Καταργείται από σήμερα ο «βάσιμος λόγος απόλυσης» με εγκύκλιο του υπουργού Εργασίας Γιάννη Βρούτση.
Ο Υπουργός Εργασίας, Γιάννης Βρούτσης, με δηλώσεις του γνωστοποίησε ότι σήμερα, Δευτέρα 19 Αυγούστου, υπογράφεται η εγκύκλιος που καταργεί τον «βάσιμο λόγο απόλυσης», την υποχρέωση του εργοδότη να αναφέρει στην «Εργάνη» τους λόγους που προχώρησε στην απόλυση ενός εργαζομένου.
Όπως δήλωσε στον ΣΚΑΪ την Κυριακή 18/08 «από αύριο κανένας εργοδότης δεν θα γράφει στην ‘Εργάνη’ τους λόγους απόλυσης, καθώς κάτι τέτοιο επρόκειτο για “ηλεκτρονικό φακέλωμα”».
«Ο νέος εργοδότης δεν θα έχει πρόσβαση στο φάκελο του εργαζομένου αλλά θα μπορούσε να του τον ζητήσει, κάτι που θα έκανε τον εργαζόμενο να αντιμετωπίσει δυσκολίες να βρει ξανά δουλειά»επισήμανε ο Υπουργός.
Μάλιστα ο κ. Βρούτσης ανέφερε και συγκεκριμένα παραδείγματα
«Πολύ αργός και οκνηρός, ανεπαρκής στη δουλειά του, πολλές αδικαιολόγητες απουσίες, χαμηλή παραγωγικότητα, ιατρικοί σοβαροί λόγοι» και επισήμανε πως αυτοί που απολύθηκαν, με τέτοιες καταγραφές, δεν θα έβρισκαν νέα δουλειά.
«Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ είναι επιστροφή στο σκοτεινό παρελθόν, στην Ευρώπη δεν υπάρχει ανάλογο πρόσφατο προηγούμενο, εκτός από την Γαλλία το διάστημα από το 1746 έως το 1860» ανέφερε χαρακτηριστικά ο υπουργός Εργασίας.
Τι ίσχυε με την προηγούμενη διάταξη
Σύμφωνα με την προηγούμενη διάταξη για τις απολύσεις, ο εργοδότης μπορούσε να απολύσει έναν εργαζόμενο για βάσιμο λόγο της απόλυσης.
Ο ορισμός του βάσιμου λόγου δεν υπάρχει νομολoγιακά στη χώρα μας και θα τον επεξεργάζονταν τα δικαστήρια βάσει των διατάξεων που θα εξέδιδαν.
Σύμφωνα με τον προηγούμενο νόμο, ο βάσιμος λόγος θα μπορούσε να συνδεθεί με την ικανότητα ή τη συμπεριφορά του εργαζομένου ή τις λειτουργικές ανάγκες της επιχείρησης. Δηλαδή, ο εργαζόμενος μπορούσε να απολυθεί εφόσον συνέτρεχε μία από τις προηγούμενες περιπτώσεις βάσιμου λόγου.
Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με τον προηγούμενο λόγο όταν συνέτρεχε περίπτωση βάσιμου λόγου ο εργαζόμενος που θα απολυόταν, θα εισέπραττε τη νόμιμη αποζημίωση. Με τη νέα διάταξη Βρούτση, που κατήργησε τον βάσιμο λόγο, επιστρέφουμε στο εργασιακό καθεστώς που ίσχυε στην Ελλάδα από το 1920 και που ο εργαζόμενος μπορούσε και μπορεί να απολυθεί για οποιαδήποτε αιτία, που όμως θα μπορεί να είναι και ο βάσιμος λόγος, δηλαδή περιπτώσεις απόλυσης που συνδέονται με την ικανότητα, τη συμπεριφορά και τις λειτουργικές ανάγκες της επιχείρησης.
Πρακτικά αυτό σημαίνει, ότι ο εργοδότης μπορούσε και μπορεί να απολύει με την καταβολή πάντα της νόμιμης αποζημίωσης σε κάθε περίπτωση όμως, η νομολογία των δικαστηρίων όλα αυτά τα χρόνια έχει επεξεργαστεί κριτήρια κατά τα οποία, η απόλυση του εργαζομένου μπορεί να θεωρηθεί καταχρηστική και άρα απαγορεύεται.
Συνεπώς, το νομοθετικό πλαίσιο στη χώρα μας σε συνδυασμό και με αποφάσεις των δικαστηρίων είτε συντρέχει βάσιμος λόγος είτε όχι, είναι προστατευτικό για τους εργαζόμενους.
Η διαφορά είναι το ότι με τον νόμο Αχτσιόγλου (για βάσιμο λόγο) ο εργοδότης οφείλει να αποδείξει τους λόγους απόλυσης ενώ τώρα όπως και παλαιότερα ο εργαζόμενος οφείλει να αποδείξει αν προσφύγει στα δικαστήρια ότι ο εργοδότης δεν τον απέλυσε ορθώς και ότι η απόλυσή του είναι καταχρηστική.
