Σε λίγο καιρό θα αποκτήσετε μωράκι, αλλά στο σπίτι έχετε κι άλλο ένα «μωρό», το κατοικίδιο σας. Είναι λογικό λοιπόν, πολλά ερωτήματα να κατακλύζουν το μυαλό σας
«Θα είναι ασφαλές για το μωρό ένα κατοικίδιο στο σπίτι;», «Μήπως θα πρέπει να διώξω το ζωάκι;», «Κάνει να έρχεται σε επαφή το μωρό με το ζώο;», «Μεγαλώνοντας θα το βαρεθεί και θα πάψει να το προσέχει;»
Μαθαίνουμε ότι περιμένουμε μωρό και έχουμε κατοικίδιο, τι κάνουμε;
Προετοιμασία είναι η μαγική λέξη. Πριν τη γέννηση του μωρού επισκεπτόμαστε τον κτηνίατρο για την υγεία του κατοικίδιου μας, κόβουμε τα νύχια του, το φέρνουμε σε επαφή με το δωμάτιο του μωρού, βάζουμε στο pc ήχους από κλάμα μωρού, παιδικά νανουρίσματα ώστε να εξοικειωθεί με αυτούς, ακόμα μπορούμε παίρνοντας μία ψεύτικη κούκλα αγκαλιά συχνά να το εναρμονίσουμε με την εικόνα που θα βλέπει μετά, και με το να πλύνουμε κάποιες φορές τα ρούχα μας με παιδικά απορρυπαντικά θα το κάνουν να συνηθίσει στην μυρωδιά.
Και το μωρό έρχεται στο σπίτι, ποιες κινήσεις πρέπει να γίνουν;
Πηγαίνουμε ένα ρουχαλάκι του μωρού ή μια βρεγμένη πάνα για να την μυρίσει, αν υπάρχει κάποιος άλλος στο σπίτι δίνουμε το μωρό σε εκείνον για λίγο για να δώσουμε προσοχή στο κατοικίδιο μας και αφού όλα βαίνουν καλώς το επόμενο βήμα είναι να έρθουν παιδί και ζωάκι κοντά.
Και τα χρόνια περνούν και το παιδάκι μεγαλώνει. Πως πρέπει να φροντίζει ένα παιδί το κατοικίδιο του ανάλογα με την ηλικία του; Και ποιος ο ρόλος του γονέα;
Η φροντίδα ενός κατοικίδιου ζώου μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά να αναπτύξουν τις κοινωνικές τους δεξιότητες. Ωστόσο υπάρχουν ορισμένες κατευθυντήριες γραμμές: Στις ηλικίες των 2 εως 5 ετών τα παιδιά θα πρέπει πάντα να επιβλέπονται κατά την επαφή με το κατοικίδιο της οικογένειας. Αυτό που μπορούν να κάνουν είναι να τα βοηθήσουμε να βάλουν τα τρόφιμα και το νερό στα πιάτα κατοικίδιων ζώων. Οι γονείς, ωστόσο, θα πρέπει να εξακολουθούν να είναι αυτοί που θα δώσουν ενεργά τη τροφή στα ζώα και αυτό γιατί τα κατοικίδια μπορούν να πάρουν από τη χαρά τους το φαγητό από τα χέρια των παιδιών με αποτέλεσμα να τα δαγκώσουν. Κάτι άλλο είναι η βοήθεια με τον καθαρισμό του χώρου στο οποίο κοιμάται το ζώο και στο μάζεμα των παιχνιδιών του κατοικίδιου ζώου.
Μέχρι την ηλικία των 10 ετών προστίθενται και άλλες αρμοδιότητες;
Φυσικά, στις ηλικίες από 6 εως 10 ετών μας βοηθούν βάζοντας τα τρόφιμα και το νερό σε πιάτα, με τον καθαρισμός περιττώματών , με το βούρτσισμα, περιποίηση, λούσιμο, ανάλογα με το μέγεθος και τις ανάγκες του κατοικίδιου ζώου, με την άσκηση και το περπάτημα του κατοικίδιου. Σημαντικό είναι οι γονείς να επιβλέπουν τη φροντίδα του κατοικίδιου ζώου, ακόμη και αν θεωρούν ότι το παιδί τους είναι αρκετά μεγάλο για να το φροντίσει.
Και στις μεγαλύτερες ηλικίες;
Στις ηλικίες από 10 ετών και άνω μπορούν να αναλάβουν ενεργά όλες τις πτυχές της φροντίδας των κατοικίδιων ζώων, εκτός αν το μέγεθός του είναι πολύ μεγάλο.
Τι πρέπει να κάνει ο γονιός αν καταλάβει ότι το παιδί του χαλαρώνει με τη φροντίδα του ζώου;
Αν τα παιδιά χαλαρώνουν με τη φροντίδα του κατοικίδιου, τότε οι γονείς πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη. Θα πρέπει να υπενθυμίζεται στα παιδιά με ήπιο τρόπο, ότι τα ζώα, όπως και οι άνθρωποι, χρειάζονται τροφή, νερό, και άσκηση. Οι γονείς λειτουργούν ως πρότυπα. Τα παιδιά μαθαίνουν να γίνονται υπεύθυνα απέναντι στα κατοικίδια τους παρατηρώντας τη συμπεριφορά των γονιών τους.
Ποια τα πλεονεκτήματα μεγαλώνοντας με ένα κατοικίδιο;
Παιδιά που μεγαλώνουν με κατοικίδια ζώα παρουσιάζουν πολλά πλεονεκτήματα. Η ανάπτυξη των θετικών συναισθημάτων για τα κατοικίδια ζώα μπορούν να συμβάλουν στην αυτοεκτίμηση του παιδιού και την αυτοπεποίθηση. Οι θετικές σχέσεις με τα κατοικίδια ζώα μπορούν να βοηθήσουν στην ανάπτυξη των σχέσεων εμπιστοσύνης με τους άλλους. Μια καλή σχέση με ένα κατοικίδιο ζώο μπορεί επίσης να βοηθήσει στην ανάπτυξη της επικοινωνίας, της συμπόνιας και της συμπάθειας. Μπορούν να είναι ασφαλής αποδέκτες των μυστικών και των σκέψεων τους. Τα παιδιά συχνά μιλούν στα κατοικίδια ζώα τους, όπως κάνουν στα λούτρινα ζωάκια τους. Παρέχουν μαθήματα για τη ζωή, την αναπαραγωγή, τη γέννηση, τις ασθένειες, τα ατυχήματα, το θάνατος και το πένθος. Άλλες φυσικές και συναισθηματικές ανάγκες που εκπληρώνονται είναι η σωματική δραστηριότητα, η άνεση στην επαφή, η πίστη και η αγάπη, καθώς και η εμπειρία της απώλειας, αν ένα κατοικίδιο ζώο χαθεί ή πεθαίνει. Τα ζώα βοηθούν ακόμη και στην φυσική υγεία του παιδιού. Με το να το βγάζει το παιδί βόλτα, ή να παίξει μαζί του με μία μπάλα, ή ακόμα να παίζουν απλά μαζί βοηθά στο να μην μένει το παιδί καθηλωμένο σε μία καρέκλα και μπροστά από έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή όπως επιτάσσει η εποχή μας. Η υπευθυνότητα στη φροντίδα του κατοικίδιου είναι βασικό χαρακτηριστικό όποια και αν είναι η ηλικία του αφεντικού, ακόμη περισσότερη αξία φυσικά έχει όταν μεταδίδεται σε παιδιά.
Μια καλή αρχή λοιπόν αποφέρει πολλά καλά στη πορεία της ζωής του παιδιού με το κατοικίδιο;
Διδάξτε τα παιδιά σας αφιερώνοντας εποικοδομητικό χρόνο μαζί τους, κάντε τα να καταλάβουν ότι δεν είναι ένα παιχνίδι που την επόμενη βδομάδα θα το βαρεθούν, μάθετε τα να συμβιώνουν μαζί τους όπως με εσάς τους γονείς και τα αδέρφια τους. Ανιδιοτέλεια σημαίνει να προσφέρω χωρίς να περιμένω αντάλλαγμα, ίσως αυτή να είναι μία από τις έννοιες που πρέπει να μάθουν τα παιδιά μέσα από τα ζώα, γιατί αυτά μπορεί να μην έχουν την δική μας νοημοσύνη αλλά την αξία της ανιδιοτελής αγάπης την αποδεικνύουν καθημερινά.
Θα περιμένω με χαρά τα μηνύματα σας εδώ.
Καρανάσιος Λάζαρος
Κτηνίατρος
DVM Universitá Degli Studi Di Napoli
Federico II Italia
www.vetherapy.gr
email: [email protected]
