασίζει να κάνει ένα βήμα στον επιχειρηματικό κόσμο, ανοίγοντας, χτίζοντας με τα ελάχιστα μέσα που διαθέτει ένα σούπερ μάρκετ» μας λέει ο ίδιος ο συγγραφέας. Πρόκειται για μία ιδιαίτερη ιστορία. Ένα μυθιστόρημα για τη φλογερή επιθυμία του σύγχρονου ανθρώπου να εκπληρώσει τα όνειρά του και να ζήσει τη ζωή που πάντα επιθυμούσε. Ο ήρωας, μέσα από καταστάσεις ακραίες, κωμικές και ενίοτε σουρεαλιστικές, πασχίζει να σταθεί όρθιος και να βγει νικητής σε μια άνιση μάχη με την πραγματικότητα.

-κ. Σωτάκη, τοποθετείτε τον ήρωά σας Ροβήρο Άνθρωπο σε ένα ερημονήσι. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτό το ερημονήσι συμβολίζει τη μοναξιά του σύγχρονου ανθρώπου;

–Θεωρώ ότι ο σύγχρονος άνθρωπος είναι εν δυνάμει μόνος, ανεξάρτητα από το πού βρίσκεται. Το ερημονήσι του ήρωα μου συμβολίζει αντίθετα το καταφύγιο της μοναξιάς που επιδιώκει, καθώς σταδιακά γίνεται προφανές ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει ανάμεσα στους ανθρώπους. Η μοναξιά σαφέστατα δεν είναι στις μέρες μας μια μοναξιά λειτουργική, μοναξιά δηλαδή που σχετίζεται με την απουσία των άλλων γύρων μας, όσο με μια, κατά κάποιο τρόπο, αυτιστική ζωή που ζούμε.

-Διαβάζω στο βιβλίο: «Τελικά κόλασή μας είναι οι άλλοι»… Πρέπει να φοβόμαστε τους άλλους ή μήπως ο χειρότερος εχθρός μας είναι ο ίδιος μας ο εαυτός;

-Τα περισσότερα εξαρτώνται από τη δική μας στάση. Οι άνθρωποι συχνά είναι αυτοκαταστροφικοί, αυτό είναι ένα στοιχείο που σχεδόν ακυρώνει την δράση των υπολοίπων, συνεπώς το θέμα είμαστε εμείς οι ίδιοι. Προσωπικά πιστεύω στους ανθρώπους, με όλα τα προβλήματα που κουβαλάνε, όμως πρέπει κι εμείς να ανοίξουμε την-συνήθως-κλειστή πόρτα μας σε εκείνους.

-Τα περισσότερα βιβλία σας χαρακτηρίζονται από παράδοξα και παράλογα στοιχεία… Είναι αυτή μία οπτική σας για τα πράγματα;

-Θα έλεγα ότι είναι η οπτική μου για τη λογοτεχνία. Μια απολύτως «γήινη» λογοτεχνία, αμιγώς ρεαλιστική, απαγκιστρωμένη από το φαντασιακό, είναι μια λογοτεχνία που δε με αφορά και δε με ελκύει. Το παράλογο, το παράδοξο, όπως αναφέρατε, είναι για μένα μια κατεύθυνση απόδρασης από την πραγματικότητα, από έναν ανοργασμικό ρεαλισμό που θέλω να ξεριζώσω γράφοντας.

-Είναι εύκολη η κατάκτηση των ονείρων μας;

-Καθόλου. Τα όνειρα συνήθως δεν κατακτιούνται, αφού πιστεύω ότι δεν θέλουμε ακριβώς αυτό που νομίζουμε ότι θέλουμε, αλλά μια εντύπωσή για ένα φανταχτερό, ευνοϊκό για μας μέλλον. Ωστόσο, αν οι αισθήσεις μας λειτουργούν σωστά, κατά τη διαδικασία αυτού του «κυνηγιού ευτυχίας», τότε όλα είναι εντάξει.

-Έχετε ήδη ξεκινήσετε τη συγγραφή ενός νέου βιβλίου;

–Αυτή την εποχή, ολοκληρώνω ένα θεατρικό έργο με τον τίτλο «Αιώνιο Τραίνο», υπάρχουν επίσης μερικές ιδέες για ένα καινούριο μυθιστόρημα, αλλά ακόμα έχουμε καιρό. 

[quote_box_center]

Οπισθόφυλλο

O Ροβήρος Άνθρωπος, συντάκτης του φοιτητικού περιοδικού Νέξους, πλησιάζει τα σαράντα. Η ζωή του είναι ήσυχη και ανιαρή. Κατά τη διάρκεια ενός επαγγελματικού ταξιδιού το πλοίο στο οποίο επιβαίνει βουλιάζει. Ο Ροβήρος είναι ο μοναδικός επιζών. Ναυαγός, βρίσκει καταφύγιο σε ένα ερημονήσι. Εκεί, έπειτα από πολλή σκέψη, ήρεμος πλέον και χωρίς το άγχος της καθημερινότητας, σκέφτεται να κάνει ένα μεγάλο βήμα για το μέλλον του: να διεισδύσει στον κόσμο των επιχειρήσεων. Αποφασίζει, λοιπόν, να ανοίξει ένα σούπερ μάρκετ, να κερδίσει φήμη και χρήμα, επιδιώκοντας να ανέβει στα ψηλότερα σκαλοπάτια της κοινωνίας, όπως πάντα ονειρευόταν.

Ένα μυθιστόρημα για τη φλογερή επιθυμία του σύγχρονου ανθρώπου να εκπληρώσει τα όνειρά του και να ζήσει τη ζωή που πάντα επιθυμούσε. Ο ήρωας, μέσα από καταστάσεις ακραίες, κωμικές και ενίοτε σουρεαλιστικές, πασχίζει να σταθεί όρθιος και να βγει νικητής σε μια άνιση μάχη με την πραγματικότητα.

[/quote_box_center]

Δυο λόγια για τον συγγραφέα

Ο Δημήτρης Σωτάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1973. Έχει εκδώσει οχτώ μυθιστορήματα και μια συλλογή διηγημάτων. Το βιβλίο του Το θαύμα της αναπνοής (2009) κατέκτησε το βραβείο Athens Prize for Literature και ήταν υποψήφιο για το Ευρωπαϊκό Αριστείο Λογοτεχνίας, καθώς και για το βραβείο Jean Monnet στη Γαλλία.