Η ιστορία του Phineas Gage έχει αποκτήσει μια νέα διάσταση μέσα από τη δύναμη της σύγχρονης εγκληματολογικής αναπαράστασης. Πάνω από 175 χρόνια πριν, ο Gage, ένας εργοδηγός σιδηροδρομικών κατασκευών, έζησε ένα φρικιαστικό ατύχημα στο Βερμόντ που θα άλλαζε για πάντα την ιατρική κατανόηση του εγκεφάλου.
Στις 13 Σεπτεμβρίου του 1848, μια τυχαία έκρηξη έσπρωξε μια σιδερένια ράβδο μέσα στο κρανίο του, αφήνοντάς τον με σοβαρές εγκεφαλικές κακώσεις αλλά ως εκ θαύματος ζωντανό. Η εξαιρετική περίπτωση επιβίωσης του Gage και οι επακόλουθες αλλαγές στην προσωπικότητα και τη συμπεριφορά του παρείχαν ανεκτίμητες γνώσεις για τις λειτουργίες του εγκεφάλου, ιδίως του μετωπιαίου λοβού.
Τώρα, χάρη στην πρόοδο της ιατροδικαστικής τεχνολογίας, οι επιστήμονες μπόρεσαν να ανακατασκευάσουν τα χαρακτηριστικά του προσώπου του Gage την ακριβή στιγμή της σύγκρουσης. Αυτό το πρωτοποριακό έργο προσφέρει μια ζωντανή και εντυπωσιακή απεικόνιση του γεγονότος που αναδιαμόρφωσε τη ζωή του Gage και τον τομέα της νευροεπιστήμης.
Ο άνθρωπος πίσω από αυτή την αναπαράσταση είναι ο Cicero Moraes, συγγραφέας που συμμετείχε στη μελέτη. Η ιατροδικαστική ανακατασκευή προσώπου συνήθως αποσκοπεί στην αναπαράσταση της εμφάνισης ενός ατόμου κατά τη στιγμή του θανάτου του. Ωστόσο, στη μοναδική περίπτωση του Gage, η εστίαση ήταν σε μια μοναδική, καθοριστική στιγμή της ζωής του, τη στιγμή που η σιδερένια ράβδος διαπέρασε το κρανίο του. Αυτή η προσέγγιση απαιτούσε μια διαφορετική μεθοδολογία και μια βαθύτερη κατανόηση της δυναμικής του περιστατικού.
Για να το πετύχει αυτό, ο Moraes χρησιμοποίησε τρισδιάστατη τεχνολογία και γνώσεις από τον χειρουργικό σχεδιασμό για να προσομοιώσει την τροχιά της ράβδου μέσα από το κρανίο του Gage. Αυτό απαιτούσε όχι μόνο την ανακατασκευή του προσώπου του Gage, αλλά και την κατανόηση και απεικόνιση του καταστροφικού αντίκτυπου του ατυχήματος. «Θέλω να καταλάβω τι συνέβη εκείνη τη στιγμή», εξήγησε ο Moraes, υπογραμμίζοντας τη φιλοδοξία του έργου να αποτυπώσει το άμεσο επακόλουθο του συμβάντος.
Ο Moraes χρησιμοποίησε τεχνικές ανατομικής παραμόρφωσης, όπου το πρόσωπο ενός δότη χειραγωγείται εικονικά ώστε να ταιριάζει με το εν λόγω κρανίο. Η μέθοδος αυτή επέτρεψε στον Moraes να ανακατασκευάσει πρόσωπα με τραυματικές κακώσεις από ιστορικά γεγονότα, όπως ένας άνδρας που τραυματίστηκε στη μάχη του Βίσμπι το 1361.
