Με δύο ταινίες που εξερευνούν ζητήματα ταυτότητας και φύλου, συνεχίζεται την Πέμπτη 17 Μαρτίου 2022 το μεγάλο αφιέρωμα του Δημοτικού Κινηματογράφου Τρικάλων στον ελληνικό κινηματογράφο, μέσα από το πρόγραμμα «Χώρα, σε βλέπω». Θα προβληθούν οι ταινίες: IDÉES FIXES / DIES IRAE (ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΘΕΜΑ) και Η ΛΙΖΑ ΚΑΙ Η ΑΛΛΗ
Ημέρα προβολής: 16/3/2022
Ωρα Προβολής: 21:00
Είσοδος Ελεύθερη.
IDÉES FIXES / DIES IRAE (ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΘΕΜΑ) της Αντουανέττας Αγγελίδη | 1977 | 63´ | Παραγωγός: Αντουανέττα Αγγελίδη | Σενάριο & Μοντάζ: Αντουανέττα Αγγελίδη | Διεύθυνση Φωτογραφίας: Πάκο Περινιάν | Μουσική: Ζιλμπέρ Αρτμαν | Διεύθυνση Παραγωγής: Φρανσουά Μαργκολέν | Ήχος: Αλέν Μπανό, Ντομινίκ Βιεγιάρ | Μακιγιάζ: Βουόκο Νικίνεμ | Παραγωγή: IDHEC.
Παίζουν οι: Ζοσί Ντελέτρ, Αντουανέττα Αγγελίδη, Μακίκο Σουζούκι.
Βραβεία / Διακρίσεις / Συμμετοχές σε Φεστιβάλ: Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη, Βραβείο της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, «Αντι-Φεστιβάλ» Θεσσαλονίκης 1977. Επίσημη Συμμετοχή, Φεστιβάλ Τονόν-λε-Μπαν 1977. Επίσημη Συμμετοχή, Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών 16mm Μοντρεάλ 1978. Επίσημη Συμμετοχή Εβδομάδα Πειραματικού Κινηματογράφου Delft 1979. Επίσημη Συμμετοχή, Φεστιβάλ Γυναικείου Κινηματογράφου Γκέτεμποργκ 1981. Επίσημη Συμμετοχή, «Cinéma différent» Γιερ 1983.
Η Αντουανέττα Αγγελίδη χρησιμοποιεί δημιουργικά την γνώση της ιστορίας της κινηματογραφικής εικόνας και τη συνδέει με μια παγκόσμια καλλιτεχνική γλώσσα, ενός εναλλακτικού και ποιητικού σινεμά, διατηρώντας όμως τις ιδιαιτερότητες της δικής της προσωπικής γραφής, των δικών της ερωτημάτων. Ένα μεγαλείο μετα-αφηγηματικότητας, το φιλμ της Αγγελίδη χρησιμοποιεί όχι μόνο τα εργαλεία της κινηματογραφικής γλώσσας, αλλά και μουσική, λόγια, ήχο, αρχιτεκτονική, ποίηση και πάνω απ’ όλα την ίδια τη γλώσσα του σώματος, σε μια πειραματική εξερεύνηση του φύλου που επεκτείνεται σε μια σπουδή πάνω σε κάθε λογής αντίθεση μέσα από ένα οπτικοακουστικό κολάζ, κάπου ανάμεσα στην τέχνη και την πραγματικότητα. Η Αγγελίδη λέει πως την απασχολούσε εξαρχής «η διεύρυνση των ορίων της κινηματογραφικής αναπαράστασης και η ενσωμάτωση της υποκειμενικότητας της δημιουργού» και πράγματι μέσα από τη δεξιοτεχνική χρήση του κινηματογραφικού χώρου, κάθε σεκάνς, κάθε ακολουθία εικόνων, κάθε κάδρο αποτελεί μια αναπαράσταση σε ένα πλαίσιο αντιθέσεων, φτάνοντας μέχρι την σύνθεση και την αναίρεση κωδίκων, μια αληθινή κινηματογραφική ύλη και αντι-ύλη.
«Η ταινία αφορά τις αναπαραστάσεις του γυναικείου σώματος στην ιστορία της σύγχρονης τέχνης: το φύλο ως κατασκευή και όχι ως μοίρα», παραθέτει η δημιουργός. «Η αναστροφή του κώδικα, καθώς και η σύγκρουση των διαφορετικών κωδίκων, γίνεται μέθοδος της γραφής και επομένως και της ανάγνωσης της ταινίας. Μια διαδοχή από έμμεσες αναφορές και παιχνίδια σχολιάζουν ανατρεπτικά αισθητικές θεωρίες και συγκεκριμένα έργα τέχνης. Οι αναστροφές της εικόνας και του ήχου λειτουργούν αφηγηματικά, επανεγγράφοντας το γυναικείο σώμα». Ένα από τα πλέον καθοριστικά πειραματικά φιλμ του ελληνικού σινεμά, ανακοίνωσε την άφιξη μιας δημιουργού που δε σταματά να προκαλεί τον θεατή αναζητώντας τα όρια της κινηματογραφικής απεικόνισης μέσα από έργα εντυπωσιακής κατασκευής.
Η ταινία θα προβληθεί σε νέα αποκατεστημένη ψηφιακή κόπια (DCP), που δημιουργήθηκε στο πλαίσιο της Δράσης «Χώρα, σε Βλέπω»,, με αγγλικούς υπότιτλους και με ελληνικούς υπότιτλους για Κ/κωφούς και βαρήκοους θεατές (SDH).
*Πριν την προβολή σε ένα εξάλεπτο φιλμ η σκονοθέτις εξηγεί τα σχετικά με την ταινία.
Η ΛΙΖΑ ΚΑΙ Η ΑΛΛΗ του Τάκη Σπετσιώτη | 1976 | 7´ | Σενάριο: Τάκης Σπετσιώτης | Παραγωγή: Τάκης Σπετσιώτης | Διεύθυνση Φωτογραφίας: Γιάννης Κασπίρης | Μοντάζ: Γιάννης Κασπίρης | Σκηνικά: Δημήτρης Ξανθούλης | Κοστούμια: Δημήτρης Ξανθούλης | Ήχος: Γιάννης Κασπίρης | Μακιγιάζ: Δημήτρης Ξανθούλης.
Παίζουν οι: Νίκος Μουρατίδης, Νίκος Παναγιωτόπουλος.
Εικόνα και ήχος ακολουθούν διαφορετικές αλλά τελικά καθόλου ασύμβατες διαδρομές στο avant garde φιλμ του queer σινεμά με το οποίο αποφοίτησε από τη σχολή κινηματογράφου ο Τάκης Σπετσιώτης το 1976. Στην εικόνα, ένας άντρας (Νίκος Μουρατίδης) υποδύεται τη Λάιζα Μινέλι, παρωδώντας την ηχογράφηση της κλασικής επιτυχίας Life is a Cabaret. Στον ήχο, ένας πατέρας και μια μητέρα συμβουλεύονται έναν ψυχίατρο για το πώς το παιδί τους θα γίνει παλαιάς κοπής άντρας. Οι φωνές είναι παραληρηματικές, άλλοτε σοβαρές, άλλοτε ξέφρενες, άλλοτε τραγουδιστές, σαν μια σκέψη που δεν έχει ιδέα πού θα καταλήξει, σαν ένστικτα και σκέψεις σε σύγκρουση.
Σε μια εποχή όπου οι queer αναπαραστάσεις στο σινεμά, τα ζητήματα ταυτότητας και φύλου, κινούνταν είτε προς στερεοτυπικά «κωμικές» αναπαραστάσεις είτε προς το μελό, οι πρώιμες δουλειές του Σπετσιώτη (όπως η Λίζα και η Καλλονή) ανήκουν σε ένα νέο ρεύμα που αποδομεί τα έμφυλα στερεότυπα.
Η ταινία θα προβληθεί σε νέα αποκατεστημένη ψηφιακή κόπια (DCP), που δημιουργήθηκε στο πλαίσιο της Δράσης «Χώρα, σε Βλέπω», με αγγλικούς υπότιτλους και με ελληνικούς υπότιτλους για Κ/κωφούς και βαρήκοους θεατές (SDH).
Το πρόγραμμα
Το πρόγραμμα «Χώρα, σε βλέπω», είναι μία δράση της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, υπό την αιγίδα της Επιτροπής Ελλάδα 2021, με τη χορηγία του Εθνικού Κέντρου Οπτικοακουστικών Μέσων (κύριος χορηγός), του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου και του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και με την υποστήριξη της Ταινιοθήκης της Ελλάδος και της Finos Film.
Οι ταινίες αντικατοπτρίζουν την πορεία, την εξέλιξη και τις μεταμορφώσεις της ελληνικής κοινωνίας.
Τα Τρίκαλα είναι η πρώτη πόλη της περιφέρειας που εντάσσεται στη δράση αυτή της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.
*Για την είσοδο του κοινού απαιτείται η επίδειξη έγκυρου πιστοποιητικού εμβολιασμού ή πιστοποιητικού νόσησης. Η είσοδος γίνεται με τη χρήση μάσκας τόσο κατά την προσέλευση όσο και κατά τη διάρκεια των προβολών και σύμφωνα με τις οδηγίες του ΕΟΔΥ.
