Με βαθιά θλίψη αποχαιρετούμε σήμερα έναν σπουδαίο άνθρωπο και αναντικατάστατο προσωπικό μου φίλο, Παναγιώτη Βαλκανιώτη.
Νιώθω βαθιά συντετριμμένος για την αποδημία αυτού του σπάνιου ανθρώπου.
Ενός ανθρώπου που είναι δυσαναπλήρωτος στον μικρό και σύντομο κόσμο μας.
Ο Πάνος Βαλκανιώτης συγκροτούσε μια πολύπλευρη και πολυσχιδή προσωπικότητα.
Κατόρθωσε αγωνιζόμενος με πείσμα και υπομονή να κατακτήσει στη ζωή, να διαπρέψει στην επιστήμη του την Ιατρική και να αποτελέσει έναν ξεχωριστό ενεργό πολίτη στα κοινά, όπου ο λαός των Τρικάλων επανειλημμένα τον τίμησε δίκαια με πολλά αξιώματα.
Ο Πάνος δεν τα βρήκε έτοιμα στη ζωή του, πάλεψε από τα νεανικά του χρόνια και βγήκε νικητής σε όλα τα πεδία του αγώνα του.
Πρόσφερε ανεκτίμητες υπηρεσίες όχι μόνο στην εξαίρετη οικογένειά του, αλλά σε πολλούς συνανθρώπους και συμπολίτες του.
Δούλεψε σκληρά και κέρδισε επάξια μια διακεκριμένη θέση στην κοινωνία μας.
Ήταν ένας άνθρωπος που τον χαρακτήριζε η λέξη ‘αρμονία’.
Είχε αρμονία στην συμπεριφορά του απέναντι στον συνάνθρωπό του.
Και είχε αρμονία, μαζί με μία έμφυτη καλοσύνη, μετριοπάθεια και ευπροσηγορία που τον απομάκρυνε από φανατισμούς και ακρότητες.
Άνθρωπος του μέτρου, διακατέχονταν σε όλες τις τάσεις της ζωής του από αρχές και αξίες, τις οποίες δεν πρόδωσε ποτέ.
Γι’ αυτό προκαλούσε τον αυθόρμητο σεβασμό και την εκτίμηση των συμπολιτών μας.
Ο Πάνος Βαλκανιώτης υπήρξε ένας σπάνιος άνθρωπος.
Ελεύθερος και αδιάφθορος ζούσε λιτά και χωρίς επιτήδευση και πέτυχε σε όλους τους στόχους της ζωής του.
Όλοι όσοι τον γνώριζαν, τον τιμούσαν και τον αγαπούσαν.
Με τον Πάνο γνωριστήκαμε από τα πρώτα χρόνια της πολιτικής μου διαδρομής. Εκείνο το μακρινό 1974 της Μεταπολίτευσης.
Αμέσως διέκρινα τα σπάνια προσόντα του, το μυαλό του, το ήθος του και την μπέσα του.
Υπήρξε για μένα ένας πιστός, αγαπημένος και πολύτιμος φίλος μου.
Με την σκέψη του και τις συμβουλές του, με βοήθησε επανειλημμένα σε πολλές δύσκολες και καίριες στιγμές της πολιτικής μου διαδρομής.
Πάντοτε με ψυχραιμία, ηπιότητα και λογική.
Ο Πάνος ποτέ δεν με πρόδωσε.
Ποτέ δεν με δυσαρέστησε.
Ποτέ δεν με απογοήτευσε.
Στάθηκε πάντα δίπλα μου ως αδελφικός μου φίλος.
Γι’ αυτό σήμερα νιώθω ανείπωτη θλίψη και βαθιά στεναχώρια.
Συγχρόνως αισθάνομαι ευγνωμοσύνη που ένας τόσο σπουδαίος άνθρωπος με τίμησε με την φιλία του.
Όσοι τον γνώρισαν από κοντά και όσοι τον έζησαν καταλαβαίνουν γιατί είμαι σήμερα τόσο συντετριμμένος με τον θάνατό του.
Πάνο, θα μας λείψεις.
Θα λείψεις σε όλους όσοι ήσαν κοντά σου, θα λείψεις κυρίως στην καλή και συγκροτημένη οικογένειά σου, που εσύ με την πολύτιμη βοήθεια της συντρόφου σου Κρυσταλλίας οικοδομήσατε. Είχες την τύχη να έχεις δίπλα σου μέχρι την τελευταία σου πνοή μια άξια, δυνατή και πιστή σύντροφο που ήταν συνεχώς στο πλευρό σου και σου συμπαραστάθηκε με όλες τις δυνάμεις της ψυχής της.
Θα λείψεις στα άξια παιδιά σου, Ελίνα και Αργύρη Αργυρόπουλο και Νάσια και Αλέξη Καραϊσκο, όλοι διακεκριμένοι επιστήμονες –που με την δική σου στήριξη και της γυναίκας σου- κατόρθωσαν να κατακτήσουν επίζηλες θέσεις στην κοινωνία μας.
Τέλος, θα λείψεις σ’ εμάς τους φίλους σου που σε αγαπούσαμε, σε τιμούσαμε, και που αισθανόμαστε υπερήφανοι που είχα με την τύχη να μας αξιώσει ο Θεός να έχουμε έναν τόσο καλό και πιστό φίλο.
Πάνο, φίλε μου, καλό ταξίδι.
