Καιρό περίμενα να διαβάσω το νέο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη «Η Παναγιά της φωτιάς». Έχοντας διαβάσει τα προηγούμενα μυθιστορήματά του, το «Παράθυρο της Νεφέλης» (το «Νεφελάκι» όπως συνηθίζει να το αποκαλεί ο ίδιος) και την «Εξομολόγηση», περίμενα με μεγάλη ανυπομονησία να απολαύσω τις σελίδες του νέου του βιβλίου. «Έχεις δημιουργήσει υψηλές προσδοκίες» του είπα σε μία από τις συζητήσεις μας. «Διάβασε και πες μου ειλικρινά τη γνώμη σου» μου απάντησε εκείνος. Αυτό κι έκανα. Άποψή μου είναι πως «Η Παναγιά της φωτιάς» (εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ) είναι ένα βιβλίο συγκλονιστικό και γραμμένο με συγγραφική ωριμότητα. Ο Σπύρος Πετρουλάκης καταφέρνει να συγκινήσει για μία ακόμη φορά. Συζητήσαμε αρκετά για το βιβλίο που αποτελεί συνέχεια κι ολοκλήρωση της «Εξομολόγησης». Όλα τα κενά καλύπτονται και η ιστορία κορυφώνεται. Σας μεταφέρω την κουβέντα μας, μία κουβέντα σε τόνο φιλικό, όπου ο Σπύρος απαντά για τα βιβλία και τους ήρωές του.
Συνέντευξη στη Βιβή Μαργαρίτη
-Η «Παναγιά της φωτιάς»… Σπύρο, μίλησε μου για το νέο σου βιβλίο.
-Το νέο μου μυθιστόρημα μιλά για την πραγματική φιλία και το δέσιμο δύο ανδρών, τον αληθινό έρωτα από την πλευρά του άντρα, τη μητρική αγάπη και τον ηρωισμό που απορρέει μέσα από την αγάπη για την πατρίδα. Βασικές αρχές αυτού του βιβλίου είναι οι ανθρώπινες αξίες και η αγνότητα των «παλιών» μας, των παππούδων μας. Εκεί στηρίχτηκα, εκεί επάνω «πάτησα» για να προσφέρω στον αναγνώστη ένα μυθιστόρημα που θα τον πάρει από το χέρι και θα τον σεργιανίσει στην αγωνία, στην ανατροπή, στην πίστη και εντέλει στη διασκέδαση μέσω των σελίδων.
-Ίδιοι ήρωες με το προηγούμενο βιβλίο σου, «Η Εξομολόγηση»… Η συγγραφή της «Παναγιάς της φωτιάς» προέκυψε ως ανάγκη να δώσεις το σύνολο της ιστορίας;
-Ήταν μια «υποχρέωση», ένα συμβόλαιο που είχα υπογράψει με το κοινό και με τους ήρωές μου δίχως ακριβώς να το γνωρίζω. Νιώθω ότι δεν το προκάλεσα εγώ, αφού αισθάνομαι ότι οι πόρτες είχαν μείνει ανοιχτές και έπρεπε να γυρίσω για να τις κλείσω. Να ποτίσω τα λουλούδια, να κρύψω το κλειδί πίσω από το παραθυρόφυλλο και να φύγω.
-Η διαφορά είναι ότι εδώ αποδίδεις πρωταγωνιστικούς ρόλους σε ήρωες που στην Εξομολόγηση είχαν δευτερεύοντες ρόλους;
-Ναι, ακριβώς. Ο Μανούσος, ο Κωνσταντής, η Σοφία, η Αμπασέ και τόσοι ακόμα ήρωες είχαν να πουν τελικά πολύ ωραίες ιστορίες. Ιστορίες πραγματικές, βγαλμένες από τα κιτάπια της ζωής τους.
-Η ιστορία έκλεισε ή θα έχει και συνέχεια;
Όπως είπα και παραπάνω, έκλεισα τις πόρτες. Δεν είναι καλό για μένα να ξαναγυρίζω σε πόρτες που ήδη έχω κλείσει.
-Εξομολόγηση, Παναγιά της φωτιάς… Τίτλοι που παραπέμπουν στην πίστη. Γιατί τους επέλεξες;
–Οι τίτλοι που επέλεξα είχαν να κάνουν ακριβώς με το περιεχόμενο των δύο βιβλίων. Στο πρώτο αναφέρομαι στην εξομολόγηση της γερόντισσας Μαρκέλλας όπου κατά την πορεία του μυστηρίου ανατρέπονται όσα έχει διαβάσει ο αναγνώστης ως τότε. Στο δεύτερο βιβλίο ο τίτλος είναι κυριολεκτικός αφού τα πάντα ξεκινούν από μία εικόνα της Παναγιάς που σώζεται από την πυρά.
-Τα δυο βιβλία συνδέονται. Μπορούν να διαβαστούν αυτοτελώς;
–Ναι μπορούν, αφού στο ένα δεν αποκαλύπτονται τα «μυστικά» του άλλου. Δρουν αυτόνομα και τα σημεία συνάντησής τους είναι λιγοστά και φυσικά δίνονται με διαφορετική ματιά.
-Σε δυσκόλεψε η συγγραφή της «Παναγιάς της φωτιάς» με αυτόν τον τρόπο;
-Αρκετά θα έλεγα, αφού στο μυαλό μου ερχόταν συνεχόμενες ιστορίες που με προκαλούσαν να αλλάξω το ρου της Εξομολόγησης. Φυσικά αυτό δεν συνέβη.
-Η επιλογή του «Κρητικού» στην ιστορία υπήρξε τυχαία; Ή «ενεπλάκη» λόγω της δικής σου Κρητικής καταγωγής;
-Λόγω του ήρωα μου. Του Μανούσου Μανουσέλη από τα Σφακιά των Χανίων, όπου είχα την τιμή και την τύχη να γνωρίσω από κοντά. Τέτοιους ανθρώπους με την ποιότητα και την ανδρεία του Μανούσου δεν μπορείς να τις προσπεράσεις και να τους αφήσεις στη λήθη του χρόνου αν είσαι συγγραφέας. Για μένα ήταν χρέος προς εκείνος τον άνθρωπο.
-Έχοντας διαβάσει τα βιβλία σου στο σύνολό τους (Το παράθυρο της Νεφέλης, Η εξομολόγηση, Η Παναγία της φωτιάς), βλέπω την εξέλιξή σου ως συγγραφέα. Ωριμάζεις συγγραφικά μετά από κάθε σου βιβλίο. Δημιουργείς υψηλές προσδοκίες στο αναγνωστικό κοινό. Σε τρομάζει αυτό;
-Φυσικά με τρομάζει. Δεν θέλω να «προδώσω» κανέναν. Νιώθω μεγάλη υποχρέωση απέναντι στους αναγνώστες που σε τόσο δύσκολους καιρούς δίνουν τα χρήματά τους για να αγοράσουν τα βιβλία μου. Διαβάζω, ενημερώνομαι, ρωτάω και μαζεύω ιστορίες ώστε να μπορώ να γίνομαι καλύτερος. Οι απόλυτοι κριτές μου είστε εσείς.
[quote_box_center]
Ο Σπύρος Πετρουλάκης μας συστήνεται
Γεννήθηκα στην Αθήνα, έζησα στο Ρέθυμνο και στα Χανιά, από τα οποία κατάγομαι. Ασχολούμαι με τη μουσική επαγγελματικά, παίζοντας ούτι, τραγουδώντας, γράφοντας μουσικές και στίχους για μένα και όλο τον κόσμο. Έχω συμμετάσχει σε παραστάσεις και συναυλίες σε όλη την Ελλάδα. Παράλληλα είμαι ραδιοφωνικός παραγωγός στο Δίκτυο fm 91,5 στα Χανιά.
Τις καλύτερες ώρες μου τις περνάω παίζοντας με τα παιδιά μου, την Ειρήνη εννέα ετών που με διαβεβαιώνει ότι «εγώ θα βαριόμουν να διαβάσω τόσο μεγάλο βιβλίο», και τον Κωνσταντίνο, επτάχρονο κυνηγό δεινοσαύρων και άλλων μοχθηρών δράκων. Γράφω και αφηγούμαι παραμύθια πειράζοντας τον κόσμο. Ανακατεύω τα πράγματα και είμαι αυτός που βάζει τους ψύλλους στα άχυρα.
Είμαι προπονητής και Πανελληνιονίκης στο Taekwondo όπου κατέχω 6 Dan. Έχω ασχοληθεί με τη φωτογραφία, την αναρρίχηση και τις καταδύσεις. Το πρώτο μου CD με συμμετοχή γνωστών καλλιτεχνών είναι στα σκαριά.
[/quote_box_center]
Δημοσιευμένο στη ΝΕΑ ΣΕΛΙΔΑ
