Τα πιο παράξενα εξωτικά φρούτα!

Από την Ινδονησία και τη Μαλαισία, μέχρι την Ινδία και την Ταϊλάνδη ο κατάλογος των… παράξενων φρούτων είναι μακρύς. Είναι συνήθως πολύχρωμα, έχουν ιδιαίτερο σχήμα και σχέδιο, πολλές φορές έχουν αγκάθια, και σε καμία περίπτωση δεν μπορείς να φανταστείς ότι τρώγονται, πόσω μάλλον ότι είναι και νόστιμα. Ευδοκιμούν σε δύσβατα μέρη ή καλλιεργούνται στους κήπους και τους αγρούς, αποτελώντας πηγή βιταμινών, ιχνοστοιχείων και αντιοξειδωτικών. Αποτελούν βασικά προϊόντα στη διατροφή των ιθαγενών λαών, οι οποίοι τα απολαμβάνουν με διάφορους τρόπους.

Ορισμένα είναι εντελώς άγνωστα στο δυτικό κόσμο, ενώ άλλα είναι πολύ δύσκολο να τα βρεις ακόμη και στις χώρες καταγωγής τους. Χρησιμοποιούνται στη μαγειρική και τη ζαχαροπλαστική, ενώ αποτελούν αγαπημένα φρούτα στις αγορές του κόσμου. Τα επτά πιο παράξενα «ιθαγενή» φρούτα στον πλανήτη είναι… πεντανόστιμα και πανέμορφα!

1. Mangosteen (Garcinia mangostana). Θεωρείται ως ο «βασιλιάς» των φρούτων και είναι αρκετά δύσκολο να βρεθεί. Ευδοκιμεί στην Ινδονησία και η γεύση λίγο πολύ  θυμίζει τα δικά μας ροδάκινα, ενώ η σάρκα του μοιάζει με λευκό «λουλούδι». Είναι δύσκολο να κοπεί με το χέρι και χρειάζεται προσοχή στο καθάρισμα, ενώ αποτελεί άριστη πηγή βιταμινών και αντιοξειδωτικών.

2. Rambutan (Nephelium lappaceum). Ευδοκιμεί στην Ταϊλάνδη και τις Φιλιππίνες και μοιάζει με κάστανο, αφού ο καρπός καλύπτεται από αγκαθωτό περίβλημα. Ο άγγουρος καρπός έχει πράσινο χρώμα, ενώ όταν ωριμάζει αποκτά έντονο κόκκινο χρώμα. Συνήθως χρησιμοποιείται στη ζαχαροπλαστική και λιγότερο ως εδώδιμο φρούτο.

3. Durian (Durio Durionaceae). Μπορεί κανείς να το βρει  στην Ινδία, τη Μαλαισία και την Ταϊλάνδη και ανήκει στα «ακριβά» φρούτα. Βασικό χαρακτηριστικό του είναι η διπλή «προσωπικότητα» που διαθέτει: Μυρίζει απαίσια (σαν σάπιο κρέας ή χαλασμένο κρεμμύδι) αλλά έχει θεϊκή γεύση. Οι καρποί αλλοιώνονται πολύ γρήγορα και καλό είναι να καταναλώνονται φρέσκα. Χρησιμοποιούνται σε διάφορα φαγητά, γλυκά και παγωτά, ενώ αποτελούν βασικό συστατικό στη βιομηχανία παραγωγής ζαχαρωτών και καραμέλας στις ασιατικές χώρες.

4. Dragon fruit (Hylocereus undatus). Καλλιεργείται στο Βιετνάμ και θυμίζει τη δική μας αγκινάρα. Εξωτερικά καλύπτεται από εντυπωσιακά ροζ φύλλα, ενώ η σάρκα του έχει λευκό χρώμα και είναι γεμάτη μικρά μαύρα σποράκια. Η γεύση του μοιάζει με αυτήν του πεπονιού ή του κίουι, ενώ ανήκει στην κατηγορία των γλυκών φρούτων. Τρώγεται ωμό ή χρησιμοποιείται κυρίως για την παρασκευή κομπόστας και μαρμελάδας.

5. Kiwano (Cucumis metuliferus). Ευδοκιμεί στη Χιλή και είναι γνωστό με τις κοινές ονομασίες «Αγγλική Ντομάτα» ή «Πεπόνι με κάρατα». Έχει πορτοκαλί χρώμα και η σάρκα αποτελείται από πολλά πράσινα σπόρια. Η γεύση του θυμίζει πολύ το αγγούρι ή το κολοκύθι ή -κατά άλλους- έναν συνδυασμό μπανάνας και λεμονιού! Καταναλώνεται ωμό ή σε χυμό, ενώ η προσθήκη ζάχαρης ή αλατιού «ενδυναμώνει» τη γεύση του. Αποτελεί άριστη πηγή βιταμίνης C και φυτικών ινών.

6. Ackee (Blighia sapida). Αποτελεί ιθαγενές φρούτο της Τζαμάικα και το σχήμα του θυμίζει τη δική μας πράσινη πιπεριά αλλά σε πορτοκαλοκόκκινο χρώμα. Η συγκομιδή των καρπών γίνεται μόλις το φρούτο «ανοίξει» και φανούν οι σπόροι του, ενώ καταναλώνεται συνήθως βρασμένο ως μέρος κάποιας παραδοσιακής συνταγής.

7. Urucu (Bixa orellana). Καλλιεργείται κυρίως στην Ινδία, το Μεξικό, το Περού κ.ά. για τους κατακόκκινους σπόρους του. Χρησιμοποιείται κυρίως ως σκόνη ή πάστα για να αρωματίσει διάφορα φαγητά ή τυριά αντί του ακριβότερου σαφράν, ενώ αποτελεί άριστο πρόσθετο σε μίγματα μπαχαρικών. Επιπλέον, αποτελεί άριστη φυσική χρωστική ουσία σε ποτά αλλά και στη ζαχαροπλαστική.