Υπηρετεί την Πυροσβεστική Υπηρεσία περισσότερα από 25 χρόνια. Έχει στο βιογραφικό του πολλές αποστολές καθώς είναι κομμάτι της 1ης Ειδικής Μονάδας Αντιμετώπισης Καταστροφών (1η ΕΜΑΚ) κι εκπαιδευτής όλων των ειδικών μονάδων. Λατρεύει τα extreme sport και είναι ριψοκίνδυνος. Ο λόγος για τον Τρικαλινό Στέφανο Γώγο τον οποίο δικαίως θα χαρακτηρίζαμε ως έναν από τους πιο extreme πυροσβέστες της Ελλάδας. Πριν λίγο καιρό ταξίδεψε στο Έβερεστ και μπορεί να μην πάτησε την κορυφή, υψηλότερο υπέργειο σημείο της Γης, στα 8.848, αλλά έφτασε ψηλά… στην κορυφή Kala Patthar (5.640m) επιφορτισμένος με την ευθύνη να παρέχει βοήθεια σε όποιον τη χρειαστεί. Μέσα από τον φωτογραφικό του φακό (έχει εξαιρετικές ικανότητες ως φωτογράφος) μας μεταφέρει εικόνες ενός κόσμου τόσο διαφορετικού από τον δικό μας.
Συνέντευξη στην Βιβή Μαργαρίτη
Η συζήτηση μαζί του ήταν κάτι παραπάνω από ενδιαφέρουσα. Είχα την ευκαιρία να τον ακολουθήσω βήμα βήμα σε αυτό του το ταξίδι από τις υπέροχες φωτογραφίες και τα βίντεο αλλά κι από τις δικές του περιγραφές. «Ποτέ δεν με ενδιέφερε να κατακτήσω κάτι, μου αρέσει το ταξίδι κι απολαμβάνω τη διαδρομή έτσι είναι και η ζωή ένα ταξίδι χωρίς εισιτήριο επιστροφής το θέμα είναι να πεθάνουμε με αναμνήσεις και όχι με ανεκπλήρωτα όνειρα» μου είπε κατά τη διάρκεια της κουβέντας μας. Ο Στέφανος ετοιμάζεται για τα επόμενα ταξίδια του το φθινόπωρο στο νησί Σοκότρα, στον Ινδικό Ωκεανό και πάλι στο Νεπάλ «γιατί μια φορά ποτέ δεν είναι αρκετή…» όπως μου λέει. Εγώ πάλι νομίζω ότι το ταξίδι που για κείνον έχει μεγαλύτερη αξία από όλα είναι αυτό που θέλει να κάνει σε όλο τον κόσμο με τα παιδιά του…
![](data:image/svg+xml;charset=utf-8,<svg height="360" width="640" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" version="1.1"/>)
-Η ανάβαση στο Έβερεστ είναι το όνειρο κάθε ορειβάτη αλλά με μεγάλο ρίσκο. Μίλησε μου για αυτή την μοναδική εμπειρία.
– Από τις κοιλάδες του Ινδοκαύκασου μέχρι τα οροπέδια της Κίνας και του Θιβέτ, τα Ιμαλάια, εκπέμπουν μία γοητεία στον ταξιδιώτη, τον εξερευνητή και τον ορειβάτη. Πουθενά αλλού στον Κόσμο, δεν συναντάμε τέτοια ποικιλία τοπίων, λαών, γλωσσών και θρησκειών. Κι ανάμεσα στα βουνά αυτά, στους παγετώνες και στις σκιερές κοιλάδες, ζουν άνθρωποι ξεχασμένοι, που διατηρούν ανέπαφες συνήθειες και παραδόσεις αιώνων. Καταπράσινα τοπία, ορεινές λίμνες, αιώνια χιόνια από τη μία, ανατολίτικα παζάρια, χρώματα και μυρωδιές, από την άλλη. Εμπειρίες μοναδικές για τους ψαγμένους ταξιδιώτες και όσους θέλουν να ξεφύγουν από τα συνηθισμένα.
Τα Ιμαλάια είναι ένα μέρος μαγικό: Φιλόξενοι χωρικοί, φυλές που ζουν αποκομμένες από το σύγχρονο πολιτισμό, άνθρωποι συνηθισμένοι στα μεγάλα υψόμετρα, που πολεμούν με τα στοιχεία της φύσης για την επιβίωση. Και παντού ναοί και προσκυνήματα. Σε πυκνά δάση, σε ορεινές άγονες ερήμους, σε πλαγιές, σε κοιλάδες, στις όχθες των ορμητικών ποταμών, η επαφή του ανθρώπου με το θείο είναι έκδηλη. Το να πας στα Ιμαλάια είναι όνειρο ζωής για ορειβάτες αλλά και περιπατητές που τους αρέσει η περιπέτεια. Εκεί βρίσκονται τα περισσότερα βουνά πάνω από τα 8.000 χιλιάδες μέτρα καθώς και η ψηλότερη κορυφή αυτή του Έβερεστ (8.850m) που στα θιβετιανά ονομάζεται Chomolangma (Μητέρα θεά της γης).
Από την πλευρά του Nepal ξεκiνησε και κατέκτησε πρώτος την κορυφή στις 29 Μαΐου 1953 ο νεοζηλανδος Edmund Hillary και ο Νεπαλέζος Tenzing Norgey Sherpa και από τότε άνοιξε ο δρόμος για ορειβάτες από όλο τον κόσμο καθώς οι Νεπαλέζοι είδαν την προοπτική ανάπτυξής της πολύ φτωχικής χώρας τους. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν επισκεφτεί από τότε τα Ιμαλάια ο κάθε ένα με δικό του σκοπό και θέλω.
-Λόγω τις ιδιότητας μου σαν διασώστης και πτυχιούχος νοσηλευτικής πάντα είμαι έτοιμος να παρέχω τις υπηρεσίες μου όταν κι όπου χρειαστεί. Να σημειώσω ότι είχαμε μαζί μας το ομαδικό φαρμακείο με το απαραίτητο φαρμακευτικό υλικό για την εν λόγω αποστολή, έτσι συνέβη και στα 5.000m όταν ένα μέλος την ομάδας μας άρχισε να έχει έντονα σημάδια κόπωσης, ναυτίας και πονοκέφαλου. Αμέσως τον κατεβάσαμε σε χαμηλότερο υψόμετρο στα 4.400 στο χωριό Dingboche όπου και του χορηγήθηκε καθαρό οξυγόνο όμως το βραδύ τα συμπτώματα δεν υποχωρούσαν κι αρχίσανε να επιδεινώνονται. Έτσι ξημερώματα, σε συνεργασία με το τοπικό Νεπαλέζικο γραφείο, το οποίο συνεργαζόμαστε και που έδρασε και λειτούργησε άψογα, καλέσαμε ελικόπτερο διάσωσης που ήρθε εντός 10 λεπτών, παρέλαβε τον συνορειβάτη μας, τον πήγε Lukla κι από εκεί με αεροπλάνο σε νοσοκομείο στο Kathmandu. Πράγμα σωτήριο γιατί μια ακόμη ημέρα να έμενε θα του στοίχιζε τη ζωή του, όπως αποδείχτηκε.
-Είμαι ένας άνθρωπος που μεγάλωσα στα βουνά των Τρικάλων κι από πολύ μικρή ηλικία έμαθα να απολαμβάνω και να αφουγκράζομαι τη φύση και το οικοσύστημά της και να προσπαθώ να γίνω ένα με αυτή. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωή μου το βουνό ήταν αναπόσπαστο κομμάτι μου, έτσι αποφάσισα να πάω και λίγο πιο μακριά….. Ποτέ δεν με ενδιέφερε να κατακτήσω κάτι, μου αρέσει το ταξίδι και απολαμβάνω τη διαδρομή έτσι είναι και η ζωή ένα ταξίδι χωρίς εισιτήριο επιστροφής το θέμα είναι να πεθάνουμε με αναμνήσεις και όχι με ανεκπλήρωτα όνειρα.
-Ποια είναι τα βασικότερα προβλήματα σε τέτοια υψόμετρα και πως τα επιλύσατε;
-Ένα από τα βασικότερα προβλήματα και πιο επικίνδυνο είναι η έλλειψη οξυγόνου όσο ανεβαίνουμε υψόμετρο που ξεκινάει από τα ήπια συμπτώματα όπως είναι πονοκέφαλος, ζαλάδα, πόνος στον αυχένα, μέχρι τα πολύ σοβαρότερα, όπως είναι το εγκεφαλικό και πνευμονικό οίδημα κι ο μονός και καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης η άμεση κατάβαση σε χαμηλότερο υψόμετρο. Κατά τη διάρκεια της ημέρας γινόταν έλεγχος του κορεσμού οξυγόνου με οξύμετρο που είχαμε μαζί κι ελέγχαμε το οξυγόνο που είχαμε ο κάθε ένας από εμάς.
Η ανάβαση προς το Έβερεστ ξεκινάει από την προσγείωση μας στη Lukla (2840 m) στο μοναδικό μικρό και πιο επικίνδυνο αεροδρόμιο στον κόσμο που είναι μοναδική εμπειρία από μόνο του! Από εκεί ξεκινάει το βασικό μονοπάτι για το Everest base camp (5.364m). Το βασικό πρόβλημα κατά την ανάβαση είναι ο εγκλιματισμός στο υψόμετρο γι’ αυτό και έπρεπε να ανεβαίνουμε κάθε μέρα όχι πάνω από 600 μέτρα υψομετρικά και σε δυο χωριά σταθμούς μείναμε δυο μέρες στο κάθε ένα έτσι ώστε ο οργανισμός να μπορέσει να εγκλιματιστεί κάνοντας αναβάσεις σε κοντινές κορυφές και κατεβαίναμε πάλι για ύπνο χαμηλότερα.
-Είναι ένα πάρα πολύ έντονο ασφυκτικό συναίσθημα που αν δώσεις χρόνο στον οργανισμό σου θα το συνηθίσει, κι εκεί καταλαβαίνεις ότι η κάθε αναπνοή που παίρνουμε τόσο ασυναίσθητα και τη θεωρούμε δεδομένη στο επίπεδο της θάλασσας εκεί πάνω είναι ένας αγώνας επιβίωσης του οργανισμού… Εγώ στα 5.200 μέτρα το βραδύ σε κατάσταση ηρεμίας στον υπνόσακο μου, που σε φυσιολογικές συνθήκες έχω 40 παλμούς, εκεί πάνω είχα 105 παλμούς!!!
-Πες μας λίγα λόγια για αυτούς που ζουν σε αυτά τα υψόμετρα;
–Σε αυτά τα υψόμετρα ζουν οι γνωστοί Σέρπα (Sherpa) μια εθνοτική ομάδα μογγολικής καταγωγής που βρίσκονται κυρίως σε υψόμετρα 4.000-5.500 μέτρων κοντά στο όρος Έβερεστ και στις ορεινές κοιλάδες του ανατολικού Νεπάλ. Λόγω της φυσικής τους αντοχής στην έλλειψη οξυγόνου, η άριστη γνώση τους περιβάλλοντος τους και η απίστευτη δύναμη που έχουν στο να μεταφέρουν βάρη στην πλάτη τους που ξεπερνούν τα 130 κιλά (!!!), τους κάνει μοναδικούς και βλέποντας την άνθηση της ορειβασίας στην περιοχή τους στράφηκαν στην προσφορά τουριστικών υπηρεσιών, ως αχθοφόροι κι οδηγοί σε όλες τις ορειβατικές αποστολές και τώρα πλέον κάποιοι από αυτούς έχουν κάνει τις δικές τους εταιρείες που οργανώνουν αποστολές μεγάλων υψομέτρων με εντυπωσιακά αποτελέσματα και παροχές.
-Ο σκοπός της αποστολής μας ήταν να ανέβουμε μέχρι το Everest base camp (5.364m) και στην κορυφή Kala Patthar (5.640m) που είναι ακριβώς απέναντι από το Έβερεστ κι έχει την καλύτερη θεά έχοντας γύρω σου τα ψηλότερα βουνά του κόσμου κάνοντας τα δικά μας να φαντάζουν λοφάκια….Στόχος ο οποίος επετεύχθη!
– Η ανάβαση στο Έβερεστ είναι πολλά περισσότερα από φυσική κατάσταση; (Απαιτεί σχεδιασμό με λεπτομέρεια κ.α.)
-Πέραν από πάρα πολύ καλή φυσική κατάσταση που πρέπει να ξεκινάει κάποιους μήνες πριν το ταξίδι σίγουρα απαιτεί προετοιμασία ψυχολογική καθώς και τον ειδικό ορειβατικό εξοπλισμό που χρειάζεται για να μπορείς να ανταπεξέλθεις στις δύσκολες κι ακραίες συνθήκες οι οποίες επικρατούν σε τέτοια υψόμετρα. Όσον αναφορά στην οργάνωση την αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου το ταξιδιωτικό γραφείο Κανών σε συνεργασία με τον τοπικό Νεπαλέζο συνεργάτη που μας παραλαμβάνει από το αεροδρόμιο στο Κατμαντού.
– Στην ορειβασία μετράει και το γραμμάριο που θα πάρει μαζί του ο ορειβάτης. Τί περιείχε ο δικό σου σάκος; (Tα σακίδια σας γιατί τα κουβαλάνε οι ντόπιοι Σέρπας);
-Όταν πηγαίνουμε σε κάποιο βουνό χαμηλού και μεσαίου υψομέτρου πάντα κουβαλάμε μονοί μας το σακίδιο με όλο τον εξοπλισμό. Αυτό δεν συμβαίνει στα βουνά μεγάλου υψομέτρου γιατί λόγω έλλειψης οξυγόνου είναι πάρα πολύ δύσκολο έως αδύνατο να μεταφέρουμε και βάρος μαζί μας γι’ αυτόν το λόγο και στην αποστολή μας είχαμε 4 βοηθούς Σέρπας που κουβαλούσαν τα σακίδια μας και δυο έμπειρους οδηγούς, εμείς είχαμε μόνο το σακίδιο ημέρας που έχει μέσα μόνο τα βασικά για την ημερήσια ανάβαση μας κάτι που γίνεται σε όλες τις αποστολές σε τέτοια υψόμετρα.
-Εννοείται ότι δεν θα έλειπε από την αποστολή αυτή η φωτογραφική μηχανή μου που μπορώ να πω ότι ήταν το πιο βαρύ αντικείμενο που είχα μαζί μου με κούρασε πάρα πολύ αλλά με βοήθησε να αποθανατίσω υπέροχες εικόνες που θα δείτε σύντομα!
– Πόσες φωτογραφίες τράβηξες;
-Πάρα πολλές αλλά ποτέ δεν είναι αρκετές!!
-Ποια είναι εκείνη που ξεχωρίζεις;
-Είναι δύσκολο να μπορέσω να διαλέξω η κάθε μια έχει τη δική της ιστορία, αλλά θα επέλεγα αυτές με τα πορτραίτα αυτών των υπέροχων ορεσίβιων ανθρώπων που ζουν σε τόσο ακραίες και δύσκολες συνθήκες και πάντα είναι με το χαμόγελο και με μια ευγένεια που μόνο εκεί θα συναντήσεις.
– Σε αυτό σου το ταξίδι ήρθες σε επαφή με έναν τελείως διαφορετικό κόσμο. Τι είναι αυτό που σου έκανε περισσότερο εντύπωση;
-Η αντοχή και ο τρόπος ζωής αυτών των σκληροτράχηλων ανθρώπων που ζουν εκεί που σε κάνει να βλέπεις τα δικά σου προβλήματα και ανησυχίες με διαφορετικό τρόπο μετά από ένα τέτοιο ταξίδι.
-Είναι αλήθεια ότι γνώρισες και τη μοναδική γυναικά στον κόσμο που ανέβηκε στην κορυφή του Έβερεστ 9 φορές;
–Είχαμε την τύχη να ανεβαίνουμε μαζί με την μοναδική γυναίκα στο κόσμο (Lhakpa Sherpa) που έχει ανεβεί στην κορυφή του Έβερεστ 9 φορές και τώρα πήγαινε για την δέκατη!!!!! Μαζί της είχε ολόκληρο κινηματογραφικό συνεργείο από Αμερική που ετοιμάζει ντοκιμαντέρ για τη ζωή της και θα το δούμε σε δυο χρόνια περίπου. Κάθε βράδυ ακούγαμε και συζητούσαμε για τις εμπειρίες και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στο παρελθόν. Τα τελευταία χρόνια μένει στην ΑΜΕΡΙΚΗ και την περιμένουμε σύντομα στα Μετέωρα για να τις δείξουμε τις ομορφιές μας και να σκαρφαλώσουμε σε ένα εντελώς διαφορετικό πεδίο από αυτό που έχει συνηθίσει!
-Για να κάνεις ένα τόσο μεγάλο δύσκολο και πολύπλοκο ταξίδι είναι καλό να το κάνεις με ένα έμπειρο ταξιδιωτικό γραφείο κι αυτή την στιγμή στην Ελλάδα το Κανών με έδρα την Θεσσαλονίκη είναι το μοναδικό και μακράν το πιο έμπειρο σε τέτοιου είδους ταξίδια με εμπειρία από το 1992 και πρώτη αποστολή στο Έβερεστ το 1999. Η τιμή είναι 2.280 για να κάνεις το Everest Base Camp Trek . Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να δηλώσεις συμμέτοχη κι όλα τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνει το γραφείο που σε συνεργασία με Νεπαλεζική εταιρία κανονίζει τα πάντα!
Τώρα για να ανέβεις στην κορυφή του Έβερεστ το κόστος αλλάζει δραματικά και ξεκινάει από 40.000 δολάρια και φτάνει μέχρι και 100.000 δολάρια ανάλογα με τις παροχές που θέλει ο κάθε πελάτης καθώς κι ο χρόνος παραμονής στα Base camp για τον απαραίτητο εγκλιματισμό που μπορεί να διαρκέσει από δυο μήνες μέχρι τρεις η και τέσσερις κάποιες φορές!
– Είχες υποστηρικτές σε αυτή σου την προσπάθεια;
-Σε αυτή μου την προσπάθεια είχα σαν υποστηρικτές τον Δήμο Τρικάλων, το κατάστημά Peak store στην Ελασσόνα ένα από τα καλύτερα σε ότι αναφορά τον εξοπλισμό για τρέξιμο, ορειβασία, ski-snowboard και είδη κυνηγιού από τις καλύτερες εταιρίες του Χώρου www.georgiadis-store.gr . Και τέλος ο Μέγας χορηγός μου ήταν τα καταστήματα καφέ Granello http://granello.gr/που τους ευχαριστώ θερμά για την αγορά του ακριβού εξοπλισμού που έπρεπε να έχω μαζί μου.
– Ετοιμάζεσαι για το επόμενο ταξίδι σου;
–To επόμενο ταξίδι θα γίνει αρχές Σεπτέμβριου φυσικά πάντα με το ταξιδιωτικό γραφείο Κανών και τον καφέ GRANELLO που θα έχω μαζί μου! Θα πάω στο νησί Σοκότρα είναι μικρό σύμπλεγμα τεσσάρων νησιών στον Ινδικό Ωκεανό. Βρίσκεται 240 χιλιόμετρα (150 μίλια) ανατολικά του Κέρατος της Αφρικής και 380 χιλιόμετρα (240 μίλια) νότια της Αραβικής Χερσονήσου. Το νησί είναι αρκετά απομονωμένο και, λόγω της διαδικασίας της ειδογένεσης, το ένα τρίτο της χλωρίδας του νησιού δεν μπορεί να βρεθεί πουθενά αλλού στον πλανήτη. Έχει χαρακτηριστεί ως το πιο εξωγήινο τοπίο στην Γη. Και αμέσως μετά τον Οκτώβριο ξανά Nepal γιατί μια φορά ποτέ δεν είναι αρκετή…..
-Το επάγγελμα που κάνω είναι δύσκολο και πολλές φορές πάρα πολύ επικίνδυνο. Έχω 25 χρόνια μάχιμης υπηρεσίας, πολλά από αυτά στην πρώτή ειδική μονάδα αντιμετώπισης καταστροφών (1.Ε.Μ.Α.Κ), και σαν εκπαιδευτής όλων των ειδικών μονάδων μαζί με αξιόλογους συνάδερφους, αδέρφια όπως τους αποκαλώ. Είμαστε συνηθισμένοι άνθρωποι με ειδικές δεξιότητες που μέσα από τα συμβάντα και τις αποστολές που έπρεπε να βγάλουμε εις πέρας γίναμε σκληροτράχηλοι και η λέξη φόβος έχει μπει σε μια θέση που της αρμόζει…..Εμπειρία, επαγγελματισμός, διαχείριση του stress κι εκπαίδευση στο κάθε τι καινούργιο είναι το μυστικό για να κάνεις extreme sports με ασφάλεια!
– Στο βιογραφικό σου έχεις επικίνδυνες αποστολές και πολλά extreme sport… έτσι δεν είναι; Ποιο είναι το αγαπημένο σου;
–Είμαι άνθρωπος της δράσης και όχι την αντίδρασης….Δεν θεωρώ τον εαυτό μου ακραίο αντιθέτως θα έλεγα ότι είμαι προσεκτικός γενικά σε αυτά που κάνω και για τα δικά μου δεδομένα πάντα. Το αγαπημένο μου extreme sport είναι μακράν η ελεύθερη πτώση με αλεξίπτωτο που την απολαμβάνω εδώ και 20 χρόνια με αγαπημένους φίλους.
-Ποιο είναι το όνειρο που θα ήθελες να πραγματοποιήσεις στο μέλλον;
-Το μεγάλο μου όνειρο είναι να αγοράσω ένα αυτοκινούμενο τροχόσπιτο να πάρω τα δυο υπέροχα αγόρια μου υπεραγαπώ και να γυρίσουμε όλο τον κόσμο. Γιατί η ζωή είναι ένα ταξίδι ………
