Έχουν περάσει 11 χρόνια από τη δολοφονία του 34χρονου Παύλου Φύσσα. Η βίαιη δράση του ναζιστικού μορφώματος της Χρυσής Αυγής ήταν ήδη φανερή από το 2012 με επιθέσεις και απόπειρες ανθρωποκτονίας ενάντια σε μετανάστ(ρι)ες, που οδήγησαν και στη δολοφονία του 27χρονου εργαζόμενου μετανάστη Σαχζάτ Λουκμάν στις 17/01/2013. Ξημερώματα της 18ης Σεπτεμβρίου 2013 τουλάχιστον 20 μέλη της ναζιστικής οργάνωσης έστησαν ενέδρα στον Παύλο και την παρέα του στην Αμφιάλη Κερατσινίου. Εκείνος δεν λύγισε και μπήκε μπροστά προσπαθώντας να διευκολύνει τους φίλους του να διαφύγουν πρώτοι, ώσπου ο 45χρονος φασίστας Γιώργος Ρουπακιάς τον μαχαίρωσε στην καρδιά.
Το αντιφασιστικό κίνημα αναγεννήθηκε μέσα από τον Παύλο και τη στάση του εκείνο το βράδυ. Πορείες και συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα, πολιτισμική και πολιτική καταδίκη των φασιστών σε κάθε γειτονιά της χώρας, ενημερωτικές εκδηλώσεις με σκοπό την ανάλυση και χαρτογράφηση του νεοναζισμού, ανάγκασαν την καθυστερημένη ενεργοποίηση του κρατικού μηχανισμού που προχώρησε στην ποινική αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής. Έπειτα από μία μακροχρόνια διαδικασία, στις 7 Οκτωβρίου 2020, σε μια πολύ σημαντική κατάκτηση του αντιφασιστικού κινήματος, το κόμμα κρίθηκε εγκληματική οργάνωση και στον Γ. Ρουπακιά επιβλήθηκε ισόβια κάθειρξη για την δολοφονία.
Σήμερα όμως βλέπουμε την άνοδο ακροδεξιών κομμάτων στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη. Βλέπουμε επίσης να εντείνεται ο θεσμικός φασισμός με τη δολοφονία στην Πύλο, τα pushbacks και τις δολοφονίες ρομά από την αστυνομία. Ο φασισμός είναι ένα φαινόμενο που έχει διασυνδέσεις με την αστική τάξη και τις δεξιές κυβερνήσεις. Στοχεύει στην καρδιά και το μυαλό όλων, τους διδάσκει επιθετικότητα και υποταγή. Τους μαθαίνει πως να υποτάσσουν τους αδύναμους και να υποτάσσονται στους ισχυρούς, να αποτελούν τα υλικά μιας πυραμίδας φόβου και ανελευθερίας. Η απανθρωποίηση των πλέον ευάλωτων ατόμων, κυρίως των μεταναστευτικών και προσφυγικών υποκειμένων, δίνει έδαφος σε αυτές τις πρακτικές. Τα ΜΜΕ εκπέμπουν διαρκώς φόβο απέναντι σε ξένους, εξεγερμένους, queer άτομα και ρομά, που παρουσιάζονται ως δήθεν εχθροί και παράσιτα. Έτσι ο ακροδεξιός εξτρεμισμός έχει αυξήσει πάλι τη δηλητηριώδη παρουσία του στο δρόμο.
Η ενίσχυση του αντιφασιστικού αγώνα είναι όχι μόνο αναγκαιότητα αλλά και καθήκον του συνόλου της κοινωνίας. Δε θα δείξουμε καμία ανοχή σε οποιοδήποτε ψήγμα φασιστικού λόγου και έργου που επιτρέπει στο ρατσισμό να κανονικοποιείται και να νομιμοποιείται. Βρισκόμαστε σε διαρκή σύγκρουση με τις δυνάμεις της ακροδεξιάς βίας.
Οργή και λύσσα για τον Παύλο Φύσσα.
