Οι αντιδραστικές μνημονιακές
πολιτικές με εντολή ΕΕ ως γνωστό
απεχθάνονται γενικά την δημόσια
περίθαλψη.
Όμως τρέφουν ένα ιδιαίτερο
μίσος για την Δημόσια Πρωτοβάθμια
Φροντίδα Υγείας. Για την ακρίβεια, η
ΕΟΚ/ΕΕ πίεζε ασφυκτικά προς αυτήν την
κατεύθυνση από πολύ παλιότερα, ήδη από
την συνθήκη του Μάαστριχτ ενόψει
νομισματικής ένωσης – στοιχεία
σχεδίου κατάργησης της δημόσιας ΠΦΥ
μέσω «ένταξής της στην τοπική
αυτοδιοίκηση» υπήρχαν ήδη από το
«σχέδιο Καποδίστριας» (1997). Η μετατροπή
πολλών ΚΥ στην περιφέρεια σε κτίρια –
φαντάσματα άδεια από προσωπικό και
εξοπλισμό είχε αρχίσει ήδη πολύ πριν το
2010. Με τα μνημόνια αυτή η επίθεση
εντάθηκε. Καταργήθηκε αιφνιδιαστικά
ολόκληρο δίκτυο δημόσιας ΠΦΥ (τα πρώην
πολυϊατρεία του ΙΚΑ) και ξέσπασε
πολυετής διεκδικητικός αγώνας από τους
υγειονομικούς και από την κοινωνία
γενικότερα για να διατηρηθούν έστω και
στοιχειωδώς τα ΚΥ σε πόλεις και χωριά.
Με την πανδημία η σημερινή κυβέρνηση
αντί να ενισχύσει την δημόσια ΠΦΥ ως
πρώτη γραμμή άμυνας, βρήκε την ευκαιρία
να την διαλύσει τελείως. Αντί να κάνει
προσλήψεις, απογύμνωνε τα ΚΥ
μετακινώντας αναγκαστικά γιατρούς και
νοσηλευτές προς τα νοσοκομεία.
Μετέτρεψε πολλά ΚΥ αποκλειστικά σε
εμβολιαστικά κέντρα, ακόμα και σε
κέντρα ιχνηλάτησης στην θέση του
ανύπαρκτου ΕΟΔΥ. Ο προφανής στόχος
είναι αντί για πρόληψη και για δωρεάν
παροχή πρωτοβάθμιας φροντίδας, να
υπάρχει μόνο στοιχειωδώς ένα
απομεινάρι δημόσιας ΠΦΥ σε ένα
ελάχιστο επίπεδο λειτουργιών (αυτό που
αποκαλούν ελάχιστο δίχτυ προστασίας)
και επίσης για να καλύπτει έκτακτες
συνθήκες που δεν μπορεί ή δεν θέλει να
καλύψει ο ιδιωτικός τομέας όπως τώρα με
την πανδημία. Οι υποτυπώδεις
λειτουργίες αυτές βασίζονται όλο και
περισσότερο σε επικουρικούς γιατρούς
καθώς και σε και συμβασιούχους
νοσηλευτές – λοιπό προσωπικό, δηλαδή σε
εργαζόμενους – λάστιχο (που τελούν υπό
απόλυση, με απλήρωτες εφημερίες και
υπερωρίες και κομμένες άδειες) για την
κάλυψη των τακτικών και επειγόντων
ιατρείων, των εμβολιαστικών κέντρων
και των ιατρείων COVID. Η χειρότερη
υποβάθμιση αφορά για προφανείς λόγους
τον εργαστηριακό τομέα: πολλές
εξετάσεις βιολογικών υγρών πλέον
γίνονται μόνο σε νοσοκομεία και όχι σε
δομές ΠΦΥ, ενώ όσον αφορά τις
απεικονιστικές εξετάσεις πλέον όχι
μόνο θα είναι αδύνατο να βρεις όπως
συμβαίνει τώρα να κάνεις δωρεάν
υπερηχογράφημα αλλά να κάνεις και
απλές ακτινογραφίες.
Και τελικά χθες 11/9/21 ο πρωθυπουργός κ.
Μητσοτάκης στην ομιλία του στην ΔΕΘ
ομολόγησε την πραγματική πρόθεση πίσω
από όλα τα παραπάνω : την πλήρη
κατάργηση της δημόσιας ΠΦΥ και την
αντικατάστασή της με … ΣΔΙΤ
(«Συμπράξεις Δημόσιου Ιδιωτικού
Τομέα»). Με απλά λόγια, ιδιωτικές
αλυσίδες διαγνωστικών κέντρων και
πολυϊατρείων θα τροφοδοτηθούν με
μερικές παραπάνω δόσεις ζεστό κρατικό
χρήμα και πολύ σύντομα θα αρχίσουν να
εκβιάζουν τους ασθενείς για πληρωμή
από την τσέπη των ασθενών όπως συνήθως.
Είχε προηγηθεί άλλωστε δήλωση του νέου
υπουργού Υγείας κ. Πλεύρη πως «το ΕΣΥ
είναι Εθνικό αλλά όχι απαραίτητα
Κρατικό». Το ζεστό αυτό κρατικό χρήμα
ουδόλως θα αφορά τους συναδέλφους
ιδιώτες αυτοαπασχολούμενους που έχουν
ιατρεία στις γειτονιές αλλά μόνο τις
ιδιωτικές αλυσίδες διαγνωστικών
κέντρων – πολυϊατρείων. Οι συμβάσεις
των αυτοαπασχολούμενων γιατρών με τον
ΕΟΠΥΥ παραμένουν σε εξευτελιστικά
επίπεδα και μάλιστα με αποκλεισμένους
τους νεοειδικευμένους γιατρούς
πράγματα για τα οποία έχουν ευθύνη και
τα «γαλάζια» προεδρεία ΠΙΣ και μεγάλων
Ιατρικών Συλλόγων που ασχολούνται
κυρίως ή και αποκλειστικά με τα
συμφέροντα ιδιωτικών διαγνωστικών
αλυσίδων και ιδιωτών κλινικαρχών.
Η Δημόσια Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας
είναι καθοριστική για την Υγεία του
Λαού. Οι ελλείψεις της αυξάνουν
αξιόλογα την θνησιμότητα από όλες τις
παθήσεις. Ιδιαίτερα στις συνθήκες της
πανδημίας, η προνοσοκομειακή φροντίδα
θα μπορούσε να είχε σώσει χιλιάδες ζωές
που χάθηκαν άδικα. Το ψαλίδισμά της με
διάφορες κουτοπόνηρες μεθοδεύσεις και
η εξαγγελία πλήρους κατάργησής της
είναι ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ εναντίον του λαού. Και
ως τέτοια θα αντιμετωπίζονται από το
υγειονομικό και ευρύτερα το λαϊκό
κίνημα. Δεν θα επιτρέψουμε λοιπόν αυτό
το συνεχιζόμενο έγκλημα. Καλούμε σε
ξεσηκωμό τόσο τους υγειονομικούς όσο
και ολόκληρο τον λαό. Η διάσωση της
δημόσιας ΠΦΥ μπορεί να γίνει μόνο με το
συντονισμό των γιατρών και των λοιπών
εργαζομένων σε αυτήν με το μαχόμενο
νοσοκομειακό κίνημα και κυρίως με την
κινητοποίηση στις γειτονιές και τις
τοπικές κοινωνίες με την κοινή δράση
μαζί με συνδικάτα, φορείς,
συλλογικότητες και επιτροπές αγώνα Η
ανατροπή της κυβέρνησης και συνολικά
αυτής της εγκληματικής αντιλαϊκής
πολιτικής είναι ζήτημα ζωής.
