Η “Μήδεια”, όπως κάθε φυσική
καταστροφή, έπληξε σφοδρότερα τους
πλέον ευάλωτους. Δίπλα στις χιλιάδες
οικογένειες που έμειναν χωρίς ρεύμα
τις τελευταίες ημέρες, οι πρόσφυγες και
αιτούντες άσυλο που βρίσκονται στις
δομές φιλοξενίας της ηπειρωτικής χώρας
κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν το κρύο και
τα ακραία καιρικά φαινόμενα μέσα σε
αντίσκηνα και κοντέινερ, χωρίς να
διαφαίνεται κάποιο σχέδιο
αντιμετώπισης της κατάστασης από την
πλευρά του Υπουργείου.
Σε Σχιστό, Σκαραμαγκά, Ελαιώνα και
Μαλακάσα είδαμε αντίσκηνα θαμμένα στο
χιόνι, κοντέινερς και αντίσκηνα χωρίς
ρεύμα και νερό, “παγωμένες”
εξωτερικές τουαλέτες και λοιπούς
χώρους υγιεινής, άναρχη μεταφορά
ανθρώπων σε δημοτικούς χώρους και
κοντέινερς την τελευταία στιγμή. Δεν
υπήρξε καμία πρόνοια μεταφοράς ούτε
των πιο ευάλωτων, εγκύων και παιδιών, σε
ειδικούς χώρους, παρά μόνο αφού είχαν
μείνει επί ώρες αβοήθητοι εν μέσω
χιονόπτωσης. Αυτές είναι οι λυπηρές
συνθήκες που επιφυλάσσει η χώρα μας σε
αναγνωρισμένους πρόσφυγες αλλά και σε
αιτούντες άσυλο, 70 χρόνια μετά την
υπογραφή της Σύμβασης της Γενεύης.
Η ετοιμότητα της Πολιτείας απέναντι
στη “Μήδεια” αποδείχθηκε κενό γράμμα
και στη περίπτωση των προσφύγων και
αιτούντων άσυλο. Αποτυχία που μετρά
διπλά γιατί η χώρα είναι επιφορτισμένη
με τη διεθνή υποχρέωση για την
προστασία της ζωής και της υγείας αυτών
των ανθρώπων. Έρχεται δε να προστεθεί
στις πρόσφατες πλημμύρες που έπληξαν
τον προσωρινό χώρο φιλοξενίας στο Καρά
Τεπέ της Λέσβου, στον οποίο 7000 άνθρωποι
ζουν κυριολεκτικά δίπλα στα κύματα.
Στην Ελλάδα, ακόμη και σήμερα,
πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο
συνεχίζουν να διαβιούν σε άθλιες
συνθήκες, ευάλωτοι απέναντι σε κάθε
μορφής κακοκαιρία, απροστάτευτοι
απέναντι σε κάθε έκτακτη περίσταση.
Τίποτε λιγότερο δεν είναι ανεκτό από
την αξιοπρεπή μεταχείριση
αναγνωρισμένων προσφύγων, αιτούντων
άσυλο και ευάλωτων ομάδων. Είναι μία
υποχρέωση που δεν χωρά αναβολή. Ως πότε
το Υπουργείο θα αφήσει αυτή την
κατάσταση να διαιωνίζεται;
Τομέας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και
Μετανάστευσης Κινήματος Αλλαγής
