Πέντε σπήλαια της Ελλάδας που θα σας «μαγέψουν» με την απόκοσμη ομορφιά τους
Ανάμεσα στους αναρίθμητους φυσικούς «θησαυρούς» της χώρας μας είναι και τα σπήλαια, τα οποία αποτελούν μοναδικά τοπία με απόκοσμη ομορφιά που σε περιμένουν να τα εξερευνήσεις.
Η φυσική είσοδος είναι ευρύχωρη (3,50 μ. ύψος και 6,50 μ. πλάτος) και εντυπωσιακή, ώστε δεν πρέπει να έμενε απαρατήρητη από τους περαστικούς.
Το πρώτο τμήμα είναι ξηρό, έχει μήκος 80 μ. περίπου και το δάπεδο του είναι οριζόντιο, καλυμμένο από παχύ στρώμα ερυθράς γης.
Σπήλαιο Μελισσάνης
Μοναδικό γεωλογικό φαινόμενο, το Λιμνοσπήλαιο της Μελισσάνης βρίσκεται σε απόσταση 2 χιλ. βορειοδυτικά της Σάμης. Η φυσική είσοδος του σπηλαίου είναι κατακόρυφη (διαστάσεων 40×50 μ.) και δημιουργήθηκε από την πτώση ενός τμήματος της οροφής. Παρόλα αυτά υπάρχει και τεχνητή είσοδος με σκαλοπάτια που επιτρέπει την επίσκεψη στο σπήλαιο. Το σπήλαιο ανακαλύφθηκε από τον Γιάννη Πετρόχειλο το 1951.
Το λιμνοσπήλαιο εκπέμπει μια μεθυστική αίσθηση, καθώς μέσα στο σπηλαίο σχήματος «Β» υπάρχει ένα μικρό νησί, με δέντρα και δάση που το περιβάλλουν. Οι δύο θάλαμοί του, ένας ηλιοφώτιστος και ο άλλος σκοτεινός και δυσοίωνος καλυμμένος με σταλαγμίτες, φύκια και βρύα, δημιουργούν μια μοναδική και αξέχαστη εικόνα.
Σύμφωνα με μία εκδοχή του μύθου το σπήλαιο πήρε το όνομά του από τη νύμφη Μελισσάνθη η οποία αυτοκτόνησε μέσα στη λίμνη από την απογοήτευσή της και την στεναχώρια της, επειδή ο Πάνας δεν ανταποκρίθηκε στον έρωτά της.
Σπήλαιο Περάματος Ιωάννινα
Βρίσκεται μόλις 5 χλμ. από το κέντρο της πόλης των Ιωαννίνων, στο δρόμο για Μέτσοβο, στο ομώνυμο προάστιο Πέραμα, επάνω στο λόφο Γορίτσα.
Συγκαταλέγεται στα καλύτερα του κόσμου με μεγάλη ποικιλία σταλακτιτών (19 τη στιγμή που στα περισσότερα ελληνικά σπήλαια είναι 6-10). Σε όλο το μήκος της διαδρομής θα συναντήσετε πολλές αίθουσες με ιδιαίτερα πλούσιο διάκοσμο. Θα δείτε επίσης απολιθωμένα οστά και δόντια από ένα σπάνιο είδος αρκούδας, της σπηλαίας άρκτου, που βρέθηκαν εκεί για πρώτη φορά.
Σπήλαιο Πηγών Αγγίτη
Το εντυπωσιακό στο σπήλαιο είναι πως ο επισκέπτης όσο κινείται σ’ ένα διάδρομο πάνω από το ποτάμι και ενάντια της ροής του νερού, παρακολουθεί τη φυσική διακόσμηση στο Σπήλαιο η οποία κυριαρχείται από λευκούς και κόκκινους σταλακτίτες διαφόρων μορφών.
Η «αίθουσα του τροχού», η οποία συνδέεται μέχρι και σήμερα με την κύρια περιοχή του σπηλαίου με ένα διάδρομο, οφείλει το όνομά της στην παρουσία ενός μεγάλου υδραυλικού τροχού διαμέτρου 8 μέτρων, ο οποίος κάλυπτε τη παροχή νερού και τις αρδευτικές ανάγκες της περιοχής από την οθωμανικ εποχή.
Εντός αυτού του εντυπωσιακού ανοίγματος στην οροφή της αίθουσας, διαστάσεων 8×12μ., τοποθετείται πιθανή είσοδος των γύρω χωριών και μυστική πρόσβαση από την ακρόπολη που βρίσκεται πάνω από την σπηλιά στο ποτάμι. Εξίσου εντυπωσιακό είναι το τοξωτό άνοιγμα όπου ξεχειλίζουν με ορμή τα νερά στον κάμπο δημιουργώντας μια όαση δροσιάς με δέντρα, λεύκες και ιτιές στο περιβάλλον του σπηλαίου, ιδανικό για τη χαλάρωση των επισκεπτών.
Μέσα στο σπήλαιο φιλοξενούνται ευκαιριακά ή ζουν μόνιμα 37 είδη ζώων, κυρίως μικρο-πανίδα, εκ των οποίων έξι είδη έγιναν για πρώτη φορά γνωστά στη διεθνή επιστημονική κοινότητα.
Σπήλαιο Αλιστράτης
Λόγω του μικρού πάχους των υπερκείμενων στρωμάτων (10-30μ.) οι θερμοκρασίες του σπηλαίου είναι σχετικά υψηλές (15ο -17ο C) και λόγω του μειωμένου εξαερισμού η θερμοκρασία αυτή διατηρείται και το χειμώνα.
Στην είσοδο του σπηλαίου συναντούμε μια πολύ ωραία αίθουσα ύψους 8 μ., που είναι ο προθάλαμος αυτού. Από τον προθάλαμο ξεκινούν διάφορες στοές με μεγάλο ύψος και πλουσιότατο διάκοσμο από σταλακτίτες και σταλαγμίτες.
Οι κύριοι κλάδοι του σπηλαίου αναπτύσσονται δεξιά και αριστερά της εισόδου και αρχίζουν από ένα μεγάλο θάλαμο, το θάλαμο υποδοχής που έχει διαστάσεις 60 μ. πλάτος, 100 μ. μήκος και 20 – 30 μ. ύψος.
Στο θάλαμο αυτό η φύση θέλησε να δείξει τη μεγαλύτερη δύναμή της σε δημιουργία στολισμών στον ελλαδικό χώρο ή ακόμη τον ευρωπαϊκό.
