Πολλά παιδιά όταν είναι μικρά συνηθίζουν να μιλάνε μόνα τους ή σε φανταστικό κοινό. Είναι όμως φυσιολογικό και πότε πρέπει να ανησυχήσουμε;
Σύμφωνα με τους ψυχολόγους, είναι αρκετά σύνηθες τα παιδιά ηλικίας τριών με πέντε ετών να μιλάνε μόνα τους κατά τη διάρκεια της ημέρας τους και είναι κάτι που δεν πρέπει να θεωρηθεί περίεργο ή αρνητικό.
Γιατί ένα παιδί μιλάει μόνο του;
«Τα παιδιά θέλουν να ανακαλύψουν τον κόσμο γύρω τους και κάνουν εξάσκηση του λόγου, με τον ίδιο τρόπο που και ένα μωρό κάνει εξάσκηση και προσπαθεί να μάθει να περπατάει» λέει η ψυχολόγος Ester Cole. «Με αυτόν τον τρόπο μαθαίνουν τους διάφορους ρόλους που βλέπουν στη καθημερινότητά τους και καθοδηγούν τον εαυτό τους να κάνει συγκεκριμένα πράγματα».
Μπορεί λοιπόν, να ακούσουμε το μικρό μας να λέει στον εαυτό του να βάλει τα παπούτσια του ή να αναφέρει πράγματα που έκανε κατά τη διάρκεια της μέρας του, ακόμα και να προβάλει δικά του συναισθήματα στα κουκλάκια του λέγοντάς τους «Μη φοβάστε το σκοτάδι» ή «Όλα θα πάνε καλά. Θα σε κάνω μία αγκαλιά».
Τα οφέλη
Σύμφωνα με μελέτες που έχουν γίνει στο παρελθόν, ένα παιδί μιλώντας μόνο του μαθαίνει να ελέγχει και να κατανοεί καλύτερα τα συναισθήματά του. Επιπλέον, μαθαίνει να ελέγχει τη συμπεριφορά του και να κατανοεί τα κίνητρα που έχει για το κάθε τι.
Ποια είναι η δική μας στάση;
Οι ειδικοί προτείνουν να μην παρέμβουμε στην συζήτηση που μπορεί να έχει το μικρό μας με τον εαυτό του ή με ένα φανταστικό κοινό. Ακόμα και αυτού του είδους η ομιλία, συμβάλει στην πνευματική και συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού, συνδυάζοντας το παιχνίδι με τη μάθηση.
Πότε πρέπει να ανησυχήσουμε;
Το εάν ένα παιδί μιλάει μόνο του καθώς και το διάστημα που θα διαρκέσει αυτή η φάση, εξαρτάται κατά κύριο λόγο από τον χαρακτήρα του παιδιού. Τα παιδιά που έχουν διάσπαση προσοχής, συνηθίζουν να μιλάνε μόνα τους για περισσότερο διάστημα, αλλά δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Τα παιδιά αποβάλλουν τη συνήθεια αυτή μεγαλώνοντας. Ωστόσο εάν ένα παιδί ξεκινήσει να μιλάει μόνο του επηρεασμένο από ένα δυσάρεστο περιστατικό όπως ο θάνατος ενός κατοικιδίου ή αγαπημένου προσώπου, καλό είναι να συμβουλευτείτε κάποιον ψυχολόγο ώστε να προτείνει την καλύτερη δυνατή διαχείριση.
