Το σοκ που νιώθουν οι άνθρωποι όταν νομίζουν πως πρόκειται να πεθάνουν είναι τόσο ισχυρό, ώστε ο εγκέφαλος υφίσταται ορισμένες αλλαγές που επιμένουν όσα χρόνια κι αν περάσουν, αναφέρουν καναδοί επιστήμονες.
Το εύρημα προέρχεται από τη μελέτη των επιβατών μιας πτήσης που παρ’ ολίγον να χαθεί στον Ατλαντικό.
Στις 24 Αυγούστου 2001, η πτήση 236 της Air Transat που πετούσε από τη Λισαβώνα στο Τορόντο, έκανε αναγκαστική προσγείωση σε ένα μικρό στρατιωτικό αεροδρόμιο στις Αζόρες, αφού πρώτα αιωρείτο επί μισή ώρα με σβηστές μηχανές εξαιτίας διαρροής καυσίμων.
Η προσγείωση δεν ήταν διόλου εύκολη και η καταστροφή απεφεύχθη οριακά. Μετά το δυστύχημα, αρκετοί από τους 306 επιβάτες του αεροσκάφους εκδήλωσαν σύνδρομο μετατραυματικού στρες.
Τρία χρόνια έπειτα από το συμβάν, επιστήμονες από το Ερευνητικό Ινστιτούτο Rotman στο Τορόντο τούς ζήτησαν να υποβληθούν σε ένα ειδικά σχεδιασμένο τεστ που αξιολογούσε την ποιότητα των αναμνήσεών τους από το ατύχημα.
Τους ζητήθηκε επίσης να περιγράψουν ό,τι θυμούνταν από το τρομοκρατικό χτύπημα στους Διδύμους Πύργους που συνέβη τρεις εβδομάδες αργότερα, καθώς και από ένα ουδέτερο γεγονός.
Τα τεστ έδειξαν ότι όλοι τους θυμόντουσαν εκπληκτικά πολλές λεπτομέρειες απ’ ό,τι είχαν ζήσει στη διάρκεια του ταξιδιού τους, ανεξάρτητα από το αν είχαν εκδηλώσει σύνδρομο μετατραυματικού στρες ή όχι.
Σχεδόν μία δεκαετία αργότερα, οκτώ από τους επιβάτες δέχτηκαν να συμμετάσχουν στη δεύτερη φάση της μελέτης, κατά την οποία υποβάλλονταν σε λειτουργική μαγνητική τομογραφία (fMRI) εν όσω έβλεπαν τα βίντεο με την ειδησεογραφική κάλυψη του δικού τους ατυχήματος, των επιθέσεων της 9ης Σεπτεμβρίου και ενός ουδέτερου γεγονότος.
Την ώρα που έβλεπαν τα βίντεο για την πτήση 236, η δραστηριότητα στα τμήματα του εγκεφάλου που παίζουν ρόλο στη μνήμη, τα συναισθήματα και την οπτική επεξεργασία (τα τμήματα αυτά είναι η αμυγδαλή, ο ιππόκαμπος και οι πρόσθιες και οπίσθιες περιοχές της μέσης γραμμής του εγκεφάλου) ήταν ιδιαίτερα αυξημένη.
Επιπλέον, οι λεπτομέρειες που ανακάλεσαν στη συνέχεια στη μνήμη τους για το ατύχημά τους ήταν «σαν να το είχαν ζήσει την προηγούμενη μέρα», κατά την επικεφαλής ερευνήτρια δρα Ντανιέλα Παλόμπο, η οποία σήμερα είναι μεταδιδακτορική ερευνήτρια στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βοστώνης.
Εξίσου έντονες, όμως, ήταν οι αντιδράσεις του εγκεφάλου τους και στα πλάνα της 11ης Σεπτεμβρίου, γεγονός που κάνει τους ερευνητές να εκτιμούν ότι το ατύχημά τους, τούς προκάλεσε υπερευαισθησία στα αρνητικά γεγονότα της ζωής.
«Η τραυματική εμπειρία που είχαν εξακολουθεί να τους στοιχειώνει ανεξάρτητα από το αν εκδήλωσαν μετατραυματικό στρες ή όχι», επισήμανε η δρ Παλόμπο.
«Το εύρημα αυτό μπορεί να εξηγεί γιατί σβήνουν με τον χρόνο οι πεζές εμπειρίες της ζωής μας, αλλά τα τραύματα αφήνουν ανεξίτηλα σημάδια στην ψυχή μας».
Η νέα μελέτη δημοσιεύεται στην διαδικτυακή έκδοση της επιθεωρήσεως «Clinical Psychological Science».
ΠΗΓΗ: www.newsitamea.gr
