Η παρουσίαση του Σχεδίου Ανάκαμψης από τον κ. Μητσοτάκη ήταν μία ακόμη επιβεβαίωση ότι το σχέδιο της κυβέρνησης δεν περιλαμβάνει την πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας.
Παρά τις πανηγυρικές δηλώσεις για αλλαγές στο παραγωγικό μοντέλο και τον τρόπο προσέγγισης των χρηματοδοτικών πόρων, η κυβέρνηση επιλέγει να ακολουθήσει αυτό που μέχρι σήμερα γνωρίζει καλά, προσχηματικές διαβουλεύσεις και απουσία οποιουδήποτε ουσιαστικού δημοκρατικού διαλόγου.
Ο πρωθυπουργός επέλεξε να χρησιμοποιήσει ξανά μια σειρά από βαρύγδουπους τίτλους, αλλά η ουσία του Σχεδίου Ανάκαμψης παραμένει άγνωστη στους κοινωνικούς εταίρους, τους παραγωγικούς φορείς και τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Τα εύηχα συνθήματα του κ. Μητσοτάκη, όμως, δεν μπορούν να κρύψουν το πραγματικό σχέδιο της κυβέρνησής του.
Την ενίσχυση των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων και την εκκαθάριση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, την αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων με συρρίκνωση των μισθών, τη χορήγηση φορολογικών κινήτρων σε λίγους με παράλληλο περιορισμό κοινωνικών δαπανών, την ιδιωτικοποίηση βασικών υποδομών, κοινωνικών υπηρεσιών, του ασφαλιστικού, της Υγείας και της Παιδείας.
Όσα δηλαδή έχουν ήδη προδιαγραφεί στην έκθεση Πισσαρίδη.
Όσο για τις, έωλες έτσι κι αλλιώς, εξαγγελίες του πρωθυπουργού για δημιουργία 180.000 θέσεων εργασίας σε ορίζοντα εξαετίας, είναι προφανές, ακόμα και αν επαληθευθούν, ότι δεν αντιμετωπίζουν το εκρηκτικό πρόβλημα της ανεργίας, τη στιγμή που οι άνεργοι είναι ήδη 1.150.000, πριν ακόμη λήξει το πλαίσιο των αναστολών συμβάσεων εργασίας.
Ο κ. Μητσοτάκης υπόσχεται η απασχόληση να γυρίσει στο επίπεδο του 2019 μετά από 6 χρόνια.
Ο πήχης μπαίνει πολύ χαμηλά, αν σκεφτεί κανείς το μέγεθος των χρηματοδοτήσεων που έχει στη διάθεσή του για την ανάκαμψη της οικονομίας.
Ο ισχυρισμός του πρωθυπουργού, ότι το Σχέδιο Ανάκαμψης αποτελεί «γέφυρα» για την επόμενη μέρα, αποκρύπτει ότι θα είναι ελάχιστοι αυτοί που θα μπορέσουν να διαβούν αυτή τη γέφυρα.
Γιατί, η μέχρι σήμερα διαχείριση της πανδημίας και της οικονομίας, οδηγεί χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις στο λουκέτο, εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους, κυρίως νέους, στην ανεργία και την κοινωνία συνολικά στη φτωχοποίηση.
Η απουσία ενός ολοκληρωμένου σχεδίου επανεκκίνησης της πραγματικής οικονομίας, στήριξης των εργαζομένων, των νοικοκυριών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων είναι το κρίσιμο κενό στο οποίο συνειδητά η κυβέρνηση τους εγκλωβίζει.
