Ένα όμορφο και νοσταλγικό ταξίδι στο παρελθόν με αφετηρία το 1970, ένας ήρωας με το όνομα αρχαγγέλου, ένα μοναδικό χάρισμα… «Εκείνος που άκουγε τις επιθυμίες των άλλων» είναι το νέο μυθιστόρημα του συγγραφέα (και υπεύθυνου εκδόσεων της Άνεμος Εκδοτική), Γιάννη Φιλιππίδη που με την ιδιαίτερη γραφή του αγγίζει για μια ακόμη φορά τις ψυχές μας. Κάθε βιβλίο του διαφορετικό, κάθε συζήτηση μαζί του απολαυστική. «Συνολικά στα βιβλία μου, δεν παίζουνε κακοί χαρακτήρες, δε το ‘χω εγώ σαν ικανότητα, θέλω τα βιβλία μου να εκπέμπουν θετική ενέργεια» μου λέει όταν τον ρωτώ αν «μπορεί κάποιος να ζήσει με αυτό το «χάρισμα» και να το χρησιμοποιήσει χωρίς να προκαλέσει κακό»… Όταν ο συγγραφέας από τη φύση του είναι τόσο ευαίσθητος δεν μπορεί παρά το δημιούργημά του να ξυπνά ευαίσθητα συναισθήματα.
Συνέντευξη στη Βιβή Μαργαρίτη
-Εκείνος που άκουγε τις επιθυμίες των άλλων… Μπορείς να μου περιγράψεις με δύο λόγια το δέκατο κατά σειρά βιβλίο σου;
-Ένα αγόρι γεννιέται σαράντα επτά χρόνια πριν, όπως συνέβη και με μένα, σε μια πόλη της βόρειας Ελλάδας. Δυο βδομάδες αργότερα, γεννιέται ένα κορίτσι. Αυτά τα δυο παιδιά θα συνδεθούν οριστικά, λες και γεννήθηκαν το ένα για το άλλο. Μ’ έναν αστερίσκο: εκείνος γεννιέται με το χάρισμα που φέρει και ο τίτλος του μυθιστορήματος. Δε θα τολμήσει να της το πει, ως τη στιγμή που ξεκινάει το βιβλίο. Αυτό που θα διαβάσει ο αναγνώστης είναι η ιστορία αυτή από την αρχή, χωρίς μυστικά ή πίσω σκέψεις, αλλά με ειλικρίνεια και προσανατολισμό προς το φως.
-Είναι χάρισμα να ακούς τις επιθυμίες των άλλων ή κατάρα;
-Αναρωτήθηκα για πολύ καιρό, τι χάρισμα θα ‘θελα και θ’ άντεχα να ‘χω εγώ, μόνο έτσι θα μπορούσα να ντυθώ τα ρούχα του Γαβριήλ, του ήρωά μου. Τι θα ‘ταν αυτό; Θ’ άντεχα αν μπορούσα να προβλέψω, ας πούμε, το μέλλον των ανθρώπων, γύρω μου; Με τίποτα. Αυτό θα ‘ταν μια αληθινή κατάρα. Ο μαγικός ρεαλισμός είχε στήσει χορό μέσα μου. Ένα χάρισμα για να ζω εγώ κι οι αγαπημένοι μου, καλύτερα. Έτσι το χαρακτήρισα ως χάρισμα κι όχι ως κατάρα.
-Μπορεί κάποιος να ζήσει με αυτό το «χάρισμα» και να το χρησιμοποιήσει χωρίς να προκαλέσει κακό;
-Δε θα ‘θελα, ούτε να το σκεφτώ έτσι. Βάφτισα τον ήρωά μου μ’ όνομα αρχαγγέλου, Αγγελική βάφτισα το παντοτινό κορίτσι του. Συνολικά στα βιβλία μου, δεν παίζουνε κακοί χαρακτήρες, δε το ‘χω εγώ σαν ικανότητα, θέλω τα βιβλία μου να εκπέμπουν θετική ενέργεια. Αν σκεφτόμουν ότι το χάρισμα θα χρησιμοποιηθεί για να προκαλέσει κακό, αυτό θα ‘τανε θέμα γι’ άλλον συγγραφέα.
-Ένα όμορφο και νοσταλγικό ταξίδι στο παρελθόν με αφετηρία το 1970; Θαρρώ πως έχεις βάλει και δικά σου βιώματα σε αυτό το βιβλίο…
-Αλήθεια είναι αυτό. Έπρεπε να τον έχω κοντά μου τον ήρωα, αφού αυτός αφηγείται την ιστορία. Μέσα από έναν χαρακτήρα που ‘χει ζήσει και ως ένα βαθμό σκέφτεται όπως εγώ, μπορούσα να χειριστώ καλύτερα το χάρισμα, που ο ίδιος δεν έχω. Έτσι μου δόθηκε η ευκαιρία, να περιγράψω όμορφες ελληνικές γειτονιές και χρόνια, που οι άνθρωποι ήταν πιο ανοιχτοί, περισσότερο εγκάρδιοι.
-Χάνουμε από τη ζωή μας όταν θεωρούμε τα πάντα δεδομένα;
-Έχασα τον πατέρα μου στα δεκάξι κι είμαι ένα στα είκοσι χιλιάδες παιδιά, που γεννιούνται με μια σπάνια νόσο, που θαμπώνει δραματικά την οπτική ικανότητα. Τίποτε στη ζωή, δεν είναι δεδομένο, κατά την ταπεινή μου κρίση. Ούτε καν ο αέρας που αναπνέουμε. Όποιος πιστεύει το αντίθετο, φοβάμαι πως γρήγορα, η ίδια η ζωή, θα του το κάνει φανερό με τον δικό της τρόπο.
-Διαβάζοντας τα βιβλία σου, έχω την εντύπωση ότι θέλετε να εκφράσετε κάτι περισσότερο από αυτό που πουλάει. Είναι έτσι;
-Και βέβαια είναι έτσι. Δε γράφω λέξη, δίχως να ‘χω στόχο και σκοπό. Τα ίδια μου τα βιβλία, εκφράζουν συχνά διαφορετικές τάσεις, με έναρξη και τέλος τα μυθιστορήματα. Όλα τους όμως γράφονται με στόχο να εγείρουν προσωπικές εσωτερικές σκέψεις του αναγνώστη και συνειρμούς, να τον επιστρέψουν στο τέλος της ανάγνωσης, καλύτερο εσωτερικά.
-Τα βιβλία σου μου δίνουν πλούσια τροφή για σκέψη. Το ακούς αυτό συχνά από τους αναγνώστες; Είναι αυτός ο σκοπός σου;
-Αυτός ακριβώς είναι ο στόχος μου, όπως είπα πιο πριν. Μολονότι ζω από τα πνευματικά μου δικαιώματα, δεν είμαι ο συγγραφέας που θα βγάλει ένα ακόμα μυθιστόρημα με μια χιλιοειπωμένη ιστορία. Το ότι υπάρχει το αναγκαίο κοινό που με ακολουθεί στις αναζητήσεις μου, είναι το πιο όμορφο για μένα.
-Κάθε βιβλίο σου είναι ιδιαίτερο… Να περιμένουμε σύντομα το επόμενο;
-Ολοκληρώνοντας έναν κύκλο δέκα βιβλίων, μετεωρίζομαι ανάμεσα σε μια δική μου φράση κι έναν στίχο τραγουδιού, που μου γεννάει σκέψεις. Αλλά δε βιάζομαι, αφήνω την σκέψη και την ψυχή μου, να ψηλαφίσουν πρώτα σωστά τους χαρακτήρες.
