Η Κακαρδίτσα, η ψηλότερη κορυφή του νομού μας, στο όριο με τον νομό Ιωαννίνων, ανάμεσα στο Γαρδίκι και στο Ματσούκι. Το φοβερό βουνό από όπου πέτρες κατρακυλούσαν τον χειμώνα στα χωριά όπως αφηγείται ο Γάλλος περιηγητής Leon Heuzey στο οδοιπορικό του στην τουρκοκρατούμενη Θεσσαλία το 1858.
Η ετυμολογία της λέξης Κακαρδίτσα δεν είναι απόλυτα σαφής, αλλά υπάρχουν διάφορες θεωρίες. Μίαη θεωρία συνδέει το όνομα με τη λέξη “καρδιά”, υπονοώντας ότι η περιοχή είναι η καρδιά της οροσειράς. Επιπλέον, υπάρχουν και άλλες ερμηνείες, όπως η σύνδεση με σλαβικές λέξεις που σχετίζονται με πέτρες ή βράχους, λόγω του ορεινού του εδάφους. Συνοπτικά, η ακριβής ετυμολογία της Κακαρδίτσας παραμένει ασαφής, με διάφορες υποθέσεις να κυκλοφορούν, αλλά όλες συνδέονται με τα χαρακτηριστικά της περιοχής.
Η Κακαρδίτσα στην ουσία αποτελεί ένα συγκρότημα με τα Τζουμέρκα γνωστό σαν Αθαμανικά όρη. Τα δυο βουνά χωρίζει το ρέμα των Μελισσουργών. Έχουν την ίδια μορφολογία, γυμνές απόκρημνες κορυφές και μεγάλα υποαλπικά λιβάδια όπου μέχρι πρόσφατα βοσκούσαν χιλιάδες αιγοπρόβατα. Τώρα τη θέση τους έχουν πάρει κοπάδια αγελάδων που κινούνται ράθυμα στις πλαγιές.
Οι Αθαμάνες ήταν αρχαία ελληνική φυλή που κατοικούσε στη νοτιοανατολική Αρχαία Ήπειρο και τη Δυτική Θεσσαλία. Αν και οι ίδιοι αυτοπροσδιορίζονταν ως Έλληνες, ο Στράβων και ο Εκαταίος ο Μιλήσιος τους θεωρούσαν βαρβάρους. Η ύπαρξη του μύθου του Αθάμαντα και της Ινούς στον Ορχομενό δείχνει ότι οι Αθαμάνες εγκαταστάθηκαν εκεί πριν από το 1600 π.Χ. Σύμφωνα με τον Διόδωρο Σικελιώτη, το 395 και το 355 π.Χ. οι Αθαμάνες ήταν ανεξάρτητη ημιβάρβαρη φυλή και περιστασιακά συμμαχούσαν με τους Αιτωλούς.
Προς τιμή της φυλής αυτής και στο πλαίσιο του εξελληνισμού των σλαβόφωνων ονομασιών, το 1959 ο οικισμός της Μουτσιάρας, χτισμένος στους πρόποδες της Κακαρδίτσας, έλαβε το όνομα Αθαμανία.
….Σαββατόβραδο και εκεί ψηλά στα 1400 μέτρα, κάτω από τις κορυφές της Κακαρδίτσας, το γλέντι έχει για τα καλά ανάψει. Μετά το φαγητό και το κρασί, γύρω από τη φωτιά, ξεδιπλώνεται το μουσικό ταλέντο των μελών της συντροφιάς μας. Κι όσο η νύχτα προχωρεί, ένα – ένα ανάβουν τα αστέρια στον καλοκαιριάτικο ουρανό. Τα ξύλα καίγονται τριζοβολώντας, φωτίζουν με ρόδινες λάμψεις τα πρόσωπα, ζεσταίνουν τα κορμιά από την υγρασία της βραδιάς. Τα ρολόγια σημαδεύουν τις μικρές ώρες της νύχτας και από τη φωτιά δεν απέμεινε παρά μόνο η θράκα όταν τυλιγόμαστε στα σλίπινγκ μπάγκ για λίγες ώρες ύπνου.
Με το λυκαυγές και ενώ η πούλια συντροφεύει ακόμα το νέο φεγγάρι στον ουρανό, εγερτήριο και σύντομο πρωινό. Η πολυπληθής παρέα μας ξεκινά για την ψηλότερη κορυφή της Κακαρδίτσας. Τριάντα περίπου άτομα γεμίζουν τις πλαγιές. Μοχθούν, κοντανασαίνουν, πίνουν λίγο νερό και συνεχίζουν. Αστειεύονται, φωτογραφίζουν, ανταλλάσσουν τις εμπειρίες τους, ιδρώνουν κάτω από τον ήλιο που όλο και ανεβαίνει. Μια υψομετρική διαφορά χιλίων μέτρων δεν είναι εύκολη υπόθεση. Οι κλίσεις είναι μεγάλες, το έδαφος πετρώδες και άδεντρο….
Είναι ένα απόσπασμα από την πρώτη ανάβαση του συλλόγου μας στην Κακαρδίτσα στις 16/6/2001. Από τότε πολλές φορές επαναλάβαμε την ίδια πορεία. Τελευταία ήταν αυτή της περασμένης Κυριακής 15/6/2025, ακριβώς 24 χρόνια μετά. Σύμπτωση;
ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
Το Σαββατοκύριακο 21-22/6 έχουμε εζοπορία στη διαδρομή Ρέμα Φτέρης – γέφυρα Ανηφόρας – Επινιανά. Ώρες πορείας 4. Περισσότερες πληροφορίες για τις δραστηριότητες του συλλόγου στα γραφεία μας – Μπότσαρη 2, 2ος όροφος (δίπλα στον ΟΤΕ) κάθε Παρασκευή 9-10 μ.μ. στην ιστοσελίδα μας trikalasport.gr, καθώς και στη σελίδα μας στο Facebook.
