«Τί παρόν μπορείς να έχεις όταν δεν θες να γευτείς το μέλλον;» αναρωτιέται η συγγραφέας Ιφιγένεια Τέκου

«Να ονειρευτώ ξανά»… Μία ιστορία γεμάτη όνειρα, προσδοκίες και την ελπίδα πως τελικά όλα είναι πιθανά στη ζωή. Γιατί τα όνειρα δεν είναι για να τα φυλακίζεις, ούτε για να τα δοκιμάζεις, μα για να τ’ αφήνεις λεύτερα να πετάνε από καρδιά σε καρδιά. «Δεν μπορώ να φανταστώ πώς είναι δυνατό να υπάρχουν άνθρωποι, ειδικά στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε, που να μην στηρίζονται στα όνειρα και να μην τρέφονται απ’αυτά» μας λέει η συγγραφέας Ιφιγένεια Τέκου σε μία συζήτηση με αφορμή την κυκλοφορία του νέου της βιβλίου με τίτλο «Να ονειρευτώ ξανά» (εκδόσεις «διόπτρα»).

Συνέντευξη στη Βιβή Μαργαρίτη

-Να ονειρευτώ ξανά… κ. Τέκου μπορείτε να μου περιγράψετε εν συντομία την υπόθεση του νέου σας βιβλίου;

-Το νέο μου βιβλίο από τις εκδόσεις Διόπτρα με τίτλο «Να ονειρευτώ ξανά» διαδραματίζεται σε δύο υπέροχα ελληνικά νησιά, την Κέρκυρα και τη Ζάκυνθο και σε ένα χρονικό ορίζοντα από το 1943 έως τα τέλη της δεκαετίας του 60’. Ο αληθινός έρωτας που μένει αναλλοίωτος στο πέρασμα των χρόνων, η φιλία, η μητρική αγάπη που είναι ανεξάρτητη από τις επιταγές της βιολογίας, η κακοποίηση, οι δεύτερες ευκαιρίες στα όνειρα, είναι μερικά από τα θέματα που ξετυλίγονται και αναδεικνύονται στο νέο μου μυθιστόρημα.

-Υπάρχουν δεύτερες ευκαιρίες στα όνειρα;

-Και δεύτερες και τρίτες, γιατί όχι; Οι ευκαιρίες δεν είναι κάτι στατικό, δεν είναι μάννα εξ’ουρανού που πέφτει στα στόματά μας μονάχα μια φορά κι αν το χάσουμε είμαστε για πάντα καταδικασμένοι.

–Η απογοήτευση σκοτώνει το όνειρο;

-Θεωρώ ότι οι μεγαλύτερες απογοητεύσεις στη ζωή είναι συχνά αποτέλεσμα λανθασμένων προσδοκιών. Το να μπορούμε να ελέγχουμε τις προσδοκίες μας, θα μειώσει αισθητά τη σύγχυση που επιφέρει η απογοήτευση. Οπωσδήποτε δεν πρέπει να παραιτούμαστε. Τίποτε δεν κερδίζεται χωρίς κόπο, επιμονή και πίστη στον στόχο μας.

-Υπάρχουν άνθρωποι που δεν κάνουν όνειρα;

-Δεν μπορώ να φανταστώ πώς είναι δυνατό να υπάρχουν άνθρωποι, ειδικά στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε, που να μην στηρίζονται στα όνειρα και να μην τρέφονται απ’αυτά. Θέλω να πιστεύω πως ακόμα και οι ακραίοι πραγματιστές, ρεαλιστές και απαισιόδοξοι τρέφουν κάποιου είδους προσδοκίες-έστω και στα κρυφά-γιατί τι παρόν μπορείς να έχεις όταν δεν θες να γευτείς το μέλλον;

–Πόλεμος… Μάνες χωρίζονται από τα παιδιά τους, γυναίκες μεγαλώνουν παιδιά άλλων γυναικών… Πόσο σκληρός είναι ο αγώνας για επιβίωση; Δικαιολογεί τα πάντα;

-Κατά τη διάρκεια ενός πολέμου οι άνθρωποι δοκιμάζονται με κυρίαρχο μέλημά τους την επιβίωση. Φυσικά και υπό αυτές τις συνθήκες πολλές μάνες αναγκάζονται να αποχωριστούν τα παιδιά τους, να αφήσουν τον τόπο τους και να ξεπουλήσουν την ηθική τους προκειμένου να διασφαλιστεί η πολυπόθητη συνέχεια της ζωής. Στους δύσκολους καιρούς αναγκαζόμαστε να κάνουμε πράγματα που δεν θα πιστεύαμε ποτέ ότι είμαστε ικανοί να τα πράξουμε.

–Η μητρική αγάπη είναι… βιολογία;

-Η μητρική αγάπη είναι και βιολογία, αλλά δεν περιορίζεται από τους κανόνες της. Υπάρχουν οι φυσικές μητέρες και οι μητέρες της καρδιάς. Κατά την άποψή μου, μια γυναίκα μπορεί να αγαπήσει με όλο της το είναι το παιδί που θα μεγαλώσει ανεξάρτητα από το αν φιλοξενήθηκε στο δικό της σώμα ή στο σώμα κάποιας ξένης.

-Τα παιδικά βιώματα καθορίζουν τη ζωή και το χαρακτήρα μας;

-Έτσι πιστεύω.  Κάθε εμπειρία που συγκεντρώνουμε μεγαλώνοντας αποτελεί μια σελίδα από ένα βιβλίο, το βιβλίο της ζωής μας.

-Ποιο είναι το δικό σας όνειρο;

-Κάνω όνειρα. Πολλά! Ζει κανείς μονάχα με μια ξερή πραγματικότητα; Φαντάζομαι ένα πλανήτη χωρίς πολέμους, χωρίς πείνα και αρρώστιες, χωρίς ρατσισμό…Μια  Ελλάδα δυνατή, λίκνο της δημοκρατίας και του πολιτισμού, όπου τα παιδιά μας θα ζουν ευτυχισμένα.

Σχετικά με τη συγγραφέα

Η Ιφιγένεια Τέκου γεννήθηκε και μεγάλωσε στις όμορφες γειτονιές της Άνω Κυψέλης. Σπούδασε Γαλλική Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και αργότερα πήρε μεταπτυχιακό τίτλο από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών στη Διοίκηση Επιχειρήσεων. Εργάστηκε ως διοικητική υπάλληλος για αρκετά χρόνια σε διάφορες πολυεθνικές εταιρείες, έκανε μεταφράσεις και ιδιαίτερα μαθήματα σε παιδιά. Το πρώτο της βιβλίο κυκλοφόρησε το 2014 με τίτλο Μνήμες χαμένες στην άμμο (Κέδρος). Το 2015, κυκλοφόρησε το βιβλίο της Αγάπα το ή Παράτα το (Λιβάνης). Από τις Εκδόσεις Διόπτρα κυκλοφορούν τα βιβλία της Θάλασσες μας Χώρισαν (2015) και Να Ονειρευτώ Ξανά. Facebook: ifigeniatekou