Τρικαλινοί αναζητούν τροφή σε σκουπίδια

Δεν ζητούν ελεημοσύνη, φορούν τα ρούχα της προηγούμενης άνετης ζωής τους και «καμουφλάρουν» την πείνα τους

Κάποτε φάνταζε μακρινό για τους κατοίκους της πόλης των Τρικάλων να βλέπουν συνανθρώπους τους να αναζητούν τροφή σε κάδους απορριμμάτων. Πλέον με την οικονομική κρίση που πλήττει το σύνολο του πληθυσμού και βαθαίνει όλο και περισσότερο οι εικόνες αυτές έχουν γίνει καθημερινές… σε βαθμό που μπορεί να μη μας αγγίζουν κιόλας (δυστυχώς) αφού έχουν γίνει συνήθεια.

Άνθρωποι αξιοπρεπείς που μέχρι χθες ζούσαν μία άνετη ζωή, σήμερα αναγκάζονται να ψάχνουν από κάδο σε κάδο και στα σκουπίδια για να βρουν λίγη τροφή, για να καταφέρουν να επιβιώσουν. Δεν ζητούν ελεημοσύνη, φορούν τα ρούχα της προηγούμενης άνετης ζωής τους και «καμουφλάρουν» την πείνα τους. Κοιτούν γύρω αν τους κοιτάει κάποιος και βουτάν το χέρι τους μέσα στον κάδο, ακόμη και σε κεντρικά σημεία της πόλης, όπως είναι ο πεζόδρομος της Βύρωνος. Κι όταν κάποιος τους προσφέρει βοήθεια του απαντούν πως κατάλαβε λάθος. Προσπαθούν διακριτικά να βρουν ό,τι τρώγεται μέσα από τα σκουπίδια.

Διακριτικά

Πολλοί από τους συνανθρώπους μας οι οποίοι αναζητούν διακριτικά φαγητό, δεν επιθυμούν να γίνει αντιληπτό από τον κοινωνικό περίγυρο το πρόβλημά τους και γι’ αυτό το λόγο δεν καταφεύγουν σε συσσίτια, ούτε ζητούν τη συμπαράσταση των συγγενών τους. Βιώνουν σιωπηλά το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν, αναζητώντας σε καλάθια ή κάδους απορριμμάτων, σε κασάκια με πεταμένα φρούτα και λαχανικά, τροφή για το καθημερινό τραπέζι.

Ήταν πριν λίγες μέρες όταν μου τράβηξε την προσοχή μία μεσήλικη κυρία γύρω στα 55. Αρχικά νόμιζα ότι κάποιον περίμενε. Φορούσε ρούχα απλά καθημερινά, παντόφλες και κρατούσε μία καφέ τσάντα. Μόνο το βλέμμα της είχε κάτι περίεργο. Ήταν το βλέμμα ανθρώπου που είναι βουτηγμένος στην απελπισία. Κοίταξε γύρω της διερευνητικά, γύρισε την πλάτη της στον κόσμο κι άρχισε να ψάχνει τα σκουπίδια που ήταν στοιβαγμένα στον πεζόδρομο όσο πια διακριτικά μπορούσε, βρήκε κάτι και το έβαλε στην τσάντα της. Την ακολούθησα και της πρόσφερα κάτι που είχα μαζί μου. «Λάθος καταλάβατε» μου είπε και πήρε διστακτικά αυτό που της  πρόσφερα. Με κοίταξε και δάκρυσε. Δεν χρειάστηκε να πούμε τίποτα άλλο.

Σε κάδους

Δυστυχώς αυτή η γυναίκα δεν είναι η μόνη… Πολλοί είναι οι συνάνθρωποί μας που μέσα στα σπίτια τους ανεβαίνουν το δικό τους Γολγοθά, εκείνον της επιβίωσης. Αντιμετωπίζουν τη φτώχεια με αξιοπρέπεια. Εικόνες απόλυτης εξαθλίωσης συνθέτουν καρέ-καρέ το παζλ της κρίσης, με πρωταγωνιστές συνανθρώπους μας κάθε ηλικίας, οι οποίοι αναζητούν τροφή στους κάδους απορριμμάτων ψητοπωλείων και σουβλατζίδικων της περιοχής μας.

Επαγγελματίες

Συγκλονιστικές εικόνες που φέρνουν στο φως αθέατες πτυχές της κρίσης, αντικρίζουν καθημερινά οι επαγγελματίες της περιοχής μας, οι οποίοι υπογραμμίζουν ότι οι άνθρωποι που αναζητούν τροφή στα αποφάγια των υπολοίπων, είναι μεγάλης ηλικίας αλλά και νεότεροι, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις η εξωτερική τους εμφάνιση δεν μαρτυρά σε καμία περίπτωση τη δεινή οικονομική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει.

Αξίζει να αναφέρουμε πάντως ότι δεν είναι λίγοι οι  επαγγελματίες που αποδεικνύουν σε καθημερινή βάση την ευαισθησία που τους διακρίνει, είτε προσφέροντας τροφή σε πεινασμένους και εξαθλιωμένους συνανθρώπους τους, είτε κρεμώντας σακούλες φαγώσιμα στους κάδους, προκειμένου να κορέσουν την πείνα τους όσοι έχουν ανάγκη.