Ο διαπρεπής Βρετανός θεωρητικός φυσικός Στίβεν Χόκινγκ απεβίωσε την Τετάρτη 14 Μαρτίου, σε ηλικία 76 ετών, όπως αναφέρει ανακοίνωση που υπογράφουν τα παιδιά του.
Ο κορυφαίος θεωρητικός φυσικός έπασχε κατά τη μεγαλύτερη διάρκεια της ζωής του από τη νόσο του κινητικού νευρώνα
Μόλις στα 21 του χρόνια, την ώρα που η καριέρα του ήταν έτοιμη για απογείωση, εμφάνισε τα συμπτώματα της Αμυοτροφικής Πλάγιας Σκλήρυνσης.
Οι γιατροί μετά τη διάγνωση της ασθένειάς του, του έδωσαν μόλις δύο χρόνια ζωής καθώς η πάθηση που είχε, σκοτώνει μέσα σε πέντε χρόνια τους πάσχοντες.
Τελικά διέψευσε την εκτίμησή τους με πανηγυρικό τρόπο. Ωστόσο με το πέρασμα των ετών έμεινε εξ ολοκλήρου παράλυτος.
Tο 1985, απειλήθηκε η ζωή του Στίβεν Χόκινγκ καθώς προσβλήθηκε από πνευμονία.
Όταν η πρώτη του σύζυγος, Τζέιν Γουάιλντ ρωτήθηκε εάν θα τερμάτιζε τη μηχανική υποστήριξη, εκείνη αρνήθηκε.
Αποτέλεσμα ήταν μία τραχειοτομή, που θα απαιτούσε την εικοσιτετράωρη νοσηλευτική φροντίδα, και θα αφαιρούσε ό,τι είχε απομείνει από την ομιλία του.
Η εθνική υγειονομική υπηρεσία θα πλήρωνε για οίκο ευγηρίας αλλά η Τζέιν ήταν αποφασισμένη ότι θα ζούσε στο σπίτι. Το κόστος της φροντίδας χρηματοδοτήθηκε από ένα αμερικανικό ίδρυμα.
Νοσοκόμες μισθώθηκαν για τις τρεις βάρδιες που απαιτούνταν για να παρέχουν την εικοσιτετράωρη υποστήριξη που χρειαζόταν. Ένας από εκείνους που απασχολούνταν ήταν η Ελέιν Μέισον, η γυναίκα που επρόκειτο να γίνει η δεύτερη σύζυγος του Χόκινγκ το 1995.
Μπορεί το σώμα του να τον εγκατέλειπε, ωστόσο, το μυαλό του δεν βούλιαξε στην αρνητικότητα και αφοσιώθηκε στην θεωρητική φυσική.
Για περισσότερο από 50 χρόνια, ο Στίβεν Χόκινγκ ασχολήθηκε με μερικά από τα μεγαλύτερα ερωτήματα γύρω από τη θεωρητική κοσμολογία, την κβαντική βαρύτητα και τις μαύρες τρύπες.
Είχε βγάλει βιβλία, είχε κάνει διαλέξεις, είχε λάβει μετάλλια και βραβεία. Παράλληλα είχε γίνει πρότυπο για τα άτομα με ειδικές ανάγκες σε όλο τον κόσμο.
Η αναπηρία του, άλλωστε, του είχε δώσει μια νέα αίσθηση σκοπού και επιθυμίας για ζωή.
