Με αφορμή το μάθημα της Λογοτεχνίας και την ενασχόλησή μας με το διήγημα του Γεωργίου Βιζυηνού «Το αμάρτημα της μητρός μου», αλλά και στο πλαίσιο της θεατρικής αγωγής, παρακολουθήσαμε την ομώνυμη παράσταση, σκηνοθετημένη από τον Δήμο Αβδελιώδη, από κοινού με τις υπεύθυνες συντονίστριες καθηγήτριες Αλεξάνδρα Χιώτη, Γεωργία Κολοβελώνη και Μαρία Μανθέλα. Η δράση αυτή έλαβε χώρα στο Πνευματικό Κέντρο Τρικάλων την Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2016.
Το διήγημα αυτό του Βιζυηνού αναφέρεται σε μια οικογένεια στην οποία η κόρη είναι άρρωστη και η χήρα μητέρα παραμελεί τα αγόρια της οικογένειας, για να φροντίσει την κόρη. Στην εν λόγω παράσταση τον ρόλο της μητέρας υποδύθηκε η Αγάπη Μανουρά και αυτόν του αφηγητή ο Θεμιστοκλής Καρποδίνης, με έναν αρκετά καινοτόμο τρόπο εκφοράς του λόγου ο οποίος δημιουργήθηκε από τον σκηνοθέτη.
Αρχικά, αυτό το οποίο μας έκανε μεγάλη εντύπωση ήταν η τεράστιας σημασίας εισαγωγή του ίδιου του σκηνοθέτη, ο οποίος με ιδιαίτερα εγκάρδιο τρόπο προσέγγισε το έργο αυτό ως ένα μουσικό κομμάτι, για να μας βοηθήσει να “εγκλιματιστούμε” στη λογική αυτής της παράστασης και να καταλάβουμε ότι από την αλλαγή του τρόπου απαγγελίας ακόμη και ένα απλό κείμενο μπορεί να λάβει μια άλλη διάσταση και πως μόνο με τη σωστή απόδοση μπορεί να επιτευχθεί η επικοινωνία ανάμεσα στο δημιούργημα και τον δέκτη, ένα αρκετά σημαντικό στοιχείο, όπως τόνισε και ο ίδιος ο κ. Αβδελιώδης.
Επιπλέον, αυτό το οποίο μας εξέπληξε ευχάριστα είναι η γλώσσα την οποία χρησιμοποιεί ο Βιζυηνός στο διήγημά του, καθώς και αυτός ο ιδιαίτερος τρόπος αφήγησης και αναπαράστασης των γεγονότων, ο οποίος κατάφερε να μας καθηλώσει και να μας ωθήσει στη συνειδητοποίηση του μεγαλείου της γλώσσας του. Έχοντας, βέβαια, κάνει τη σχετική προεργασία στην τάξη παρακολουθήσαμε με άνεση την παράσταση.
Τέλος, μετά τη λήξη της παράστασης ακολούθησε συζήτηση ανάμεσα στο κοινό και στον σκηνοθέτη και τους πρωταγωνιστές. Ήταν πολύ ωφέλιμη και εποικοδομητική για όλους μας, καθώς αναλύσαμε όλες τις απορίες και τους προβληματισμούς μας σχετικά με την παράσταση. Αυτό που είναι σίγουρο είναι πως ο καθένας μας είχε την ευκαιρία να προβληματιστεί και να θαυμάσει ένα από τα πιο σημαντικά κείμενα της πεζογραφίας μας, το οποίο αποδόθηκε με τον καλύτερο τρόπο από έναν εξαιρετικό σκηνοθέτη και δύο ξεχωριστούς ηθοποιούς.
Η μαθήτρια του Α1 Λυκείου
Ομηρόλη-Μαρία Μπάλτου
